กลับมาทักทายกันอีกครั้งหลังหมดพลังจากรีวิว ฮอกไกโด ไป 8 ตอน
ขอพาเที่ยวเมืองไทยกันบ้าง และด้วยเวลาอันจำกัดคือ 2 วัน 1 คืน เลยพาไปที่ไม่ใกล้ไม่ไกลนัก
และยิ่งวันนี้ 8 มิถุนายน ตรงกับวันทะเลโลก หรือ World Ocean Day
ที่เกิดขึ้นโดยความร่วมมือของกลุ่มประชาคมโลก (The Earth Summit )
ที่เมืองริโอ เดอ จาเนโร ประเทศบราซิล เมื่อ 18 ปีที่แล้ว
จึงถือเป็นโอกาสดีที่จะพาเที่ย เกาะเสม็ด จังหวัดระยอง
ทำไมต้องเป็น “เสม็ด”
ก็เพราะสำหรับผมที่นี่คือทะเลที่สวยที่สุดถ้าวัดจากระยะทางที่ไม่ไกลจากกรุงเทพ (ไม่นับเกาะกูด หรือมันนอกซึ่งผมยังไม่เคยไป)
แถมที่นี่ก็ถือเป็นความฝันความหลังวัยเยาว์ของวัยรุ่น และคนเคยเป็นวัยรุ่นทุกคน
ทั้งปิดเทอม ทั้งอกหัก ทั้งมีความรัก สอบได้ สอบตก หรือเลี้ยงฉลองใดๆ ชื่อเสม็ดมักปรากฏขึ้นมาเป็นที่แรกๆ เสมอ
เช่นกันที่นี่จึงมีอดีตส่วนตัวมากมาย เพราะนับจำนวนครั้งที่เคยไปของผมนับว่าเกิน 10 หน
เริ่มจากเมื่อครั้งนานแสนนานเมื่ออยู่มัธยมปลาย จังหวัดไกลโพ้น ที่ไม่เคยสัมผัสน้ำทะเล
ได้รวบรวมกลุ่มเพื่อนหลายคนพร้อมความฝันจะเดินทางไกลไปทักทายเกาะเสม็ด
และเก็บเงินสะสมจากสมาชิกวันละไม่กี่บาท และนับวันรอช่วงปิดเทอมใหญ่
แต่ แต่ แต่มันก็กลายเป็นเพียงฝันลมๆ แล้งๆ เพราะในท้ายที่สุดแผนก็ล่มไม่เป็นท่า
แต่ครานั้นก็ทำให้เรามีเงินเก็บก้อนเล็กๆ(มาก) ไว้ใช้ช่วงปิดเทอมนะเออ
ถัดจากนั้นไม่กี่ปีความฝันก็เป็นจริง ได้ไปเสม็ดสมใจจากครั้งที่ 1 เป็น 2 เป็นสามและครั้งต่อๆไป
ทุกครั้งล้วนแต่มีความประทับใจหลากหลายรสชาติแตกต่างกันไป
แต่ครั้งที่เป็นที่สุด ก็แน่นอนอยู่แล้วว่าต้องเป็นครั้งแรก
เมื่อครั้งอยู่มหาวิทยาลัย ช่วงปิดเทอมเพื่อนๆกว่า 15 ชีวิต วางแผนไปเที่ยวเสม็ด
แต่ที่พิเศษตรงที่หาดที่เป็นเป้าหมายของเราคือ อ่าวปะการัง ที่อยู่ปลายสุดของเกาะ
นั่นยังไม่เด็ดเท่ากับว่าสภาพตอนนั้นคือเป็นรีสอร์ทร้างที่ปิดกิจการไปแล้ว(ในตอนนั้น)
การไปอ่าวนี้จึงต้องจ้างเรือเพิ่มต่างหาก ส่วนที่นอนก็ปัดๆกวาดๆ จากกระท่อมที่ยังมีสภาพพอนอนได้
กินอยู่ก็หุงหาอาหารกินกันเอง เพราะนอกจากเราแล้วมีเพียงคุณลุงเฝ้าเกาะอีกเพียง 1 คน
นึกย้อนกลับไปมันช่างได้บรรยากาศของการติดเกาะในหนังสยองขวัญ หรือหนังฆาตกรรมเลือดสาดชะมัน 55555
แต่เราก็รอดกลับมาทุกคน พร้อมๆ กับความทรงจำถึงทะเลเสม็ด และธรรมชาติที่ได้สัมผัสในคราวนั้น
เพียงพอจะกระตุ้นให้มีครั้งต่อไป ต่อไป และต่อไป
จากที่ไปบ่อยๆ พอมาช่วงสามสี่ปีหลังนี้ชื่อเสม็ดกลับหลุดจากวงโคจรการเที่ยวของผม จนแทบจำความรู้สึกครั้งล่าสุดไม่ได้ด้วยซ้ำ
วันดีคืนดีเพื่อนผู้โหยหาทะเลมาเปิดประเด็น ชื่อเสม็ดผุดขึ้นมาโดยอัตโนมัติพร้อมความทรงจำครั้งอดีต
ทริปเสม็ดจึงบังเกิดขึ้นพร้อมผู้ร่วมทริปที่เริ่มจาก 2 กลายเป็น 6 และสรุปที่ 11 คนในที่สุด
จนน่าจะเรียกได้ว่าเป็นการเดินทางที่จำนวนสมาชิกมากที่สุดของผมแล้วมั้ง
แต่จำนวนคนไม่ใช่ปัญหา เพราะตลอด 2 วัน 1 คืน เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ สนุก และประทับใจ
รวมทั้งทะเลเสม็ดที่ยังคงสวย ได้ชิมอาหารอร่อย และที่สำคัญชิมทุเรียกนกกระจิบแสนอร่อยของเมืองระยอง
มันเป็นอีกหนึ่งทริปที่ครบถ้วนสมบรณ์แบบสำหรับผมจริงๆ
ปล. ฝากเพจผมเผื่อแวะไปทักทายหรือชมภาพเพิ่มเติมจากทริปนี้ และทริปอื่นๆ ด้วยนะครับ
facebook :
https://www.facebook.com/Coldriverpage
IG :
http://instagram.com/coldriverpage
[CR] Cold River’s Journey : เที่ยวทะเลเสม็ด ชิมก๋วยเตี๋ยวกั้ง - ทุเรียนนกกระจิบ เมืองระยอง
ขอพาเที่ยวเมืองไทยกันบ้าง และด้วยเวลาอันจำกัดคือ 2 วัน 1 คืน เลยพาไปที่ไม่ใกล้ไม่ไกลนัก
และยิ่งวันนี้ 8 มิถุนายน ตรงกับวันทะเลโลก หรือ World Ocean Day
ที่เกิดขึ้นโดยความร่วมมือของกลุ่มประชาคมโลก (The Earth Summit )
ที่เมืองริโอ เดอ จาเนโร ประเทศบราซิล เมื่อ 18 ปีที่แล้ว
จึงถือเป็นโอกาสดีที่จะพาเที่ย เกาะเสม็ด จังหวัดระยอง
ทำไมต้องเป็น “เสม็ด”
ก็เพราะสำหรับผมที่นี่คือทะเลที่สวยที่สุดถ้าวัดจากระยะทางที่ไม่ไกลจากกรุงเทพ (ไม่นับเกาะกูด หรือมันนอกซึ่งผมยังไม่เคยไป)
แถมที่นี่ก็ถือเป็นความฝันความหลังวัยเยาว์ของวัยรุ่น และคนเคยเป็นวัยรุ่นทุกคน
ทั้งปิดเทอม ทั้งอกหัก ทั้งมีความรัก สอบได้ สอบตก หรือเลี้ยงฉลองใดๆ ชื่อเสม็ดมักปรากฏขึ้นมาเป็นที่แรกๆ เสมอ
เช่นกันที่นี่จึงมีอดีตส่วนตัวมากมาย เพราะนับจำนวนครั้งที่เคยไปของผมนับว่าเกิน 10 หน
เริ่มจากเมื่อครั้งนานแสนนานเมื่ออยู่มัธยมปลาย จังหวัดไกลโพ้น ที่ไม่เคยสัมผัสน้ำทะเล
ได้รวบรวมกลุ่มเพื่อนหลายคนพร้อมความฝันจะเดินทางไกลไปทักทายเกาะเสม็ด
และเก็บเงินสะสมจากสมาชิกวันละไม่กี่บาท และนับวันรอช่วงปิดเทอมใหญ่
แต่ แต่ แต่มันก็กลายเป็นเพียงฝันลมๆ แล้งๆ เพราะในท้ายที่สุดแผนก็ล่มไม่เป็นท่า
แต่ครานั้นก็ทำให้เรามีเงินเก็บก้อนเล็กๆ(มาก) ไว้ใช้ช่วงปิดเทอมนะเออ
ถัดจากนั้นไม่กี่ปีความฝันก็เป็นจริง ได้ไปเสม็ดสมใจจากครั้งที่ 1 เป็น 2 เป็นสามและครั้งต่อๆไป
ทุกครั้งล้วนแต่มีความประทับใจหลากหลายรสชาติแตกต่างกันไป
แต่ครั้งที่เป็นที่สุด ก็แน่นอนอยู่แล้วว่าต้องเป็นครั้งแรก
เมื่อครั้งอยู่มหาวิทยาลัย ช่วงปิดเทอมเพื่อนๆกว่า 15 ชีวิต วางแผนไปเที่ยวเสม็ด
แต่ที่พิเศษตรงที่หาดที่เป็นเป้าหมายของเราคือ อ่าวปะการัง ที่อยู่ปลายสุดของเกาะ
นั่นยังไม่เด็ดเท่ากับว่าสภาพตอนนั้นคือเป็นรีสอร์ทร้างที่ปิดกิจการไปแล้ว(ในตอนนั้น)
การไปอ่าวนี้จึงต้องจ้างเรือเพิ่มต่างหาก ส่วนที่นอนก็ปัดๆกวาดๆ จากกระท่อมที่ยังมีสภาพพอนอนได้
กินอยู่ก็หุงหาอาหารกินกันเอง เพราะนอกจากเราแล้วมีเพียงคุณลุงเฝ้าเกาะอีกเพียง 1 คน
นึกย้อนกลับไปมันช่างได้บรรยากาศของการติดเกาะในหนังสยองขวัญ หรือหนังฆาตกรรมเลือดสาดชะมัน 55555
แต่เราก็รอดกลับมาทุกคน พร้อมๆ กับความทรงจำถึงทะเลเสม็ด และธรรมชาติที่ได้สัมผัสในคราวนั้น
เพียงพอจะกระตุ้นให้มีครั้งต่อไป ต่อไป และต่อไป
จากที่ไปบ่อยๆ พอมาช่วงสามสี่ปีหลังนี้ชื่อเสม็ดกลับหลุดจากวงโคจรการเที่ยวของผม จนแทบจำความรู้สึกครั้งล่าสุดไม่ได้ด้วยซ้ำ
วันดีคืนดีเพื่อนผู้โหยหาทะเลมาเปิดประเด็น ชื่อเสม็ดผุดขึ้นมาโดยอัตโนมัติพร้อมความทรงจำครั้งอดีต
ทริปเสม็ดจึงบังเกิดขึ้นพร้อมผู้ร่วมทริปที่เริ่มจาก 2 กลายเป็น 6 และสรุปที่ 11 คนในที่สุด
จนน่าจะเรียกได้ว่าเป็นการเดินทางที่จำนวนสมาชิกมากที่สุดของผมแล้วมั้ง
แต่จำนวนคนไม่ใช่ปัญหา เพราะตลอด 2 วัน 1 คืน เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ สนุก และประทับใจ
รวมทั้งทะเลเสม็ดที่ยังคงสวย ได้ชิมอาหารอร่อย และที่สำคัญชิมทุเรียกนกกระจิบแสนอร่อยของเมืองระยอง
มันเป็นอีกหนึ่งทริปที่ครบถ้วนสมบรณ์แบบสำหรับผมจริงๆ
ปล. ฝากเพจผมเผื่อแวะไปทักทายหรือชมภาพเพิ่มเติมจากทริปนี้ และทริปอื่นๆ ด้วยนะครับ
facebook : https://www.facebook.com/Coldriverpage
IG : http://instagram.com/coldriverpage