ผม...มีความเป็นเอกลักษณ์โดดเด่นครับ

ไปเรียนหนังสือในชั้นมีเพื่อน 99 คน รวมตัวเองด้วยเป็นร้อยคนพอดี
อยู่มาวันหนึ่ง ผมก็ลุกขึ้นมาปฏิวัติตัวเอง ทำตัวเองเสียใหม่ กลายเป็นคนใหม่
แต่ไอ้การกลายเป็นคนใหม่เนี่ย ไม่เหมือนใครใน 99 คนเลยนะครับ
แล้วก็ไปเที่ยวบอกเพื่อนๆ ว่าเค้าเป็นแบบเนี่ย มีเอกลักษณ์โดดเด่นปะ...ตัวเอง
เพื่อนๆ ทั้ง 99 คนพยักหน้า เออ...ใช่... เอ็งมีเอกลักษณ์โดดเด่นมากๆวะ... และก็ทำหน้างงๆ ตาค้าง คิดในใจ เอ็งโง่รึบ้าวะไอ้เอกลักษณ์แบบนี้
แล้วเพื่อน 80 คนเลิกคบเพราะทนดูไม่ได้
อีก 19 คนนิ่งเงียบไม่พูดอะไร เพราะไม่เข้าใจเอ็งเป็นไรของเอ็งฟระ กรูไปคุยด้วยมันจะทำไรเพี้ยนๆใส่ตรูป่าวฟระ
แล้วผมก็เลยเข้าไปคุยกะเพื่อน ว่ามากินข้าวกันเดี๋ยวเลี้ยงเอง เพราะอยากมีเพื่อน...
เพื่อนคนอื่นก็มอง แมร่งอยากมีเพื่อนกินข้าวด้วยถึงขนาดต้องเลี้ยงข้าวเลยรึฟระ แค่เอ็งทำตัวปกติเดี๋ยวก็มีเพื่อนกินด้วยละ ไม่เห็นต้องเลี้ยงเลย
แต่ผมก็ยึดมั่น ยืนยัน นั่งยัน นอนยันในความคิดตัวเอง ว่าก็จะเป็นแบบนี้อะ ยอมเสียเงินให้เขามากินข้าวด้วย ดีกว่าเปลี่ยนความคิดพิลึกๆ ในสมองตัวเอง

เอกลักษณ์ของผมเป็นไงบ้างครับ