เมื่อคนผิดมีสิทธิ์อันยิ่งใหญ่

วันนี้เราเจอเหตุการณ์ที่ทำให้เราสับสนกับคนบางคนอย่างมาก เหตุเกิดตอนบ่ายสองเราพาแม่ไปไหว้พระที่วัดโสธร ตอนขากลับเราอยากพาแม่ทานไอศครีม
พอดีกับแม่เราอยากซื้อของใช้ที่บิ๊กซีด้วย เราก็เลยขับรถไปที่ห้างบิ๊กซีทันทีแต่วันเสาร์นี้รถเยอะมากจนหาที่จอดไม่ได้เราเลยวนไปทางที่จอดรถฝั่งเมเจอร์
ซึ่งเป็นทางเดินรถทางเดียว เราก็ขับตามลูกศร มันไม่มีที่จอดเหลือเลยเราก็เลยไม่ได้เลี้ยวเข้าช่องไหนก็ขับตรงไปทางออก พอหักเลี้ยวจะออกก็เจอรถวีโก้ขับ
ตรงมาทางเรา เราก็งงว่าทางที่เค้ามามันเข้ามาไม่ได้ แต่ก็ไม่เป็นไรเราก็ถอยหลังให้กะให้เข้าเลี้ยวเข้าช่องหน้าเราซึ่งมันก็เป็นทางที่จะมารวมกับทางที่เราออก
เค้าก็นิ่งไม่ยอมขยับรถ เราก็ไม่รู้จะหักหลบไปไหนได้เพราะรถเริ่มตามมาจนถอยไปไหนไม่ได้อีก เราก็เลยขับเดินหน้าเพื่อให้เค้ารู้ว่าถอยหลังไปได้ทางนั้นไม่มีใครเค้าเข้า
ถ้าดูป้ายจราจรน่ะ เค้าก็ไม่ขยับ จนรถอีกทางซึ่งเป็นทางร่วมก็เริ่มติด รถวีโก้คันนั้นก็เลยลดกระจกลงคนขับเป็นหญิงมีอายุแต่งหน้าจัดๆ แล้วคนนั่งข้างก็เปิดประตูลงมา แล้ว
มายืนด่าๆ เราอ่านปากดูว่าหยาบมาก แต่เราไม่ได้ตอบโต้อะไรก็นั่งดูว่าเค้าจะทำยังไง ซักพักคนเก็บรถเข็นเค้าก็เดินมาโบกให้รถวีโก้ถอยเข้าช่องหน้าเราไป
กลับมาบ้านแม่เราเล่าให้พี่สาวฟัง พี่สาวบอกทำไมไม่เปิดกระจกไปด่าเค้าล่ะ เราเลยบอกว่าอาชีพเรามีเกียรติถ้าลดตัวไปโต้ตอบวิธีนั้นจะสั่งสอนใครได้
แต่เราก็งงกับตรรกะของเค้าที่ผิดแต่ไม่ยอมที่จะแก้ไขอะไรเลย เราคงมีเรื่องไปสอนเด็กในวันจันทร์เกี่ยวกับวินัยจราจรเลย