ผมล๊อคอิน เราเจ้าชู้เธอต้องเข้าใจ

เอาล่ะ    จะหายเงียบไปเฉยๆ
คงจะไม่ดี  ....

ก่อนอื่นก็ต้องขอกล่าวคำว่า..  ขอโทษอย่างสุดใจ

ผมทนเห็นหลายล๊อคอินที่เคยคุยๆกัน  เคยหัวเราะด้วยกัน  เคยเกรียนด้วยกัน

มันทำให้เกิดกระทู้นี้ขึ้นมา


ยอมรับอย่างสุดใจว่า..  จะกลับมาใช้ล๊อคอินนี้
และจะให้พี่เค เขาช่วย    เพราะ พี่เคเป็นเพื่อนกับพี่คนนึงที่ผมรู้จัก อยู่ ม.เดียวกัน

แต่เห็นหลังไมค์ของล๊อคอินนึง  ทำเอาผมกลั้นน้ำตาไม่อยู่

ข้อความหลังไมค์ว่า..

" mungยังอยากจะเป็นเพื่อนกับกูอีกไหม

หยุดเถอะ ยอมรับสิ่งที่มันกำลังจะเกิดขึ้นเถอะ "

เป็นข้อความที่ผมเตือนเธอไป   ไม่คิดว่ามันจะย้อนมาหาผมเอง


แล้วก็หลายๆ อย่าง หลายๆล๊อคอิน

มันทำให้ละอายใจอย่างมาก  

จุดเริ่มต้นมันมาจาก  กระทู้พี่ขอนลอย..
ผมเอารูปพี่เค  มาโพสต์    มันเลยตามเลย

สิ่งที่พูดไป ไม่ว่าจะเป็นเรื่องบวช  เรื่องดูแลกิจการที่บ้าน  อันนี้คือจริง


สิ่งที่จริงคือ   ผมเรียน ม. เดียวกับพี่เขา

ผมเรียนวิศวคอม   ไม่ใช่การบิน

ผมสูง 168    ไม่ใช่ 180


มันตลกตัวเองยังไงก็ไม่รู้    ละอายใจอย่างมาก

รู้สึกผิด จนแทบอยากจะมุดดินหนี


ขอโทษคงไม่พอ       ผมขอรับผิดชอบโดยการไม่เข้ามาเล่นพันทิป ตลอดชีวิต

ขอบคุณ 2 ล๊อคอิน ' ที่ยืนยันจะเป็นเพื่อนกัน และได้ส่ง id line  มาให้    



ขอโทษเรย์  ที่ทำให้เสียความรู้สึกมากๆ

ขอโทษพี่ปลา    ที่ทำให้ผิดหวัง

ขอโทษพี่มาดิน   ขอโทษพี่หมอ

ขอโทษพี่ขอน   ขอโทษเมย์

ขอโทษพี่แจ๊ค    ผมยังอยากกินเหล้ากับพี่นะ
ถ้าไม่รังเกียจกัน ขอ id line หลังไมค์ครับ

ขอโทษพี่คาคุ    ขอโทษพี่โอติ๊ง

ขอโทษนุ่น   ถ้ายืนยันจะเป็นเพื่อนกันต่อไป  ขอ id  line  หลังไมค์

ขอโทษเม้ง      ขอโทษเค้ก  พลอย

ขอโทษพี่โบเค็น   พี่โย

ขอโทษพี่เพรช   พี่จูน   พี่อชิ    พี่รอฟ้า

พี่ปาโก๋   พี่ฟอร์    พี่อิม..


และอีก   103 ล๊อคอืน




ผมขอโทษจริงๆครับ