การที่มุ่งมั่นกัดไม่ปล่อยมีวินัยในตัวเอง สูงๆ กดดันตัวเองแม่ถึงกับทำร้ายตัวเอง แต่ยิ่มแย้มตลอดถือว่าหลอกจิตตัวเองไหมครับ
คือรู้สึกตัวเองยังไม่สำเร็จดังตั้งใจในการเงินที่หวังไว้
ทางออกเดียวคือ หลักธรรมข้อเดียวตอนนี้ที่ยึดคือ ความมั่งมั่น มีอิทธิบาท 4
ยอมรับว่า ครึ่งปีหลังเหมือนกดดันตัวเองมากขึ้น เครียด ผมขาวเร็วขึ้นมาก
แต่ไม่ว่ากับ ลูกน้อง หรือเพื่อนร่วมงาน ผมพยายามพูดสุภาพและยิ้มแย้มเสมอ ไม่ให้เขารู้สึกเครียดไปตาม
และให้เขารู้สึกมีพลังและอยากรับใช้เรา เหมือนที่เราอยากทำงานกับเขาให้ดีที่สุด
ถือหลักให้เกียรติแบบสุภาพบุรษดีกว่า ดูถูกกันแบบกุลี แม้เราจะเป็นนายจ้าง หรือไปติดต่องานกับใครก็ตาม

ผมถือว่าตึงไปหลักการใช้ชีวิตไหมครับ
แล้ว ถือเป็นการหลอกตัวเอง หรือเสแสร้งไหม ถ้าตอบจากใจผม ผมว่าผมไม่ได้เสแสร้งแต่ผมอยากให้ใครทุกข์อยากให้
ทุกคนที่รวมงานกับเรามีรอยยิ้มและตั้งใจทำงาน อยากให้เขาเกรงใจในการทำงานร่วมกับเราดีกว่ากดดัน
ไม่รู้ว่าเป็นการสร้างบารมีการทำงานที่ถูกไหม


แล้วผมควรปรับปรุงตัวเองหรือทำหลักธรรมอะไรมาพัฒนาตัวเองเพิ่ม
ขอตำแนะนำด้วยครับ

ขอบคุณครับ