พอดีช่วงนี้กำลังติดซีรี่เรื่อง Angel eye ครับ นั่งดูคนเดียว น้ำตาไหลพรากๆ เป็นเรื่องที่ดราม่าจริงๆ พอดูไปเรื่อยๆก็รู้สึกว่า เรื่องนี้มีแต่คนที่ไม่มีความสุข (ตัวหลัก) ทั้งๆที่ทุกสิ่งที่คนเหล่านั้นทำ ล้วนทำด้วยความรักทั้งสิ้น และไม่ใช่รักตัวเองด้วยนะครับ แต่ทำเพื่อคนที่ตัวเองรัก เริ่มจาก

- ซูวันขอให้พ่อดงจูช่วยแม่ของตัวเอง เพราะความรักที่มีต่อแม่ จนพ่อดงจูตาย
- พ่อดงจูอยู่ช่วยแม่ซูวัน เพราะรักเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน จนตัวเองตาย ครอบครัวเดือดร้อน
- แม่ของดงจูบริจาคตาตัวเองให้ซูวันเพราะรักซูวัน แต่สุดท้ายกลายเป็นทำให้ดงจูกับซูวันต้องเลิกกัน (ถาแม่ดงจูไม่บริจาคดวงตา ตัวเองก็ไม่ต้องถูกพ่อซูวันฆ่า)
- พ่อของซูวันยอมเป็นฆาตกร เพราะรักลูกสาว
- แม่ของหมอคัง ก็ยอมเป็นฆาตกร เพราะรักลูกชาย
- ดงจูทิ้งซูวันไปอเมริกา เพื่อรักษาน้องสาวที่ตัวเองรัก
- หมอคังยอมทุกข์ ทั้งๆที่รู้ว่าซูวันไม่รักตัวเอง เพราะความรักที่มีต่อนางเอก
- ดงจูกลับมาที่เกาหลี ทั้งๆที่มีอนาคตที่สดใสที่อเมริกา เพื่อตามหาซูวัน แต่กลายเป็นว่าทำให้พบกับโศกนาฏกรรม
- ดงจูโกหกซูวันในตอนแรก เพราะไม่อยากให้ซูวันเสียใจ เพราะรักซูวันจนตัวเองต้องเจ็บปวดเอง
- พ่อดงจูกีดกันดงจูกับซูวัน เพราะรักทั้งสองคน
- ซูวันทิ้งดงจูเมื่อรู้ความจริงเรื่องพ่อ เพราะรักดงจู ไม่อยากให้ดงจูต้องเสียใจเวลาอยู่กับตัวเอง

ทำไมกันนะ ทำไมการที่ทุกคนๆล้วนมีความรัก ทุกๆคนล้วนทำเพื่อคนที่ตัวเองรัก แต่กลับไม่มีใครมีความสุขซักคน
เศร้าจัง