วันนี้ไปซื้อของที่ห้างโลตัส คนเม้าท์เรื่อง คมพยาบาท เยอะมากๆ บอกว่า ซีเปีย ตอนนี้ร้ายมากๆ เราอดใจไม่ไหว จับวงคุยที่นั่น

นับวันเปียเริ่มจะร้ายขึ้นทุกวันแล้วเนอะว่าป่ะ?? ร้ายแบบใครก็ห้ามไม่อยู่จริงๆ ขนาดน้าเย็นที่ตอนแรกเราคิดว่าร้ายมากๆอ่ะ ยังกลับใจเป็นคนดีได้เลย แต่เปียกลับไม่ยอมกลับใจ แถมยังจะร้ายขึ้นทุกวันๆ เมื่อคืนก็

ระลอกคลื่นระรวนเร..ชลเห่ระรวยริน แบบแบบแหบจะยิน..ห่อนโกรธกดยังหวนโหย เลวคลองสำรอกคลื่น..พละอื่นก็อวดโอย เร่าเร่าจะโกยโกย..อันอื่นอกก็อดใจ ริ้วเยือนล้วนร้ายริ้ว..แลร้าวผิวยังไหวไหว หาดเหือดต้องหดให้.

คนเขียนบทก็นะ น้าเย็น : เปีย แกกลับใจซะเถอะ เปีย : อยากให้กลับใจหรอ กราบตีนกูซิอิเย็น เอิ่มมม ช็อกแบบไม่มีคำอธิบายเลย จากน้อย เจ๊น้อยก็จัดคอมโบให้ซีเปีย ซะจนลงมากองที่บันได ไม่เสียชื่อ ไหน ๆ คนชอบบอ

นั่งดูคมพยามบาท น้องถามทำไมต้องขมวดคิ้ว เอ่ออๆ คือ ก็ไม่รู้สิแต่ที่แน่ๆกูรู้สึกแบบเดียวกับอุทัย น้องถามต่อว่าเอ่อแล้วทำไมทำหน้างั้นว่ะ กูกลัวนังเปียโดนจับได้อยากให้นังเปียแอ๊บเนียนๆหน่อยอ่ะ ปล.เริ่มส

แบบว่าเมื่อคืนหมั่นไส้ เปีย ในเรื่องคมพยาบาทมากอ่ะ เราก็ติดตามเรื่องนี้อยู่นะ อยากจะรู้ว่าเปียมันจะร้ายได้ขนาดไหน แต่แบบตอนเมื่อคืนอ่ะ ดูแล้วหงุดหงิดมาก เปีย ทำเป็นแอ๊บ ป่วยไม่สบาย อ่อนแอ บอกเลยหมั่นไ

ผ่านไป 24 ปีจาก คมพยาบาท