[เตือนภัยสังคม] ขอตังค์กลับบ้าน กระเป๋าหาย มีใบแจ้งความให้ดูด้วย O_O!!!

สวัสดีค่ะ ขอเล่าเรื่องแบบย่อให้ฟังนะคะ
(รายละเอียดจริงๆเยอะกว่านี้ แต่อันนี้ตัดประโยคสำคัญๆมาค่ะ)

วันนี้เดินออกมากินข้าวแถวตลาดอ่อนนุช
มีคุณแม่สะพายลูกข้างหน้า อีกมือจูงลูกเป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆใส่ชุด นร. คุณแม่ท่านนี้เดินมาหาเรา
ลักษณะภายนอก : ผมย้อมสีน้ำตาลเข้ม หยักโศก เบ้าตาลึกนิดนึง ริมฝีปากบนล่างเหมือนๆจะหุบๆเข้าไปในปาดอ่ะค่ะ ไม่รู้จะบรรยายยังไง สีผิวกลางๆ ไม่ขาวไม่ดำมาก ส่วนเด็กที่สะพายข้างหน้าก็ไม่มีไรพิเศษค่ะ เด็กผู้หญิงที่จูงมาน่าจะประมาณประถมต้น ผมดำ หยักโศกค่ะ

คุณแม่ท่านนี้ : น้องคะ น้องพอจะช่วยพี่ได้บ้างมั้ย พี่โดนขโมยกระเป๋า พี่ไปแจ้งความที่ สน. พระโขนงมาแล้ว พี่เดินมาถึงตรงนี้ แต่พี่กลับบ้านไม่ได้ หนูช่วยพี่หน่อย (เสียงสั่น)
เรา : เอ่อออ พี่จะให้หนูช่วยยังไงคะ? (คิดในใจ มิจฉาชีพ หรือพี่แกซวยจริงๆเนี่ย คือก้ำกึ่งมาก)
ค.ม.(ขอย่อ) : พี่กลับบ้านไม่ได้จริงๆ แฟนพี่ก็ยังไม่เลิกงานเลยมารับไม่ได้ เงินอยู่ในกระเป๋าหายไปหมดเลย ฝนจะตกแล้วพี่อยากพาลูกกลับบ้าน (พร้อมภาพลูกสาวนางวิ่งเล่นรอบๆแม่แบบไม่รู้เรื่องรู้ราวเป็นฉากหลัง)
เรา : เอ่อ เอางี้พี่จะกลับยังไงคะ?
ค.ม. : พี่จะกลับบีทีเอส ไปต่อแอร์พอร์ตลิ้งค่ะ
เรา : งั้นพี่ไปขึ้นบีทีเอสใช่มั้ย พี่เดินไปกับหนูก่อนมั้ย พี่อย่ายืนเลยตรงนี้ มันน่าสงสัยนะ

จุดนี้เป็นกองขยะสุมๆ อยู่ตรงข้าม เดอะ เบส 77 ซึ่งวังเวง น่ากลัวระดับนึง

ค.ม. : น้องจะไปส่งพี่ใช่มั้ยคะ?
เรา : หนูคงส่งได้กลางทางอ่ะพี่ แล้วเอาไงต่อค่อยว่ากัน
ค.ม. : งั้นพี่ขอยืม 185 บาทได้มั้ย แล้วพี่จะกลับเองเลย พี่อยากพาลูกกลับ
เรา : เอ่อ ฮ่ะๆ แค่ทุกวันนี้หาให้ตัวเองกินยังไม่ค่อยพอเลยพี่ ฮ่าๆ สรุปพี่อยากให้หนูให้เงินพี่ใช่มั้ยคะ หรือยังไง?
ค.ม. : น้องอย่าหัวเราะค่ะ! พี่เครียด ฝนจะตก พี่อยากพาลูกกลับจริงๆ (เสียงสั่น)
เรา : เอางี้ พี่ต้องเข้าใจหนูนะ โซนนี้อ่ะมีแบบพี่เยอะมาก ให้ไม่สงสัยเลยมันก็ไม่ได้อ่ะ แต่หนูไม่ได้ว่าไรพี่นะ พี่บอกวิธีที่พี่จะกลับบ้านมาเถอะ ว่าทำไมพี่ถึงมาอยู่ตรงนี้ (ซึ่งไกลจากบีทีเอสระดับนึง)
ค.ม. : ตร. บอกพี่ว่าพี่กลับจากจุดนี้ได้ ขึ้นสองแถวเข้าอ่อนนุช ไปลงxxx ขึ้นแอร์พอร์ตลิ้งหัวหมากกลับได้ จริงๆไม่ต้องไปบีทีเอส (แถวๆนี้ฟังไม่ทัน)
เรา : อ่า โอเค พี่อยากได้เท่าไหร่สำหรับการกลับครั้งนี้?
ค.ม. : ถ้าพี่กลับจากตรงนี้ได้ พี่ขอ 115 บาทได้มั้ย?
เรา : อ่า งั้นพี่ตามมา หนูจะพาข้ามถนน ตรงนี้ข้ามไม่ได้นะ พี่มีเด็ก อันตราย
ค.ม. : ขอบคุณมากเลยนะน้อง พี่ขอเบอร์น้องไว้นะ พี่จะรีบให้แฟนพี่เอาเงินมาคืนเลย น้องอยู่แถวนี้ใช่มั้ย?
((พี่แกเอาเบอร์เราไปแล้วโทรเข้าเครื่องเรา))
เรา : ใช่ค่ะ แต่ถ้าพี่ไม่สะดวก พี่โอนมาก็ได้ หนูไม่ซีเรียส
ค.ม. : ขอบคุณมากเลยนะ รู้มั้ย ก่อนจะถามน้อง พี่ถามอีกคน เขาบอกพี่ว่า 'อย่าเอาเด็กมาหากินแบบนี้' พี่ตัวชาเลย ไม่รู้จะทำยังไง
เรา : ไม่ให้สงสัยไม่ได้หรอกพี่ แถวนี้มีคล้ายๆพี่เยอะเลย หนูก็ใช่ว่าจะเชื่อ 100% นะ ฮ่าๆ

เราขอดูใบแจ้งความที่ตอนแรกๆนางพยายามเปิดให้เราดู เป็นใบแจ้งว่าบัตร ปชช หาย และบัตรประจำตัว รพ หาย และลงวันที่ 4 มิถุนายน 57 จริงๆ (แต่เราดูไม่ละเอียดนะคะ พลาดเอง, ตรงจุดนี้ถามพี่ที่รู้จักกันซึ่งเป็น ตร เขาบอกว่าการแจ้งความปลอมๆสามารถทำได้ เพราะยังไง ตร เขาก็ต้องรับเรื่องไว้อยู่แล้ว)

พาข้ามถนน ลูกนางมาจับมือเรา อีกมือจับมือคุณแม่ พอข้ามเสร็จลูกนางจะเล่นกับหมาแถวนี้ คุณแม่ท่านนี้เลยกึ่งๆตวาดว่าอย่าเล่นๆ เราเลยก้มลงไปบอกน้องว่า "รู้มั้ยว่าคุณแม่เขากำลังเครียดนะ" นางก็ทำหน้างง เล่นกับหมาต่อ (ดูไม่ทุกข์ร้อนอะไรเลยนี่แหละที่แปลกๆนะเราว่า แต่เราก็ตัดสินฟันธงไม่ได้ว่าเขาเดือดร้อนจริงหรือไม่จริงค่ะ) แล้วเราก็หยิบตังค์ให้ 120 จากทั้งตัว 340 บาทค่ะ

เรา : ทางแถวนี้หนูไม่เก่งนะ พี่ถามคนที่ยืนตรงนี้ดีกว่า ตรงนี้คนเยอะ ถ้าพี่ขาดอะไร แถวนี้น่าจะช่วยพี่ได้
ค.ม. : ขอบคุณมากเลยนะ พี่จะรีบให้แฟนเอาเงินมาคืนนะ
เรา : โชคดีพี่ แถวนี้มีแก๊งล้วงกระเป๋าด้วย คราวหลังระวังหน่อยนะ (โบกมือบายๆ ยืนส่งนางขึ้นรถสองแถว)

เราคิดในใจ
- โดนหลอก
- ไม่โดนหลอก
- พรุ่งนี้รู้กัน แล้วเราจะได้ตัดสินใจอะไรต่อได้

ปล. ขากลับกินข้าวเสร็จ เดินผ่านตลาดอ่อนนุช เจอแม่วัยรุ่นๆสะพายลูกไว้ข้างหน้า แล้วเดินขอเงินคนทีละคน "พี่ๆ ขอเงินให้ลูกกินข้าวหน่อย!!!!" เห็นแล้วอารมณ์ขึ้นเลย เพราะคนแบบเอ็งงงงนี่ไง!!!! ที่ทำให้คนอย่างเราเดือดร้อนนนน ฮ่าๆๆ (แต่ไม่ได้ให้นะคะ ปกติไม่เคยให้เลยค่ะ)  




*** อัพเดทวันที่ 5 มิถุนา (วันนี้ เหตุเกิดเมื่อวาน) : โทรไปนางรับค่ะ แต่ไม่พูด เราเลยลองโทรอีกรอบ รอบนี้ติดแต่ไม่รับค่ะ อันนี้น่าจะชัวร์ว่าหลอกนะคะ เลยกล้ามาตั้ง อันนี้เบอร์โทรนางค่ะ เผื่อใครโดนเหมือนๆกันจะได้เอะใจ นางใข้สมาร์ทโฟนนะคะ แต่ไม่ใช่ไอโฟนค่ะไม่รู้รุ่นไหน >>>>>>>> [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ ***

ที่โทรไม่ใช่ว่าเราจะตามไปจิกกัดหรืออะไรนะคะ แต่เราอยากจะตัดสินใจให้ได้ว่า ถ้าเขาหลอกจริง ต่อไปเราจะได้ใจแข็งไม่ให้เงินค่ะ (ต้องขอบอกไว้ก่อนว่านี่เป็นคนแรกที่เราให้เลยค่ะ ปกติไม่เคยเชื่อนะคะ แต่อันนี้นางหว่านล้อมเก่งจริงๆ ฮ่าๆ) ส่วนสาเหตุที่มาตั้ง เพราะจะได้ไม่มีคนโดนหลอกเพราะความสงสารแบบ จขกท ค่ะ

*** และส่วนตัวรู้สึกว่าถ้าเราจะช่วยเหลือใคร เราก็ควรช่วยเหลือคนที่เขาเดือดร้อนจริงๆค่ะ จขกท เชื่อว่าการช่วยคนดี ให้เขาทำดีต่อๆไปสังคมจะน่าอยู่ขึ้น แต่กลับกันถ้าเราช่วยเหลือใคร ให้เขาทำเลวไปได้เรื่อยๆ ความเลวนั้นมันก็จะยิ่งทวีคูณเช่นกัน ***

ฝากไว้แค่นี้แหละค่ะ ^^
* ใครสนใจรายละเอียดตรงไหน ก็หลังไมค์มาถามแล้วกันนะคะ แต่ตอบช้าหน่อยค่ะ ปกติไม่ค่อยได้เล่นพันทิพย์ แฮะๆ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่