ผมขอเล่าประสบการณ์ที่เจอมากับตัว ขอย้ำครับว่าเจอมากับตัวจริงๆ ไม่ได้สร้างเรื่องหรือโกหกอะไรเลยทั้งสิ้น
เรื่องมีอยู่ว่า ผมทำงานอยู่ที่ร้านอาหารร้านนึงครับ เป็นร้าน Fast food ธรรมดา (ขอไม่เอ่ยนามร้าน เพราะจะทำให้ร้านเสียหายครับ) ผมทำงานเป็นผู้จัดการร้าน ทำอาชีพเป็นบริการธรรมดาๆ ครับ เวลาตอนนั้นประมาณบ่าย 3 โมงได้ครับ ตอนนั้นผมก็ทำงานตามปกติ รับออเดอร์จากลูกค้าและทำอาหารไปเรื่อย หลังจากนั้น มนุษย์ป้าคนนั้นก็เดินเข้ามาในร้านพร้อมกับผู้หญิงสาวสวยคนนึง ทั้งสองคนนั้นอยู่ริมพนังร้าน และป้าคนนั้นก็เดินมาสั่งออเดอร์ตามปกติดี เมื่อผมรับออเดอร์เสร็จก็ไปทำออเดอร์ที่ป้าสั่ง แล้วให้พนักงานในร้านดูแลลูกค้าคนอื่นต่อ ระหว่างที่ผมทำอาหาร ก็สังเกตแล้วครับว่าป้าคนนั้นดูท่าทางหงุดหงิดที่อาหารช้า (ความจริงมันไม่ช้าหรอก แต่ดูแกใจร้อนเองมากกว่า เพราะลูกค้าคนอื่นๆที่รอก็ไม่เห็นจะหงุดหงิดอะไร) เรื่องมันเริ่มต้นหลังจากนี้ครับ
ป้า : นี้ฝากด้วยนะ (แล้วป้าก็ชี้ไปที่นั่ง)
พนักงานทุกคน งง ครับ อยู่ๆฝากอะไร จะฝากของหรืออะไร หรือฝากผู้หญิง
พนักงาน: เออ...ขอโทษนะคะ ไม่ทราบว่าจะฝากอะไรหรือคะ
ป้า : ฝากไง ฝาก
พนักงาน : ฝากของหรือคะ
ป้า: ทำเสร็จแล้วอะ ฝากไปวางท่ีโต๊ะด้วย!
พนักงานที่ร้านจึงหัวเราะเล็กน้อยแล้ว : อ่อ ได้คะ
แค่นั้นเองครับ ไม่รู้ว่าป้าโมโหอะไรมา ปรี้ดแตกเลยครับ ตะโกนลั่นร้านเลยครับ : เออ!! ถ้าไม่ยกให้ ก็บอกดีๆ! เอาเองได้โว้ย!
ผมที่ทำอาหารอยู่ งง เลยครับ หันมาดู แต่ป้าก็เดินออกจากร้านไปแล้ว (คาดว่าเดินไปเอาของ) ผมจึงมาถามพนักงานว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อทราบเหตุการณ์จึงให้พนักงานนำอาหารที่ทำเสร็จไปเสริฟที่โต๊ะ
หลังจากนั้น เมื่อป้าเดินเข้ามาในร้าน ป้าแกชูนิ้วกลางแจกพนักงานทุกคนในร้านเลยครับ!!!! พนักงานทุกคน งง เลยครับ ผมเองก็ งง
แค่นั้นไม่พอครับ เพื่อนป้าแกที่เป็นผู้ชายเดินเข้ามานั่งกับแก แล้วแกก็พูดจาเสียงดังเหมือนกับต้องการให้พนักงานได้ยิน โดยที่ผมได้ยินคร่าวๆ แบบนี้ครับ
ป้า :
เอ้ย! ถ้ามาตรการร้านไม่ยกไปเสริฟให้ก็บอกมาดีๆสิวะ
พ่อ ม. ตาย รึยัง
ป้า : เ_ี้ย เอ้ย เหม็นหน้าจริงๆ
แล้วลูกค้าในร้านก็มีนะครับ แต่ดูเหมือนป้าแกจะไม่สนใจเลยครับ คำหยาบกระจายเต็มร้าน แต่ผมก็บอกพนักงานว่าไม่เป็นไร อย่าไปสบตาหรืออะไร เราทำงานตามปกติแหละ
ไม่นานป้าแกก็ออกจากร้านไปครับ พร้อมกับหญิงสาวที่มาด้วยกัน ผมคิดในใจ "เออ ไปซะก็ดี เราจะได้ทำงานตามปกติเหมือนเดิม"
หลังจากนั้นไม่นาน ผมก็ต้องเดินขึ้นไปเอาเอกสารที่ชั้นสองครับ (ที่ร้านอยู่ชั้นล่างครับ ชั้นสองเป็นสตูดิโอ แต่ขอไม่เอ่ยชื่อครับ) เมื่อผมเดินขึ้นไปก็พบกับ ป้า คนนั้นครับ อยู่ในห้องกับหญิงสาวที่มาด้วย
ผมยืนคิดอยู่ซักครู่ว่าจะเดินเข้าไปคุยดีไหม แต่ในฐานะผู้จัดการร้าน ผมตัดสินใจเดินเข้าไปคุยครับ เพราะต้องการขอโทษและเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นครับ
ผม : (ยกมือไหว้) สวัสดีครับ
ป้าแกเงยหน้าขึ้นมาเห็น ถอนลมหายใจก่อนเลย นั่งพิงหลัง ไขว่ห้าง : อ่อ ม. มาขอโทษเหรอ ก. ไม่ยกโทษ
ผมเงิบเลยครับ : เออ...ผมอยากจะทราบครับว่าเกิดอะไรขึ้นในร้าน เพราะผมทำอาหารอยู่เลยไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้น ถ้าเป็นไปได้ก็ช่วยเล่าเหตุการณ์ให้ฟังได้ไหมครับ ผมจะได้นำไปปรับปรุงร้านให้ดีขึ้น
ป้า : พนักงานของ ม.
มาหัวเราะเยาะ ก. คิดว่าเป็นใครวะ -สั_
ผม : ยังไงก็ขอโทษด้วยนะครับ ในสิ่งที่เกิดขึ้น แต่พนักงานเค้าก็ไม่ได้ตั้งใจหัวเราะเยาะคุณนะครับ
ป้า : เหรอ แต่ ก. ก็ไม่ยกโทษให้ ถ้ามาทำงานบริการแล้วใจไม่บริการก็ไม่ต้องทำ มีที่ไหนมาหัวเราะเยาะใส่หน้า ก. แบบนี้ ไม่รู้หรือไง ก. เป็นใคร - สั_ แล้วทำไม ม. พึ่งขึ้นมาขอโทษ ก. ก.อยู่ตั้งนานทำไมไม่มาขอโทษ รอเ_ี้ย ไรอยู่
ผม : ผมต้องขอโทษด้วยนะครับ และทางร้านก็ต้องขออภัยด้วยนะครับ
ป้า : ยังไง ก. ก็ไม่ยกโทษให้ ต่อให้ ม. กราบตีน ก. หรือเจ้าของร้านมากราบตีน ก. ก็ไม่ยกโทษให้ ไอค_ย
ผม : ครับ ครับ
ป้า : อ่อ แล้ว ไม่ต้องห่วงนะ ก. ไม่มาแ_ก ร้าน ม. อีกแล้ว โอ้...อีกอย่าง ก. ลง Facebook เรียบร้อยแล้วด้วยว่า อย่ามาแ_ก ร้านนี้อีก เพื่อนไม่เยอะหรอก แต่มีนักข่าวอยู่ด้วยประมาณ 100 กว่าคนเท่านั้นเอง เสีย ใจ ด้วย นะ
หญิงสาวที่มาด้วยหัวเราะคิกคักด้วยความสะใจ
ผม : ครับ ยังไงก็ต้องกราบขออภัยด้วยครับ (ยกมือไหว้)
ป้ามองผมด้วยสายตาเหยียดหยาม ยิ้มเยาะที่มุมปาก
แล้วผมก็เดินจากไป กำมือแน่นด้วยความโกรธและน้ำตาคลอเบ้า แต่ทำอะไรไม่ได้ ได้ยินแต่เสียงพูดกระทบกระแทกตามหลังว่า "เป็นไงละ สั_
เล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับ ก." และเสียงหัวเราะของหญิงสาวที่มาด้วยตามหลัง
ผมขอบอกเลยว่า ตั้งแต่ผมทำงานที่ร้านมา ไม่เคยมีใครพูดหรือด่าผมแรงๆและไม่เคยเจอลูกค้าคนไหนเป็นแบบนี้มาก่อนเลย
ตัวผมเองก็เป็นแค่พนักงานธรรมดาๆ ที่ทำงานบริการให้ลูกค้าตามปกติเท่านั้น ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องพูดจาแรงๆ หรือด่าด้วยถ้อยคำหยาบคายกับผมด้วย
แต่ผมจะจำเหตุการณ์และหน้าตาของทั้งสองไว้ ว่าทำอะไรกับผมบ้าง สักวันหนึ่งผมจะเอาคืนแน่ครับ แต่ไม่ใช่ด้วยกำลังแต่ด้วยฐานะและตำแหน่ง
สุดท้ายนี้ขอให้ทุกคนที่ทำงานบริการเหมือนผม ถ้าเจอแบบนี้ขอให้อดทนและอย่าไปตอบโต้เลยครับ แต่เก็บมันไว้และเป็นตัวผลักดันตัวเองให้ไปข้างหน้าครับ
ปล. ขอบคุณทั้งสองคนด้วยครับ ตอนนี้ผมเลื่อนตำแหน่งแล้วครับ ขยันทำงานกว่าเดิมเยอะเลยครับ
เจอมนุษย์ป้าที่ใหญ่มาจากไหนก็ไม่รู้ครับ จากพนักงานร้านบริการธรรมดา
เรื่องมีอยู่ว่า ผมทำงานอยู่ที่ร้านอาหารร้านนึงครับ เป็นร้าน Fast food ธรรมดา (ขอไม่เอ่ยนามร้าน เพราะจะทำให้ร้านเสียหายครับ) ผมทำงานเป็นผู้จัดการร้าน ทำอาชีพเป็นบริการธรรมดาๆ ครับ เวลาตอนนั้นประมาณบ่าย 3 โมงได้ครับ ตอนนั้นผมก็ทำงานตามปกติ รับออเดอร์จากลูกค้าและทำอาหารไปเรื่อย หลังจากนั้น มนุษย์ป้าคนนั้นก็เดินเข้ามาในร้านพร้อมกับผู้หญิงสาวสวยคนนึง ทั้งสองคนนั้นอยู่ริมพนังร้าน และป้าคนนั้นก็เดินมาสั่งออเดอร์ตามปกติดี เมื่อผมรับออเดอร์เสร็จก็ไปทำออเดอร์ที่ป้าสั่ง แล้วให้พนักงานในร้านดูแลลูกค้าคนอื่นต่อ ระหว่างที่ผมทำอาหาร ก็สังเกตแล้วครับว่าป้าคนนั้นดูท่าทางหงุดหงิดที่อาหารช้า (ความจริงมันไม่ช้าหรอก แต่ดูแกใจร้อนเองมากกว่า เพราะลูกค้าคนอื่นๆที่รอก็ไม่เห็นจะหงุดหงิดอะไร) เรื่องมันเริ่มต้นหลังจากนี้ครับ
ป้า : นี้ฝากด้วยนะ (แล้วป้าก็ชี้ไปที่นั่ง)
พนักงานทุกคน งง ครับ อยู่ๆฝากอะไร จะฝากของหรืออะไร หรือฝากผู้หญิง
พนักงาน: เออ...ขอโทษนะคะ ไม่ทราบว่าจะฝากอะไรหรือคะ
ป้า : ฝากไง ฝาก
พนักงาน : ฝากของหรือคะ
ป้า: ทำเสร็จแล้วอะ ฝากไปวางท่ีโต๊ะด้วย!
พนักงานที่ร้านจึงหัวเราะเล็กน้อยแล้ว : อ่อ ได้คะ
แค่นั้นเองครับ ไม่รู้ว่าป้าโมโหอะไรมา ปรี้ดแตกเลยครับ ตะโกนลั่นร้านเลยครับ : เออ!! ถ้าไม่ยกให้ ก็บอกดีๆ! เอาเองได้โว้ย!
ผมที่ทำอาหารอยู่ งง เลยครับ หันมาดู แต่ป้าก็เดินออกจากร้านไปแล้ว (คาดว่าเดินไปเอาของ) ผมจึงมาถามพนักงานว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อทราบเหตุการณ์จึงให้พนักงานนำอาหารที่ทำเสร็จไปเสริฟที่โต๊ะ
หลังจากนั้น เมื่อป้าเดินเข้ามาในร้าน ป้าแกชูนิ้วกลางแจกพนักงานทุกคนในร้านเลยครับ!!!! พนักงานทุกคน งง เลยครับ ผมเองก็ งง
แค่นั้นไม่พอครับ เพื่อนป้าแกที่เป็นผู้ชายเดินเข้ามานั่งกับแก แล้วแกก็พูดจาเสียงดังเหมือนกับต้องการให้พนักงานได้ยิน โดยที่ผมได้ยินคร่าวๆ แบบนี้ครับ
ป้า :
ป้า : เ_ี้ย เอ้ย เหม็นหน้าจริงๆ
แล้วลูกค้าในร้านก็มีนะครับ แต่ดูเหมือนป้าแกจะไม่สนใจเลยครับ คำหยาบกระจายเต็มร้าน แต่ผมก็บอกพนักงานว่าไม่เป็นไร อย่าไปสบตาหรืออะไร เราทำงานตามปกติแหละ
ไม่นานป้าแกก็ออกจากร้านไปครับ พร้อมกับหญิงสาวที่มาด้วยกัน ผมคิดในใจ "เออ ไปซะก็ดี เราจะได้ทำงานตามปกติเหมือนเดิม"
หลังจากนั้นไม่นาน ผมก็ต้องเดินขึ้นไปเอาเอกสารที่ชั้นสองครับ (ที่ร้านอยู่ชั้นล่างครับ ชั้นสองเป็นสตูดิโอ แต่ขอไม่เอ่ยชื่อครับ) เมื่อผมเดินขึ้นไปก็พบกับ ป้า คนนั้นครับ อยู่ในห้องกับหญิงสาวที่มาด้วย
ผมยืนคิดอยู่ซักครู่ว่าจะเดินเข้าไปคุยดีไหม แต่ในฐานะผู้จัดการร้าน ผมตัดสินใจเดินเข้าไปคุยครับ เพราะต้องการขอโทษและเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นครับ
ผม : (ยกมือไหว้) สวัสดีครับ
ป้าแกเงยหน้าขึ้นมาเห็น ถอนลมหายใจก่อนเลย นั่งพิงหลัง ไขว่ห้าง : อ่อ ม. มาขอโทษเหรอ ก. ไม่ยกโทษ
ผมเงิบเลยครับ : เออ...ผมอยากจะทราบครับว่าเกิดอะไรขึ้นในร้าน เพราะผมทำอาหารอยู่เลยไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้น ถ้าเป็นไปได้ก็ช่วยเล่าเหตุการณ์ให้ฟังได้ไหมครับ ผมจะได้นำไปปรับปรุงร้านให้ดีขึ้น
ป้า : พนักงานของ ม.
ผม : ยังไงก็ขอโทษด้วยนะครับ ในสิ่งที่เกิดขึ้น แต่พนักงานเค้าก็ไม่ได้ตั้งใจหัวเราะเยาะคุณนะครับ
ป้า : เหรอ แต่ ก. ก็ไม่ยกโทษให้ ถ้ามาทำงานบริการแล้วใจไม่บริการก็ไม่ต้องทำ มีที่ไหนมาหัวเราะเยาะใส่หน้า ก. แบบนี้ ไม่รู้หรือไง ก. เป็นใคร - สั_ แล้วทำไม ม. พึ่งขึ้นมาขอโทษ ก. ก.อยู่ตั้งนานทำไมไม่มาขอโทษ รอเ_ี้ย ไรอยู่
ผม : ผมต้องขอโทษด้วยนะครับ และทางร้านก็ต้องขออภัยด้วยนะครับ
ป้า : ยังไง ก. ก็ไม่ยกโทษให้ ต่อให้ ม. กราบตีน ก. หรือเจ้าของร้านมากราบตีน ก. ก็ไม่ยกโทษให้ ไอค_ย
ผม : ครับ ครับ
ป้า : อ่อ แล้ว ไม่ต้องห่วงนะ ก. ไม่มาแ_ก ร้าน ม. อีกแล้ว โอ้...อีกอย่าง ก. ลง Facebook เรียบร้อยแล้วด้วยว่า อย่ามาแ_ก ร้านนี้อีก เพื่อนไม่เยอะหรอก แต่มีนักข่าวอยู่ด้วยประมาณ 100 กว่าคนเท่านั้นเอง เสีย ใจ ด้วย นะ
หญิงสาวที่มาด้วยหัวเราะคิกคักด้วยความสะใจ
ผม : ครับ ยังไงก็ต้องกราบขออภัยด้วยครับ (ยกมือไหว้)
ป้ามองผมด้วยสายตาเหยียดหยาม ยิ้มเยาะที่มุมปาก
แล้วผมก็เดินจากไป กำมือแน่นด้วยความโกรธและน้ำตาคลอเบ้า แต่ทำอะไรไม่ได้ ได้ยินแต่เสียงพูดกระทบกระแทกตามหลังว่า "เป็นไงละ สั_
ผมขอบอกเลยว่า ตั้งแต่ผมทำงานที่ร้านมา ไม่เคยมีใครพูดหรือด่าผมแรงๆและไม่เคยเจอลูกค้าคนไหนเป็นแบบนี้มาก่อนเลย
ตัวผมเองก็เป็นแค่พนักงานธรรมดาๆ ที่ทำงานบริการให้ลูกค้าตามปกติเท่านั้น ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องพูดจาแรงๆ หรือด่าด้วยถ้อยคำหยาบคายกับผมด้วย
แต่ผมจะจำเหตุการณ์และหน้าตาของทั้งสองไว้ ว่าทำอะไรกับผมบ้าง สักวันหนึ่งผมจะเอาคืนแน่ครับ แต่ไม่ใช่ด้วยกำลังแต่ด้วยฐานะและตำแหน่ง
สุดท้ายนี้ขอให้ทุกคนที่ทำงานบริการเหมือนผม ถ้าเจอแบบนี้ขอให้อดทนและอย่าไปตอบโต้เลยครับ แต่เก็บมันไว้และเป็นตัวผลักดันตัวเองให้ไปข้างหน้าครับ
ปล. ขอบคุณทั้งสองคนด้วยครับ ตอนนี้ผมเลื่อนตำแหน่งแล้วครับ ขยันทำงานกว่าเดิมเยอะเลยครับ