ผมเรียนอยู่ ณ ห้องเรียนสายทั่วไป ที่เลือกเข้าห้องนี้เพราะดูท่าทางง่าย ๆ และไม่น่าจะมีอะไรยาก เรียนช่วงแรก ๆ ก็โอเค หนีบ้างเล็กน้อย ขี้เกียจหน่อย ๆ วิชาส่วนใหญ่ผมไม่ถนัดเลย นอกจากไม่ถนัดแล้ว ยังไม่ค่อยชอบด้วย ส่วนวิชาที่ผมถนัดนั้นไม่มีเลย เป็นมาตั้งแต่สมัย ม.ต้น ไม่มีวิชาที่ถนัดเลย เรียนถู ๆ ไถ ๆ ไป พอไม่ถนัดก็ไม่อยากทำ ไม่อยากเรียน เพื่อนก็มีบ้างเป็นกลุ่มเล็ก ๆ นั่งโง่ไปวัน ๆ ด้วยกัน
ความจริงกะเรียนชิล ๆ ผ่าน ๆ ไปเพื่อไปหนักมหาลัย แต่ดันติดตรง ม.ปลาย ไม่คิดจะไปต่อแล้วล่ะนะครับ
อยากเรียนภาษาล่ะนะ ตอนนี้รู้ 3 ภาษา ไทย, อิ้ง, ยุ่น ไม่ก็คอม แน่นอนห้องทั่วไปแบบผมมีเรียนอังกฤษแค่เล็กน้อย ส่วนภาษาญี่ปุ่นไม่มีเรียนเลยทั้งโรงเรียน
เอาไงดีล่ะ เรียน ๆ ไถ ๆ ไปดีมั้ย กว่าจะจบมีตายแน่ ๆ
หรือจะ เลิกแล้วหางานทำเลย
และแน่นอนว่าต้องทิ้งภาษาไปทั้งสองทางเลย ถึงเรียนจบก็ไม่คิดจะต่ออีกแล้ว
ในเมื่อรู้ว่าเราเรียนไม่ได้ ควรทำไงดี
ความจริงกะเรียนชิล ๆ ผ่าน ๆ ไปเพื่อไปหนักมหาลัย แต่ดันติดตรง ม.ปลาย ไม่คิดจะไปต่อแล้วล่ะนะครับ
อยากเรียนภาษาล่ะนะ ตอนนี้รู้ 3 ภาษา ไทย, อิ้ง, ยุ่น ไม่ก็คอม แน่นอนห้องทั่วไปแบบผมมีเรียนอังกฤษแค่เล็กน้อย ส่วนภาษาญี่ปุ่นไม่มีเรียนเลยทั้งโรงเรียน
เอาไงดีล่ะ เรียน ๆ ไถ ๆ ไปดีมั้ย กว่าจะจบมีตายแน่ ๆ
หรือจะ เลิกแล้วหางานทำเลย
และแน่นอนว่าต้องทิ้งภาษาไปทั้งสองทางเลย ถึงเรียนจบก็ไม่คิดจะต่ออีกแล้ว