ภาคต่อ [Alone trip: คนเดียว ไม่เสียว เที่ยวสุดมันส์] ตอนที่ 1 ช้างกูอยู่ไหน!!!
http://pantip.com/topic/32102517
ฉันรู้สึกตัวในตอนเช้าจากเสียงเอ๊ะอะรอบห้องพักที่แม้จะลงกลอนอย่างแน่นหนาให้รู้สึกปลอดภัย แต่มิได้ปิดกั้นความเป็นส่วนตัวจากบรรยากาศรอบกาย มองลอดช่องที่พื้นไม้ของห้องเห็นชาวประมงเดินกลับมาจากการหาปลา ข้างบ้านเป็นร้านอาหารนานาชาติ ที่มีทุกอย่างให้กิน ไม่ว่าจะเป็น สเต็ก ข้าวต้ม ชุดอาหารเช้าแบบชาวตะวันตก หรือแม้กระทั่งยำปูม้าก็มี
ฉันเปิดประตูห้องพักเพื่อพบกับบรรยากาศยามเช้าของชุมชนบางเบ้า ชุมชนชาวประมงเล็กๆ ที่อยู่ตอนใต้สุดของเกาะช้าง พบพี่เจ้าของเกรซเฮ้าที่เดินวุ่นวายจัดแจงเรื่องต่างๆ แต่เช้า พร้อมคำถามไถ่ว่านอนหลับไหม ฉันตอบไปตามจริงว่า หลับสนิทมาก (ก็แหมขับรถตั้ง 12 ชั่วโมงขนาดนั้น ไม่หลับก็ไม่ใช่คนแล้ว) พี่เจ้าของเกรซเฮ้าดูเหมือนจะเห็นอุปกรณ์อาบน้ำที่ฉันถือในมือจึงแจ้งว่า “น้ำยังไม่ไหลนะ” หน้าตาฉันคงแสดงออกว่าตกใจเล็กน้อย เขาจึงบอกต่อว่า “ไม่ไหลมา 3 วันแล้ว...พี่ว่าจะปิดเกรซเฮ้าส์อยู่เนี่ย” หน้าตาฉันคงตกใจมากกว่าเดิม พี่เจ้าของเกรซเฮ้าส์จึงบอกให้คลายกังวลว่า “วันนี้น่าจะไหลแล้ว...ไม่ต้องห่วง” พร้อมบ่นแก้เขิญว่า “ปีนี้แล้ง น้ำน้อย...ลำบากทั้งเกาะ”
ฉันคิดว่ามันน่าจะมีการสำรองน้ำอยู่เพราะเมื่อคืนทันทีที่มาถึงตอน 5 ทุ่ม ฉันยังสามารถอาบน้ำได้อยู่ คำว่าน้ำไม่ไหลคงหมายถึงต้องใช้น้ำสำรอง พี่เจ้าของเกรซเฮ้าส์จึงอยากให้ช่วยๆ ประหยัดน้ำ ซึ่งไม่ใช่ปัญหาสำหรับฉัน เช้านี้ฉันจึงแค่แปรงฟันแล้วจึงออกไปเดินอาอะไรกินในยามเช้า
ช่วงเช้าของชุมชนบางเบ้าแลดูคึกคักเต็มไปด้วยร้านรวงมากมายเปิดต้อนรับนักท่องเที่ยว ไม่ว่าจะเป็นร้านอาหารทะเล อาหารไทย อาหารฝรั่ง ซึ่งราคาไม่แพงมาก ร้านอาหารเล็กๆ ริมทางราคาเบาๆ ก็มีให้เลือกสรรเพื่อทานเป็นของขบเคี้ยวไม่ว่าจะเป็นไก่ทอด ปลาหมึกปิ้ง ฉันได้ชานมโบราณ 1 แก้วในราคา 30 บาท เพื่อรองท้อง และเดินทอดน่องไปจนสุดทางเดินเพื่อชมบรรยากาศจึงได้พบกับร้านขายทัวร์ดำน้ำที่ปลายทาง
อย่าที่บอกตั้งแต่ตอนที่แล้วว่า ฉันตั้งใจมาเที่ยวเกาะช้างเพื่อมาเสพบรรยากาศชิว อ่านนิยายและจิบเบียร์เท่านั้น แต่เนื่องจากการเดินทางอันทรหด 12 ชั่วโมงเมื่อวาน ฉันจึงตัดสินใจว่า จะใช้ชีวิตอย่างเต็มที่กับทริปนี้
ฉันเดินอาดๆ ไปหาพนักงานที่นั่งอยู่ตรงเค้าเตอร์ร้าน ซึ่งเจ้าหน้าที่แลดูไม่สนใจฉันเลย อาจเพราะว่ากำลังคุยโทรศัพท์กับลูกค้าอยู่ ฉันยืนเก้ๆ กังๆ ดูนั่นดูนี่ จนพนักงานอีกคนเดินออกมา จึงเดินเข้าไปขอซื้อทัวร์ พนักงานที่เดินมาใหม่แจ้งว่า ทัวร์ดำน้ำของวันนี้เต็มหมดแล้ว และปกติรับเฉพาะทัวร์ที่โทรจองล่วงหน้าไม่รับนักท่องเที่ยวที่ Walk-in เข้ามา แต่ดูเหมือนโชคจะเข้าข้างฉันเมื่อพนักงานที่ฉันเห็นในตอนแรกคุยโทรศัพท์เสร็จแล้วและเดินเข้ามาบอกว่า มีลูกทัวร์ยกเลิก 3 คน จึงสามารถรับลูกทัวร์เพิ่มได้ พร้อมถามฉันว่าจะจองทั้งหมดกี่คน ฉันตอบไปว่า “1 คน” พนักงานตกใจเล็กน้อยก่อนจะบอกราคาว่า 700 บาท และให้มารับตั๋วและรอขึ้นเรือตอน 8 โมงครึ่ง
เรือท่องเที่ยวขนาดใหญ่ จอดรอนักดำน้ำมือสมัครเล่นอยู่ที่ปลายท่าชุมชนบางเบ้า เรือลำนี้ที่จะพาฉันไปสัผัสประสบการณ์ครั้งแรกในชีวิต กับการดำน้ำ Snorkeling รอบๆ เกาะช้าง
ฉันจัดแจงหาที่นั่นที่มุมสงบ เจี๋ยมเจี้ยมอยู่คนเดียวแถวหน้าเรือ ชั่งใจว่าจะซ้ายหรือขวา เด็กวัยรุ่นที่ทำหน้าที่เป็นไกด์ก็ตะโกนบอก "นั่งเลยพี่ นั่งเลย...แดดร่มทั้งลำ" ฉันจึงจัดแจงนั่งฝั่งซ้ายของเรือ...จึงได้รู้ภายหลังว่า ฉันคิดผิด ! ! !
มุมสงบที่ฉันเลือกนั่งในตอนแรก ซึ่งแดดส่องทั้งวัน จนต้องเดินถ่ายรูปร่อนเร่ไปทั่วเรือ
[Alone trip: คนเดียว ไม่เสียว เที่ยวสุดมันส์] ตอนที่ 1.2 ช้างกูอยู่ไหน!!!
http://pantip.com/topic/32102517
ฉันรู้สึกตัวในตอนเช้าจากเสียงเอ๊ะอะรอบห้องพักที่แม้จะลงกลอนอย่างแน่นหนาให้รู้สึกปลอดภัย แต่มิได้ปิดกั้นความเป็นส่วนตัวจากบรรยากาศรอบกาย มองลอดช่องที่พื้นไม้ของห้องเห็นชาวประมงเดินกลับมาจากการหาปลา ข้างบ้านเป็นร้านอาหารนานาชาติ ที่มีทุกอย่างให้กิน ไม่ว่าจะเป็น สเต็ก ข้าวต้ม ชุดอาหารเช้าแบบชาวตะวันตก หรือแม้กระทั่งยำปูม้าก็มี
ฉันเปิดประตูห้องพักเพื่อพบกับบรรยากาศยามเช้าของชุมชนบางเบ้า ชุมชนชาวประมงเล็กๆ ที่อยู่ตอนใต้สุดของเกาะช้าง พบพี่เจ้าของเกรซเฮ้าที่เดินวุ่นวายจัดแจงเรื่องต่างๆ แต่เช้า พร้อมคำถามไถ่ว่านอนหลับไหม ฉันตอบไปตามจริงว่า หลับสนิทมาก (ก็แหมขับรถตั้ง 12 ชั่วโมงขนาดนั้น ไม่หลับก็ไม่ใช่คนแล้ว) พี่เจ้าของเกรซเฮ้าดูเหมือนจะเห็นอุปกรณ์อาบน้ำที่ฉันถือในมือจึงแจ้งว่า “น้ำยังไม่ไหลนะ” หน้าตาฉันคงแสดงออกว่าตกใจเล็กน้อย เขาจึงบอกต่อว่า “ไม่ไหลมา 3 วันแล้ว...พี่ว่าจะปิดเกรซเฮ้าส์อยู่เนี่ย” หน้าตาฉันคงตกใจมากกว่าเดิม พี่เจ้าของเกรซเฮ้าส์จึงบอกให้คลายกังวลว่า “วันนี้น่าจะไหลแล้ว...ไม่ต้องห่วง” พร้อมบ่นแก้เขิญว่า “ปีนี้แล้ง น้ำน้อย...ลำบากทั้งเกาะ”
ฉันคิดว่ามันน่าจะมีการสำรองน้ำอยู่เพราะเมื่อคืนทันทีที่มาถึงตอน 5 ทุ่ม ฉันยังสามารถอาบน้ำได้อยู่ คำว่าน้ำไม่ไหลคงหมายถึงต้องใช้น้ำสำรอง พี่เจ้าของเกรซเฮ้าส์จึงอยากให้ช่วยๆ ประหยัดน้ำ ซึ่งไม่ใช่ปัญหาสำหรับฉัน เช้านี้ฉันจึงแค่แปรงฟันแล้วจึงออกไปเดินอาอะไรกินในยามเช้า
ช่วงเช้าของชุมชนบางเบ้าแลดูคึกคักเต็มไปด้วยร้านรวงมากมายเปิดต้อนรับนักท่องเที่ยว ไม่ว่าจะเป็นร้านอาหารทะเล อาหารไทย อาหารฝรั่ง ซึ่งราคาไม่แพงมาก ร้านอาหารเล็กๆ ริมทางราคาเบาๆ ก็มีให้เลือกสรรเพื่อทานเป็นของขบเคี้ยวไม่ว่าจะเป็นไก่ทอด ปลาหมึกปิ้ง ฉันได้ชานมโบราณ 1 แก้วในราคา 30 บาท เพื่อรองท้อง และเดินทอดน่องไปจนสุดทางเดินเพื่อชมบรรยากาศจึงได้พบกับร้านขายทัวร์ดำน้ำที่ปลายทาง
อย่าที่บอกตั้งแต่ตอนที่แล้วว่า ฉันตั้งใจมาเที่ยวเกาะช้างเพื่อมาเสพบรรยากาศชิว อ่านนิยายและจิบเบียร์เท่านั้น แต่เนื่องจากการเดินทางอันทรหด 12 ชั่วโมงเมื่อวาน ฉันจึงตัดสินใจว่า จะใช้ชีวิตอย่างเต็มที่กับทริปนี้
ฉันเดินอาดๆ ไปหาพนักงานที่นั่งอยู่ตรงเค้าเตอร์ร้าน ซึ่งเจ้าหน้าที่แลดูไม่สนใจฉันเลย อาจเพราะว่ากำลังคุยโทรศัพท์กับลูกค้าอยู่ ฉันยืนเก้ๆ กังๆ ดูนั่นดูนี่ จนพนักงานอีกคนเดินออกมา จึงเดินเข้าไปขอซื้อทัวร์ พนักงานที่เดินมาใหม่แจ้งว่า ทัวร์ดำน้ำของวันนี้เต็มหมดแล้ว และปกติรับเฉพาะทัวร์ที่โทรจองล่วงหน้าไม่รับนักท่องเที่ยวที่ Walk-in เข้ามา แต่ดูเหมือนโชคจะเข้าข้างฉันเมื่อพนักงานที่ฉันเห็นในตอนแรกคุยโทรศัพท์เสร็จแล้วและเดินเข้ามาบอกว่า มีลูกทัวร์ยกเลิก 3 คน จึงสามารถรับลูกทัวร์เพิ่มได้ พร้อมถามฉันว่าจะจองทั้งหมดกี่คน ฉันตอบไปว่า “1 คน” พนักงานตกใจเล็กน้อยก่อนจะบอกราคาว่า 700 บาท และให้มารับตั๋วและรอขึ้นเรือตอน 8 โมงครึ่ง
เรือท่องเที่ยวขนาดใหญ่ จอดรอนักดำน้ำมือสมัครเล่นอยู่ที่ปลายท่าชุมชนบางเบ้า เรือลำนี้ที่จะพาฉันไปสัผัสประสบการณ์ครั้งแรกในชีวิต กับการดำน้ำ Snorkeling รอบๆ เกาะช้าง
ฉันจัดแจงหาที่นั่นที่มุมสงบ เจี๋ยมเจี้ยมอยู่คนเดียวแถวหน้าเรือ ชั่งใจว่าจะซ้ายหรือขวา เด็กวัยรุ่นที่ทำหน้าที่เป็นไกด์ก็ตะโกนบอก "นั่งเลยพี่ นั่งเลย...แดดร่มทั้งลำ" ฉันจึงจัดแจงนั่งฝั่งซ้ายของเรือ...จึงได้รู้ภายหลังว่า ฉันคิดผิด ! ! !
มุมสงบที่ฉันเลือกนั่งในตอนแรก ซึ่งแดดส่องทั้งวัน จนต้องเดินถ่ายรูปร่อนเร่ไปทั่วเรือ