เรื่องดังต่อไปนี้เกิดขึ้นกับตัวผมเองสดๆร้อนๆ
เรื่องมีอยู่ว่า เป็นเวลาหลังเลิกงาน ผมกำลังเดินทางกลับบ้าน ขึ้นรถเมล์ตามปกติ ไปศูนย์สิริกิตต์เพื่อไปต่อ MRT
ขณะที่ผมลงรถเมล์แถวคอนแวนต์ และ
ผมเดินเลยมาพอสมควร ประมาณ 20-30 เมตร
เจอป้าท่านหนึ่งเดินสะพายกระเป๋าก้มหน้าก้มตาอยู่กำลังจะเดินสวนผม....
ทันใดนั้นเอง!! ป้ามองขึ้นมาสบตาเห็นรถเมล์
สิ่งนางทำคือ เอาแขนข้างหนึ่งกอดกระเป๋าไว้อย่างแน่นหนา ส่วนมืออีกข้าง
ยืดแขนดันผมออก และระเบิดฝีเท้าในทันที
ผมเซเล็กน้อยและหันหลังกลับไปมองด้วยความเคือง....... แต่ผมก็ชะงักกับภาพที่ได้เห็น
ผ่างงงงง ผ๊างงงงง ! ! ! แปลงร่างงงงงงง...เป็นนนน........
ยอดมนุษย์ป้ารันนิ่งแบ็ค !!!
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ถ่ายรูปไม่ทันครับ แต่ท่าของป้านี่แบบนี้เลยยย
*รันนิ่งแบ็ค (Running Back) เป็นตำแหน่งหนึ่งในกีฬาอเมริกันฟุตบอลครับ
ผมทำได้แต่หันไปมองทำตาปริบๆ พร้อมกับความสับสนที่เกิดขึ้นในตอนนั้น
จากนั้นป้าก็วิ่งฝ่ากลุ่มคนที่กำลังขึ้นรถเมล์ด้วยความเร็วแสง ประหนึ่งเป็นนักกีฬาอเมริกันฟุตบอลในลีกมนุษย์ป้า
เมื่อมนุษย์ป้าได้ฝ่าผู้เล่นอื่นจนหมด และวิ่งขึ้นรถเมล์ไปในทันที.....
ผมคิดในใจ........
TOUCHDOWN !!!!!!
ถ้าจะถามว่ารู้สึกยังไง ขอบอกเลยว่าอารมณ์นี้เลย
ครั้งนี้ผมพ่ายแพ้ป้าไป ครั้งหน้าเจอกันผมจะบล็อกป้าให้ได้ 5555+
ขอบพระคุณทุกท่านที่รับฟัง
**ขอย้ำว่าผมโดนดันนะครับ ที่จริงคือโดนผลักน่ะแหละ แต่มันไม่แรง แค่เซหน่อยๆ
1.ผมไม่ได้อยู่ในบริเวณป้ายรถเมล์นะครับ ผมเดินออกมาพอสมควรแล้ว และไม่มีคนเลย
แต่เจอป้าออกมาจากหลังสะพานลอย แล้วแกเห็นรถพอดีเลยวิ่งปรี้ด
2.เข้าใจนะครับว่าเห็นรถแล้วต้องวิ่ง มันเป็นเรื่องปกติ
แต่ดันวิ่งมาแล้วเอามือดันผมนี่สิ คือ ผมขวางทางหรอ? วิ่งหลบไม่ได้หรอ?
3.ผมโดนดันเสร็จป้าแกก็วิ่งลิ่ว โดยที่มือยังยกค้างอยู่ เข้าใจว่าใช้โบกรถเมล์ด้วย
แต่ทำไมต้องใช้มือนั้นไปผลักคนอื่นต่อ รูปอยู่ในสปอยครับ ถ้าอยากดูมากกว่านี้ไปเซิซคำว่า Stiff arm ดู
**สำหรับคนที่ไม่เข้าใจหรือยังมโนไม่ออก กรุณาอ่านอีกรอบนะครับ
ขออนุญาตเพิ่มตัวหนากับขีดเส้นใต้ครับ อาจมีบางคนอ่านพลาดและเข้าใจผิดได้
*ขออนุญาตแท็กห้องสยาม เพราะ ชีวิตวัยรุ่นที่ต้องอดทนกับเผ่าพันธุ์มนุษย์ป้า
*ขออนุญาตแท็กห้องศาลาประชาคม เพราะ......รู้ๆกันอยู่ มารยาทที่เหลือน้อยนิด เพราะร่วงโรยไปตามวัย
*ขออนุญาตแท็กห้องการ์ตูน เพราะ ภาพแรกที่เข้ามาในหัวผม คือ เรื่อง Eyeshield21
*ขออนุญาตแท็กห้องกีฬา เพราะ....... มนุษย์ป้าไม่ได้แข็งแกร่งแค่ปากและอายุเพียงอย่างเดียว
เจอยอดมนุษย์ป้าสายแข็ง คาดว่าเป็นอดีตนักกีฬาอเมริกันฟุตบอล
เรื่องมีอยู่ว่า เป็นเวลาหลังเลิกงาน ผมกำลังเดินทางกลับบ้าน ขึ้นรถเมล์ตามปกติ ไปศูนย์สิริกิตต์เพื่อไปต่อ MRT
ขณะที่ผมลงรถเมล์แถวคอนแวนต์ และผมเดินเลยมาพอสมควร ประมาณ 20-30 เมตร
เจอป้าท่านหนึ่งเดินสะพายกระเป๋าก้มหน้าก้มตาอยู่กำลังจะเดินสวนผม....
ทันใดนั้นเอง!! ป้ามองขึ้นมาสบตาเห็นรถเมล์
สิ่งนางทำคือ เอาแขนข้างหนึ่งกอดกระเป๋าไว้อย่างแน่นหนา ส่วนมืออีกข้างยืดแขนดันผมออก และระเบิดฝีเท้าในทันที
ผมเซเล็กน้อยและหันหลังกลับไปมองด้วยความเคือง....... แต่ผมก็ชะงักกับภาพที่ได้เห็น
ผ่างงงงง ผ๊างงงงง ! ! ! แปลงร่างงงงงงง...เป็นนนน........
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
*รันนิ่งแบ็ค (Running Back) เป็นตำแหน่งหนึ่งในกีฬาอเมริกันฟุตบอลครับ
ผมทำได้แต่หันไปมองทำตาปริบๆ พร้อมกับความสับสนที่เกิดขึ้นในตอนนั้น
จากนั้นป้าก็วิ่งฝ่ากลุ่มคนที่กำลังขึ้นรถเมล์ด้วยความเร็วแสง ประหนึ่งเป็นนักกีฬาอเมริกันฟุตบอลในลีกมนุษย์ป้า
เมื่อมนุษย์ป้าได้ฝ่าผู้เล่นอื่นจนหมด และวิ่งขึ้นรถเมล์ไปในทันที.....
ถ้าจะถามว่ารู้สึกยังไง ขอบอกเลยว่าอารมณ์นี้เลย
ครั้งนี้ผมพ่ายแพ้ป้าไป ครั้งหน้าเจอกันผมจะบล็อกป้าให้ได้ 5555+
ขอบพระคุณทุกท่านที่รับฟัง
1.ผมไม่ได้อยู่ในบริเวณป้ายรถเมล์นะครับ ผมเดินออกมาพอสมควรแล้ว และไม่มีคนเลย
แต่เจอป้าออกมาจากหลังสะพานลอย แล้วแกเห็นรถพอดีเลยวิ่งปรี้ด
2.เข้าใจนะครับว่าเห็นรถแล้วต้องวิ่ง มันเป็นเรื่องปกติ
แต่ดันวิ่งมาแล้วเอามือดันผมนี่สิ คือ ผมขวางทางหรอ? วิ่งหลบไม่ได้หรอ?
3.ผมโดนดันเสร็จป้าแกก็วิ่งลิ่ว โดยที่มือยังยกค้างอยู่ เข้าใจว่าใช้โบกรถเมล์ด้วย
แต่ทำไมต้องใช้มือนั้นไปผลักคนอื่นต่อ รูปอยู่ในสปอยครับ ถ้าอยากดูมากกว่านี้ไปเซิซคำว่า Stiff arm ดู
**สำหรับคนที่ไม่เข้าใจหรือยังมโนไม่ออก กรุณาอ่านอีกรอบนะครับ
ขออนุญาตเพิ่มตัวหนากับขีดเส้นใต้ครับ อาจมีบางคนอ่านพลาดและเข้าใจผิดได้
*ขออนุญาตแท็กห้องสยาม เพราะ ชีวิตวัยรุ่นที่ต้องอดทนกับเผ่าพันธุ์มนุษย์ป้า
*ขออนุญาตแท็กห้องศาลาประชาคม เพราะ......รู้ๆกันอยู่ มารยาทที่เหลือน้อยนิด เพราะร่วงโรยไปตามวัย
*ขออนุญาตแท็กห้องการ์ตูน เพราะ ภาพแรกที่เข้ามาในหัวผม คือ เรื่อง Eyeshield21
*ขออนุญาตแท็กห้องกีฬา เพราะ....... มนุษย์ป้าไม่ได้แข็งแกร่งแค่ปากและอายุเพียงอย่างเดียว