ในกระทู้
"การทนเจ็บได้ ไม่ใช่เวทนาในเวทนานุปัสสนาสติปัฏฐาน [2]" ผมได้บอกใบ้ไปก่อนว่า
"เวทนานั้นเกิดกับใจ ใจนั้นอยู่ในกาย เมื่อเราเห็นกายในกายได้ เราก็สามารถเห็นเวทนาในเวทนาได้"
ตอนนี้ ขอให้ดูสรุป "กายในกาย" อีกครั้งหนึ่ง :
การเห็นในกายของตนเอง กายเห็นกายในกายของคนอื่น การเห็นในกายของตนเอง (ทั้งภายในภายนอก) และ กายเห็นกายในกายของคนอื่น (ทั้งภายในภายนอก) วิชาธรรมกายอธิบายได้ถูกต้อง ตามสติปัฏฐานสูตร
ในขณะที่พระพม่ากับสาวก อธิบายไม่ได้ และปฏิบัติไม่ได้ อย่างตรงตามมหาสติปัฎฐานสูตร
เพราะว่าไม่ยอมเห็น ไม่ยอมรู้ เอาแต่ "รู้สึก" อย่างเดียว
ต่อมา ก็เป็นการสรุปว่า "เวทนานุปัสสนาสติปัฏฐาน" จะต้องเป็นอย่างไร :
คำอธิบายของวิชาธรรมกายจะตามมา...
การทนเจ็บได้ ไม่ใช่เวทนาในเวทนานุปัสสนาสติปัฏฐาน [3]
"เวทนานั้นเกิดกับใจ ใจนั้นอยู่ในกาย เมื่อเราเห็นกายในกายได้ เราก็สามารถเห็นเวทนาในเวทนาได้"
ตอนนี้ ขอให้ดูสรุป "กายในกาย" อีกครั้งหนึ่ง :
การเห็นในกายของตนเอง กายเห็นกายในกายของคนอื่น การเห็นในกายของตนเอง (ทั้งภายในภายนอก) และ กายเห็นกายในกายของคนอื่น (ทั้งภายในภายนอก) วิชาธรรมกายอธิบายได้ถูกต้อง ตามสติปัฏฐานสูตร
ในขณะที่พระพม่ากับสาวก อธิบายไม่ได้ และปฏิบัติไม่ได้ อย่างตรงตามมหาสติปัฎฐานสูตร
เพราะว่าไม่ยอมเห็น ไม่ยอมรู้ เอาแต่ "รู้สึก" อย่างเดียว
ต่อมา ก็เป็นการสรุปว่า "เวทนานุปัสสนาสติปัฏฐาน" จะต้องเป็นอย่างไร :
คำอธิบายของวิชาธรรมกายจะตามมา...