ขับรถไปกลับจากบ้าน-ที่ทำงาน วิ่งถนนบรมราชชนนี วันละ 60 กม. ขับมาจะ 6 เดือนแล้วค่ะ  

-  เข้าโค้งไม่พุ่งทะยานปราดเปรียวเท่าคันอื่นเขาเลย  เหยียบได้ไวไม่เกิน 40  เขาก็แซงๆๆๆกันไปหมด  

-  จะขอวิ่งเลนขวาสุดไปกับชาวบ้านเขาแบบไวๆ ตามเขาก็กลัวเบรคไม่ทันเวลาคันหน้าเบรคกระทันหัน  นี่ก็เหยียบเต็มที่ได้แค่ 90 ไม่เกิน 100 เขาก็แซงกันฉิวๆ อีกตามเคย

- ทะเลาะกับสัญญาณไฟเป็นประจำ  หยุดทีไรก็เกือบเหยียบทางม้าลายเรื่อยเลย (บางทีมันไฟเหลืองตรงใกล้ถึงเส้นหยุด จะหยุดหรือไปต่อเลยดีล่ะคะ)

- แทรกเลนก็ยากเกิน ล่าสุดบนทางลอยฟ้า  วิ่งเลนขวา รถติดทั้ง 3 เลน เคลื่อนตัวสลับหยุดนิ่ง  พอดีคันหน้าเราเขาออกตัว  รถตู้โดยสารเลนกลางตบไฟขอเข้า  เราก็จอดนิ่งให้เขาเข้าตามสะดวก  (เห็นแก่ผู้โดยสารในรถ)  นั่งภูมิใจกับความมีน้ำใจของตัวเอง ขับตามกันไปได้สักพัก รถตู้คันนั้นก็กลับไปวิ่งเลนกลาง  เราแซงเขามา  ก่อนถึงทางลงบางแคตำรวจบีบให้มาวิ่งซ้ายหมด เกือบถึงทางลงบางแคเลนซ้ายแล้วมันติดมากเหลือเกิน เราก็จะไปทางนครปฐมอยู่แล้ว  ก็เห็นเลนขวาเขาเคลื่อนตัวได้บ้าง ก็ตบไฟขอเข้า  3-4 คัน ไม่มีใครยอมให้เราเข้าเลย TT รวมทั้งรถตู้ที่เราหยิบยื่นน้ำใจให้เขาไปก่อนหน้านี้ด้วย
  เมื่อไหร่จะเก่งเหมือนชาวบ้านเขาซักที  รถก็เยอะขึ้นมากตอนเปิดเทอมแบบนี้