เตร๊ง เตรง เตร่ง เตร๊ง เตรง ตะ เร้ง เตรง เตร่ง  ๆ   ๆ    ๆ

เมื่อย่างเข้าหน้าฝน     พิรุณหล่นโปรยปราย
หัวอกปรกตกหาย        น้ำตาชายไหลหลั่ง

ยามนอนไม่ได้กิน       ยามกินไม่ได้นอน
แม่นางทิพย์เกสร        แม่นอนหนีบ(..)หันหลัง

เบื่อหน้าฟ้าคำรน       หน้ามลทำปั้นปึ่ง
ฟ้าค้ำถ่อไม่ถึง           แม่ทิพย์จึ่งชิงชัง

เอ๊ยโดดเดี่ยวสิ้นดี      ต้องหาที่ปรึกษา
รบกวนพระเจ้าตา       ให้คำปรึกษาทุกครั้ง

งั้นเราต้องรีบไป         รีบไปไม่ช้าที
ไปเสียแต่วันนี้           ก่อนที่ตาถูกจับขัง

เตร๊ง เตรง เตร่ง เตร๊ง เตรง ตะ  เร้ง เตรง เตร่ง  ๆ   ๆ   ๆ

กล่าวถึงพระเจ้าตา        ฉายาปัญญานิ่ม
โปรดปรานกินซาหริ่ม     อิ่มทิพย์นอนเกาหลัง

รักสันโดดโปรดสัตว์     สัตว์เลี้ยงทุกชนิด
โปรดกระทั่งตัวหิด       ทั่วร่างติดสังคัง

นั่งฌานเห็นภาพกร่น     ฟ้าคำรนหนุ่มหล่อ
ใกล้จะมาสอพลอ         มาขอเหมือนทุกครั้ง

ฟ้ามันถูกคนรัก            หักอกแล้วเขี่ยทิ้ง
ปลัดขิกเป็นกล้วยปิ้ง     อายลิงหมดความขลัง

เดือดร้อนกูแล้วซี         ศิษย์หัวปีเสียท่า
เราต้องช่วยอีกครา       ปรุงยา " ช้างพลายพัง "

เตร๊ง เตรง เตร่ง เตร๊ง เตรง ตะ เร้ง เตรง เตร่ง  ๆ   ๆ   ๆ

หมดเวลาคอมพ์ พบกันใหม่เมื่อชาติต้องการ เอ๊ยไม่ใช่ เอาใหม่ พบกันเมื่อทิพย์เกสรต้องการ คริคร