เมื่อวานครับแฟนอยากไปงานนี้มาก นางบอกอยากกิน เนื้อออสเตเลีย เห็นบอกอร่อยมาก ผมเลยพาไปครับ (รถไม่ติดเลยชิวมากๆ) พอถึงงานคนเยอะพอสมควรครับแต่แล้วยังไม่มุ่งหน้าไปกินเนื้อออสเตเลียนะ ตะเวนเข้าทุกล็อคก่อนเลย ดูเครื่องจักรทำอาหาร เครื่องไม้เครื่องมือทำเบอเกอรี่เพลินๆ พอทีนี่นางบ่นหิวครับ เลยพาไปซื้อ ไข่ปลาทอด ถูกมากๆชิ้นล่ะ 5 บาท นางจัดไป เกือบ 10 ชิ้น คนหรือช้างกินฟ่ะ !!! หลังจากซื้อกิน นางก็เดินดูของกินบ้าง ช๊อปบ้าง
เข้าเรื่องเลยดีกว่า พอมาถึง บูทปลากระป๋อง ซีเชฟ MC ประกาศ 10 กระป๋อง 100 เท่านั้นแหละแม่คุณเอ่ยยยหันมายิ้มมุมปากแล้วนางนี่จูงมือวิ่งเข้าเลยครับ คนมุงเยอะมาก นางคว้ากระป๋องอย่างไม่คิดชีวิต (ผู้หญิงพอได้ยินของถูกของลดนี่เหมือนได้ยินหรือเห็นของสวรรค์เนอะ) ไอผมก็ดูห่างๆ ครับในมือถือของ กับ ถาดไข่ปลาทอด สักพักกกกกก
มนุษย์ป้า : เดินมาจากด้านหลังอย่างไว มือเอื้อมมาจะถึงถาดที่ผมกิน (คือไม้จิ้มฟันจิ้มของกินอยู่ดูๆเหมือนของชิมฟรี)
ผม : เห็นหางตาทันด้วยความไว ผมจึงชูถาดเหนือหัวด้วยความเร็วแสง
มนุษย์ป้า : เอ้าไม่ใช่ของชิมฟรีหรอนู๋ ขอโทษนะนู๋
ผม : หันไปพร้อมกับยิ้มแห้งๆ ครับๆ
มนุษย์ป้า : เดินหายไปในฝั่งชนตะเวนหาของฟรีต่อไป.....
จากนั้นแฟนผมซื้อเสร็จผมก็เล่าให้แฟนฟัง แฟนผมก็ขำกร๊ากๆ ผมยังคิดในใจนี่หน้าตูเหมือนคนเชิญให้ชิมหรอฟ่ะ ช่างมันเดินชิวๆต่อ แต่....ยังไม่จบ
จากนั้นแฟนผมก็ถือกินมั้งเพราะ หลังจากนางตะลุยในหมู่ป้าๆแย่งชิงปลากระป๋อง คงใช้พลังงานน่าดู
คราวนี้เดินไปจ่ออยู่บูท......อะไรหว่าคิดไม่ออก คิดแปปนะ -0- อ่อพวกไส้กรอก ไอเรากะจะซื้อก็ยืนๆมองกันทีนี่
มนุษย์ป้า : เดินมาข้างๆแฟนผมพร้อมกับพูดว่า ป้าขอชิมหน่อยนะ พร้อมกับเอามือเอื้อมหยิบแบบโครตไวมากกกก
แฟน : ดึงมือหนี ทันของกินเกือบร่วง
ผม : เดี๋ยวๆๆๆๆ นี่ไม่ใช่ของชิมฟรีครับ ของชิมอยู่ด้วยหน้าเลยครับ
มนุษย์ป้า : มองหน้าก็เดินเชิดๆสะบัดผมหนีหายไปชิมของฟรี หน้าคนมุงเยอะๆ
ผมกับแฟนมองหน้ากันแล้วขำกร๊ากเลยครับ เห้ยยยยยย นี้เจอเหตุการณ์เหมือนกันในเวลาใกล้กันมากๆ งงเลยครับพี่น้องชาวไทย แต่ๆๆๆ.... ยังไม่จบค้าบบบบ เดินไปเรื่อยๆเมื่อยก็พัก เดินชิมกันจนอิ่ม เห้ยยยไม่ใช่ ซื้อกินจนอิ่มเสร็จกำลังเดินหาทางออกจากฮอล ผมเดินเบียดๆออกจากป้าๆแล้วฝูงป้าๆกลุ่มนึงอย่างช้าๆ
มนุษย์ป้า เลข 1 : วันนี้แกได้ชิมอะไรมั้ง
มนุษย์ป้า เลข 2 : เยอะแยะ ชิมจนท้องจะแตกแล้วเนี่ย
มนุษย์ป้า เลข 3 : นี้ยังเดินไม่ทั่วเลยนะ
ผมเดินผ่านพร้อมมองหน้าป้าๆด้วยความดีใจยินดีปลื้มปิติกับป้าๆ แหะๆ อยากจะบอกว่างานนี้ป้าๆเยอะจริงๆครับ ไม่ใช่ผมแยกคนธรรมดากับมนุษย์ป้าไม่ออกนะ แต่ดูอะไรหลายๆอย่างมันใช่บ่งบอกได้เลย น่ากลัวจริงๆครับ มนุษย์ป้าๆจะอยู่รอบตัวเราเสมอๆจงระวังไว้
ปล. สุดท้ายไม่ได้กินเนื้อออสเตเลียเพราะนาง มั่วแต่เดินไปเดินมา หาร้านไม่เจอ ฮ่าๆ ดีไม่เปลืองงงงงงงง กร๊ากๆๆๆ
มนุษย์ป้าในงาน THAIFEX-World of food ASIA 2014 เมืองทองธานี (ขำๆ)
เข้าเรื่องเลยดีกว่า พอมาถึง บูทปลากระป๋อง ซีเชฟ MC ประกาศ 10 กระป๋อง 100 เท่านั้นแหละแม่คุณเอ่ยยยหันมายิ้มมุมปากแล้วนางนี่จูงมือวิ่งเข้าเลยครับ คนมุงเยอะมาก นางคว้ากระป๋องอย่างไม่คิดชีวิต (ผู้หญิงพอได้ยินของถูกของลดนี่เหมือนได้ยินหรือเห็นของสวรรค์เนอะ) ไอผมก็ดูห่างๆ ครับในมือถือของ กับ ถาดไข่ปลาทอด สักพักกกกกก
มนุษย์ป้า : เดินมาจากด้านหลังอย่างไว มือเอื้อมมาจะถึงถาดที่ผมกิน (คือไม้จิ้มฟันจิ้มของกินอยู่ดูๆเหมือนของชิมฟรี)
ผม : เห็นหางตาทันด้วยความไว ผมจึงชูถาดเหนือหัวด้วยความเร็วแสง
มนุษย์ป้า : เอ้าไม่ใช่ของชิมฟรีหรอนู๋ ขอโทษนะนู๋
ผม : หันไปพร้อมกับยิ้มแห้งๆ ครับๆ
มนุษย์ป้า : เดินหายไปในฝั่งชนตะเวนหาของฟรีต่อไป.....
จากนั้นแฟนผมซื้อเสร็จผมก็เล่าให้แฟนฟัง แฟนผมก็ขำกร๊ากๆ ผมยังคิดในใจนี่หน้าตูเหมือนคนเชิญให้ชิมหรอฟ่ะ ช่างมันเดินชิวๆต่อ แต่....ยังไม่จบ
จากนั้นแฟนผมก็ถือกินมั้งเพราะ หลังจากนางตะลุยในหมู่ป้าๆแย่งชิงปลากระป๋อง คงใช้พลังงานน่าดู
คราวนี้เดินไปจ่ออยู่บูท......อะไรหว่าคิดไม่ออก คิดแปปนะ -0- อ่อพวกไส้กรอก ไอเรากะจะซื้อก็ยืนๆมองกันทีนี่
มนุษย์ป้า : เดินมาข้างๆแฟนผมพร้อมกับพูดว่า ป้าขอชิมหน่อยนะ พร้อมกับเอามือเอื้อมหยิบแบบโครตไวมากกกก
แฟน : ดึงมือหนี ทันของกินเกือบร่วง
ผม : เดี๋ยวๆๆๆๆ นี่ไม่ใช่ของชิมฟรีครับ ของชิมอยู่ด้วยหน้าเลยครับ
มนุษย์ป้า : มองหน้าก็เดินเชิดๆสะบัดผมหนีหายไปชิมของฟรี หน้าคนมุงเยอะๆ
ผมกับแฟนมองหน้ากันแล้วขำกร๊ากเลยครับ เห้ยยยยยย นี้เจอเหตุการณ์เหมือนกันในเวลาใกล้กันมากๆ งงเลยครับพี่น้องชาวไทย แต่ๆๆๆ.... ยังไม่จบค้าบบบบ เดินไปเรื่อยๆเมื่อยก็พัก เดินชิมกันจนอิ่ม เห้ยยยไม่ใช่ ซื้อกินจนอิ่มเสร็จกำลังเดินหาทางออกจากฮอล ผมเดินเบียดๆออกจากป้าๆแล้วฝูงป้าๆกลุ่มนึงอย่างช้าๆ
มนุษย์ป้า เลข 1 : วันนี้แกได้ชิมอะไรมั้ง
มนุษย์ป้า เลข 2 : เยอะแยะ ชิมจนท้องจะแตกแล้วเนี่ย
มนุษย์ป้า เลข 3 : นี้ยังเดินไม่ทั่วเลยนะ
ผมเดินผ่านพร้อมมองหน้าป้าๆด้วยความดีใจยินดีปลื้มปิติกับป้าๆ แหะๆ อยากจะบอกว่างานนี้ป้าๆเยอะจริงๆครับ ไม่ใช่ผมแยกคนธรรมดากับมนุษย์ป้าไม่ออกนะ แต่ดูอะไรหลายๆอย่างมันใช่บ่งบอกได้เลย น่ากลัวจริงๆครับ มนุษย์ป้าๆจะอยู่รอบตัวเราเสมอๆจงระวังไว้
ปล. สุดท้ายไม่ได้กินเนื้อออสเตเลียเพราะนาง มั่วแต่เดินไปเดินมา หาร้านไม่เจอ ฮ่าๆ ดีไม่เปลืองงงงงงงง กร๊ากๆๆๆ