ตอนเนี่ย ผมมีปัญหากับที่บ้าน
เพราะเรื่องไม่เป็นเรื่อง ละตอนนี้ผมไม่คุยกับพ่อแม่เลย
ละวันนี้เมื่อเช้า ของของพ่อหาย เขาเลยมาวีนทั้งบ้าน ให้แม่มาหา
แล้วหาว่าแม่เก็บไปทิ้ง พอแม่หาเจอก็ตีเนียนโกรธจางๆ
ผมรู้สึกว่า บ้านนี้เริ่มแคบ และแน่นไปด้วยปัญหาที่มันไม่ควรจะเป็นปัญหา
ผมพยายามคุยกับพ่อกับแม่ แต่เขาได้แต่มองแล้วก็ไม่สนใจ
ผมกะว่าจะออกไปอยู่หอ แล้วไม่มีติดต่อใครสักระยะ
จนกว่าจะอารมณ์เย็น (แต่ก็คงยาก มันเสียความรู้สึก)
ทำไมยิ่งโต ปัญหายิ่งเยอะมากขึ้นเรื่อยๆ
แล้วอีกอย่าง พ่อกับแม่ เขาเป็นคนไม่ง้อใคร
ผมคิดว่า ถ้าผมออกไปแล้วกลับมาบ้าน เขาก็คงไล่ผมไปแน่นอน
ทำยังไงดี ผมรู้สึกเหนื่อย รู้สึกอึดอัด ไม่ไหวกับปัญหาพวกนี้
ควรไปดีมั้ย??
เพราะเรื่องไม่เป็นเรื่อง ละตอนนี้ผมไม่คุยกับพ่อแม่เลย
ละวันนี้เมื่อเช้า ของของพ่อหาย เขาเลยมาวีนทั้งบ้าน ให้แม่มาหา
แล้วหาว่าแม่เก็บไปทิ้ง พอแม่หาเจอก็ตีเนียนโกรธจางๆ
ผมรู้สึกว่า บ้านนี้เริ่มแคบ และแน่นไปด้วยปัญหาที่มันไม่ควรจะเป็นปัญหา
ผมพยายามคุยกับพ่อกับแม่ แต่เขาได้แต่มองแล้วก็ไม่สนใจ
ผมกะว่าจะออกไปอยู่หอ แล้วไม่มีติดต่อใครสักระยะ
จนกว่าจะอารมณ์เย็น (แต่ก็คงยาก มันเสียความรู้สึก)
ทำไมยิ่งโต ปัญหายิ่งเยอะมากขึ้นเรื่อยๆ
แล้วอีกอย่าง พ่อกับแม่ เขาเป็นคนไม่ง้อใคร
ผมคิดว่า ถ้าผมออกไปแล้วกลับมาบ้าน เขาก็คงไล่ผมไปแน่นอน
ทำยังไงดี ผมรู้สึกเหนื่อย รู้สึกอึดอัด ไม่ไหวกับปัญหาพวกนี้