โกวเล้งเคยกล่าวไว้ว่า คนที่เสียการพนัน เมื่อเห็นผู้อื่นเสียมากกว่ามันหลายเท่า จิตใจย่อมปลอดโปร่งกว่าเดิมได้บ้าง
ฉันท์ใดคนดวงซวย ที่ผ่านเรื่องราวมา อาจจะพอมีกำลังใจได้บ้าง เมื่อพบว่าคนอื่นยังซวยกว่าตูอีก ตั้งกระทู้นี้มาไม่ได้เจตนาจะซ้ำเติมกันนะครับ อยากให้ระบายความซวยกันมากกว่า งดมาม่าการเมืองนะครับ (ความซวยในที่นี้คือ โอ้พระเจ้า มันไม่น่าจะเกิดขึ้นมาได้ แต่ดันมาเกิดกับชีวิตตูแบบไม่คาดฝัน)
ผมจะมาเล่าเรื่องของผมให้ฟังครับ ผมมีหน้าที่ไปปฏิบัติหน้าที่พิเศษที่หนึ่ง สมมุติเป็นโรงงานปลากระป๋อง ทำตอนกลางคืนเริ่มหกโมงเย็นยันหกโมงเช้า นอนสอง ชั่วโมง แล้วตอนเช้าผมต้องมาทำงานประจำตั้งแต่ 08.30 ยัน 16.00 น. มีเวลานอนอีก ชม.กว่าๆ แล้วแต่งตัวไปโรงงานปลากระป๋อง คือตกวันหนึ่งนอน 4 ชม. ดีที่ทำงานสองที่มันไม่ไกลกันมากนัก โดยหน้าที่ตอนกลางคืนผมสมัครใจไปเองเพราะต้องการเงินรายได้พิเศษรายวัน ของโรงงานปลากระป๋อง ซึ่งก็โอเคอยู่ ผมเห็นคนอื่นเขาไปทำกันเงิน20 วันออกที ประมาณวันที่ 21-22 ก็ออกกันแล้ว แต่เขาไม่ไปกันทุกวัน ถ้าไปเขาจะพักไม่ต้องมาทำงานประจำ มีแต่ผมที่คิดจะบ้าอาสาไปมันทุกวัน
ผมก็เอากับเขาบ้าง ผมไปทำหน้าที่นี้ 1-20 เรียบร้อย อดนอนร่วม 20 วัน พอวันที่ 21 มีประกาศ......จึงขอยุบโรงงานปลากระป๋องตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป!!!!!????? เฮ้ยยยยยยย!!!! ฉิหายละ พอรู้ข่าวนี้ผมโทรไปหาคนที่ทำเรื่องเบิกจ่าย เขาบอก โรงงานมันยุบไปแล้วจะเบิกกับใครละจ๊ะ ปิดโรงงานไปกันหมดแล้ว รอความคืบหน้าเอา จะแจ้งให้ทราบ จนบัดนี้ก็เงียบสนิท ไอ้บ้าเอ้ย จะประกาศก็ประกาศสัก 25-26 ก็ได้ ให้เค้าได้ตังค์ก่อน หัวเราะทั้งน้ำตาเลยผม พยายามไม่คิดมาก ละกัน อดหลับอดนอนตั้งนานตู
จบละครับเรื่องของผม ระบายแก้เครียดกัน นี่ยังไม่รวมเรื่องซวยเล็กๆน้อยๆ อย่าง ขับมอไซต์เพื่อจะมาแอบมองสาวที่เราแอบชอบ ที่ร้านขายข้าว ฝ่าดงม็อบ ลัดเลาะซอกซอย แต่มาถึงร้านดันปิด(ไม่มีเบอร์เขาด้วย)
คลายเครียดกัน มาตั้งกระทู้เล่าความซวยในชีวิตของตัวเองในเดือนนี้กันครับ
ฉันท์ใดคนดวงซวย ที่ผ่านเรื่องราวมา อาจจะพอมีกำลังใจได้บ้าง เมื่อพบว่าคนอื่นยังซวยกว่าตูอีก ตั้งกระทู้นี้มาไม่ได้เจตนาจะซ้ำเติมกันนะครับ อยากให้ระบายความซวยกันมากกว่า งดมาม่าการเมืองนะครับ (ความซวยในที่นี้คือ โอ้พระเจ้า มันไม่น่าจะเกิดขึ้นมาได้ แต่ดันมาเกิดกับชีวิตตูแบบไม่คาดฝัน)
ผมจะมาเล่าเรื่องของผมให้ฟังครับ ผมมีหน้าที่ไปปฏิบัติหน้าที่พิเศษที่หนึ่ง สมมุติเป็นโรงงานปลากระป๋อง ทำตอนกลางคืนเริ่มหกโมงเย็นยันหกโมงเช้า นอนสอง ชั่วโมง แล้วตอนเช้าผมต้องมาทำงานประจำตั้งแต่ 08.30 ยัน 16.00 น. มีเวลานอนอีก ชม.กว่าๆ แล้วแต่งตัวไปโรงงานปลากระป๋อง คือตกวันหนึ่งนอน 4 ชม. ดีที่ทำงานสองที่มันไม่ไกลกันมากนัก โดยหน้าที่ตอนกลางคืนผมสมัครใจไปเองเพราะต้องการเงินรายได้พิเศษรายวัน ของโรงงานปลากระป๋อง ซึ่งก็โอเคอยู่ ผมเห็นคนอื่นเขาไปทำกันเงิน20 วันออกที ประมาณวันที่ 21-22 ก็ออกกันแล้ว แต่เขาไม่ไปกันทุกวัน ถ้าไปเขาจะพักไม่ต้องมาทำงานประจำ มีแต่ผมที่คิดจะบ้าอาสาไปมันทุกวัน
ผมก็เอากับเขาบ้าง ผมไปทำหน้าที่นี้ 1-20 เรียบร้อย อดนอนร่วม 20 วัน พอวันที่ 21 มีประกาศ......จึงขอยุบโรงงานปลากระป๋องตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป!!!!!????? เฮ้ยยยยยยย!!!! ฉิหายละ พอรู้ข่าวนี้ผมโทรไปหาคนที่ทำเรื่องเบิกจ่าย เขาบอก โรงงานมันยุบไปแล้วจะเบิกกับใครละจ๊ะ ปิดโรงงานไปกันหมดแล้ว รอความคืบหน้าเอา จะแจ้งให้ทราบ จนบัดนี้ก็เงียบสนิท ไอ้บ้าเอ้ย จะประกาศก็ประกาศสัก 25-26 ก็ได้ ให้เค้าได้ตังค์ก่อน หัวเราะทั้งน้ำตาเลยผม พยายามไม่คิดมาก ละกัน อดหลับอดนอนตั้งนานตู
จบละครับเรื่องของผม ระบายแก้เครียดกัน นี่ยังไม่รวมเรื่องซวยเล็กๆน้อยๆ อย่าง ขับมอไซต์เพื่อจะมาแอบมองสาวที่เราแอบชอบ ที่ร้านขายข้าว ฝ่าดงม็อบ ลัดเลาะซอกซอย แต่มาถึงร้านดันปิด(ไม่มีเบอร์เขาด้วย)