ราเม็งสู้ชีวิต ที่เอสพลานาด รัชดา

กระทู้คำถาม
https://www.facebook.com/REthinkingTV?fref=photo

วันนี้ครับ ไปเห็นเรื่องราวของคนสู้ชีวิต ผ่าน facebook นี่แหละครับ เห็นว่าน่าสนใจ เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้น ของเจ้าของร้านราเม็งร้านหนึ่งใน ห้างเอสพลานาดรัชดา ที่ออกมาตะโกนเชิญลูกค้าเข้าร้าน ด้วยตัวเอง วันละ 4-5 ชั่วโมง จนหลายคนสงสัย ว่าทำไมต้องมาทำถึงขนาดนี้ด้วย

แค่ไหนที่เรียกว่าสู้ ?

ผู้ายคนนี้ยืนตะโกน
เป็นภาษาญี่ปุ่น
ฟังไม่รู้เรื่อง
ชี้ไปมาที่รูปภาพ
ด้วยความกระตือรือล้นมาก

รู้สึกแปลกๆว่าทำอะไร
หลายคนที่เห็นก็หัวเราะ
บางคนก็ซุบซิบ
บางคนไม่สนใจ
บางคนก็กลัว

เดินไปถามพนักงานห้าง
ว่าเขามาตะโกนอะไรคะ
ได้ความว่าชวนคนเข้าร้าน
เขาคือใคร? เจ้าของร้าน
แล้วทำไมต้องทำแบบนี้

เงินที่นำมาลงทุนเปิดร้าน
คือเงินก้อนสุดท้ายที่มีอยู่
ถ้าร้านไม่รอด เขาหมดตัว
แล้วเขายืนตะโกนแบบนี้
นานเท่าไร

วันละ 4-5 ชั่วโมง
โอว!!พระเจ้า
ยืนตรงทางลงบันไดเลื่อน
ตะโกนดังมาก ก้มตัวไปมา
ชี้ไปที่รูปอาหาร ราเมง

เขาสู้ เพื่อเงินก้อนสุดท้าย
เขาสู้ เพื่อเมียที่ป่วย
เขาสู้ เพื่อลูก
เขาสู้ เพื่อความอยู่รอด

แม้จะพูดไทยไม่ได้
ก็ไม่ยอมแพ้ต่ออุปสรรค
ไม่อายต่อสายตาผู้คน
ไม่กลัวต่อคำวิจารณ์

เดินเข้าไปทักทาย
เขาพูดอังกฤษแทบไม่ได้
พูดไทยก็ไม่ได้
เราใช้ภาษากายและใจคุยกัน
ชื่นชม และให้กำลังใจ

จับมือเขา มองไปที่ตา
เห็นแววตาแห่งความมุ่งมั่น
แววตาแห่งความหวัง
เห็นรอยยิ้มของนักสู้
คุณยอดมาก ขอคารวะ

ไม่สู้ก็ตาย ไม่สู้ก็เจ้ง
สู้!!มีโอกาสรอด
สู้!!มีโอกาสชนะ
ขอบคุณภาพตัวอย่างนี้
ที่สะท้อนภาพของนักสู้

คุณชนะแล้ว คุณชนะใจ
คุณทำให้เราต้องไปที่นั่นอีก
Esplanade รัชดา
ราเมงชั้นใต้ดิน
เราซื้อแล้ว คุณขายตัวเองได้
เราซื้อคุณ ก่อนซื้อราเมง

ความมุ่งมั่นตั้งใจจริง
ความทุ่มเทสุดชีวิต
ความพยายามอย่างสุดๆ
ความอดทนเหนือคนทั่วไป
จะทำให้คุณไปนั่งในคน

เราแพ้ใจคุณ เราซื้อคุณ!!

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=798272130185372&set=a.207961432549781.75740.147252465287345&type=1

สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 52
เขาไม่ได้ขายความสงสาร

ทำเลเขาไม่ดี มันใกล้ทางออก ลานจอดรถ และ ซานตาเฟ่ สีฟ้า เอ็มเค ยาโยอิ ชาบูชิ เคเอฟซี ฯลฯ เลี้ยว ขวา

ร้านลุงแกเลี้ยวซ้าย อยู่ร้านเดียว

เป็นคุณ ลงบันไดเลื่อนมา คุณจะเลี้ยวขวา หรือซ้ายละ ครับ


ทางเดียวคือแกต้องทำให้คนรู้จักแก


แกถึงต้องลองเชียร์ให้คนมากินและรู้จักรสชาติของร้านแก แกจึงจะได้ลูกค้าประจำ ครับ

เขาทำหน้าที่ของเจ้าของอย่างสุดความสามารถ

พวกคุณไปอ่านที่แชร์ แล้วสงสารเขาเอง แล้วก็มามองว่า

"น่าสงสารเนอะ ไปอุดหนุนแกซะหน่อยเถอะ"




ขอโทษนะครับ เขาเชียร์คนเข้ามาลองชิม มาเกินปีกว่าแล้ว

เกินกว่า 365 วัน ที่แกทำอย่างสุดความสามารถ
นอกเหนือไปจากทำอาหารให้อร่อย บริการดี น่าประทับใจ
คือ

ทำให้ คนเดินเลี้ยวขวา ได้ลอง ร้านของแกบ้าง




นี่พอมีคนเขียนถึงแก ผมเข้าใจนะคนส่วนใหญ่ก็คงออกแนวสงสาร เมือ่ได้รู้ว่าแก ล้มไม่ได้

แต่เชื่อเถอะครับ กว่า 300 กว่าวันที่แกยืนเชียร์ จนเสียงแกแหบ ถาวรแล้ว ไม่ได้ทำเพื่อให้ใครสงสาร

"แต่ แกขอแค่โอกาส ให้คุณได้มาลองอุดหนุน ร้านของแกที่แกทุ่มแรงกายแรงใจทำธุรกิจ"

ไม่ใช่ขอความสงสารให้คุณไปกินสักครั้ง ถ่ายรูปอัพเฟซ เช็คอิน อัพไอจี เป็นกระแสแน่นอนครับ






ปล.

บ้านผมอยู๋แถวนั้น ไปดูหนังก็เจอแกยืนเชียร์ตลอด


และอาหารแก ก็ไม่แพง และรสชาติใช้ได้เลย


เพิ่งเป็นกระแสเมื่อไม่กี่วันทางเฟสบุ๊คนี่แหละ







ขออนุญาติเห็นต่าง
ความคิดเห็นที่ 56
"มโนกันไปเองว่า เขาน่าสงสาร

ทั้งที่จริง เขากำลังทำตามหน้าที่ของเขาอย่างสุดกำลังความสามารถ "
ความคิดเห็นที่ 54
คนที่บอกว่าลุงแกสร้าง story หรือดราม่าสงสารอ่ะ เขาสร้างตรงไหนหรอ?
ลุงแกก็โปรโมตปกติ มันก็คือวิธีโปรโมตร้านให้คนสนใจวิธีหนึ่ง ป้ายก็เขียนอยู่ว่า "ราเม็งญี่ปุ่นอร่อยมาก"
ลุงไม่ได้เขียนสักหน่อยว่า "ช่วยอุดหนุนหน่อย ภรรยาผมป่วย ผมจะหมดตัวแล้ว" อะไรอย่างนี้ก็ว่าไปอย่าง
แกก็ใช้วิธีโปรโมตร้านปกติตามสไตล์คนสู้ชีวิตและต้องดิ้นรน (คนญี่ปุ่นก็ใช้วิธีนี้กันเยอะ,ตะโกนขายของ)
จากตามที่เล่ามาต้นเรื่อง พอคนไทยเห็นว่าแปลกก็เลยไปถาม ลุงแกก็เล่าให้ฟังว่าแกมีปัญหาชีวิต แล้วก็เอามาแชร์ต่อกันใน FB กันเอง
จะว่าใคร วิจารณ์ หรือเห็นต่าง ก็ควรดูเรื่องราวบ้างว่ามันเป็นมายังไง
ความคิดเห็นที่ 29
ร้านนี้ชื่อ Hakata Shogun ครับ อยู่ชั้น B1 ฝั่งซุปเปอร์ครับ
http://www.wongnai.com/reviews/0d8500b8f852468d92cd858a7554ef15

แนะนำทงคตสึราเมง น้ำซุปอร่อยมากครับ
ความคิดเห็นที่ 2
ช่วยแปะภาพค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่