[อยากระบาย]เลี้ยงแมวตัวแรกในชีวิตแต่ต้องมาตายเพราะหมาจรจัดรุมกัด

เมื่อ 2 ปีก่อนผมเจอลูกแมวตัวนึงหลงทางอยู่ที่ลานจอดรถของหอ ตัวเล็กๆกำลังน่ารัก วิ่งออกมาหาผมเพราะคงได้กลิ่นอาหารที่ผมถือมาด้วย แล้วมาคลอเคลียตรงขา ขี้อ้อนมากๆเลยล่อขึ้นมาบนห้อง แฟนเห็นก็ตกใจไปเอาแมวมาจากไหนแต่ก็ชอบเพราะมันน่ารัก ตอนนั้นตัวเหม็นมาก ผมก็เลยตั้งชื่อมันว่า "ลูกเหม็น" จากนั้นผมก็ให้แฟนดูให้ ผมก็ออกไปร้าน pet shop เพื่อซื้ออาหารเม็ดวิสกัส สูตรลูกแมว มาให้เจ้าลูกเหม็น พอเทให้กินซะมูมมามเชียว เราตัดสินใจให้เจ้าลูกเหม็นอยู่กับเราคืนนี้ในกล่องมีผ้าปูนอน ตอนแรกเจ้าลูกเหม็นคงไม่ชินร้องใหญ่เชียว พอวันรุ่งขึ้นผมก็พาเจ้าลูกเหม็นไปที่บ้านแม่ เพื่อฝากแม่เลี้ยง ผมซื้อยาถ่ายพยาธิ แชมพูแมว ถาดกินข้าว ปลอกคอ และอาหารเม็ดไปพร้อมกันด้วย แม่ผมก็รับเลี้ยงไว้ จับอาบน้ำจนหายเหม็น  หลังจากนี้ชีวิตเจ้าลูกเหม็นดีขึ้นมาก ขนสวย ขนนิ่ม ชีวิตมีความสุข มีที่อุ่นๆให้นอน มีอาหารดีๆให้กิน ผมเฝ้าดูเจ้าลูกเหม็นมาตลอด เป็นแมวที่โตเร็วมากๆ ตัวใหญ่  กลับมาจากทำงานผมก็จะกลับมาเล่นด้วยตลอด เจ้าลูกเหม็นขี้อ้อนมาก ชอบมานอนคลอเคลีย จนผ่านไป 1 ปีหลานผม 3 ขวบ มาอยู่กับแม่ด้วย กำลังซนเชียว และชอบไปแกล้งไปตีเจ้าลูกเหม็นจนมันเจอคนและจะวิ่งหนีตลอด แต่มันจำผมได้ ผมจะไปจับไปอุ้มมันจะไม่หนี หลังจากหลานมาอยู่ความขี้อ้อนที่เป็นจุดเด่นของเจ้าลูกเหม็นก็หายไป ในปีที่ 2 นี้ถึงจะไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันเพราะเจ้าลูกเหม็นชอบออกไปนอกบ้าน จะกลับมาก็เฉพาะแต่เวลาหิวข้าว จึงเจอกันน้อยลง แต่เวลาเจอที่ไรก็จะไปขยำๆด้วยความหมั่นเขี้ยวทุกที

แต่วันนี้มันเปลี่ยนไป มีสายเข้าจากแม่โทรมสบอกว่า มีข่าวร้ายจะบอก เจ้าลูกเหม็นตายไปแล้วนะ  ผมอุทานเสียงดัง เป็นไปได้ไงเป็นไรตาย  แม่บอกว่าหมาจรจัด 3  ตัวรุ่มกัด ทั้งตัวมีแต่รอยเขี้ยวโบ๋ๆใหญ่ๆ
เมื่อได้ฟังแบบนั้นผมมีความรู้สึกโกรธแค้นจะไปหาว่าหมาที่ไหน มาฆ่าแมวเรา
แต่แฟนผมได้ห้ามไว้ว่าอย่าไปทำอะไรมันเลย มันคือเวรกรรม เจ้าลูกเหม็นมันอาจไปเกิดในภพภูมิที่ดีกว่า ไม่ต้องมาเป็นเดรัจฉานอีกต่อไป
ได้ฟังคำที่ผมคอยพูดให้แฟนฟังเวลาเห็นสัตว์ตายตามท้องถนน ผมจึงคิดได้และคิดว่าสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมและปลงกับสิ่งที่เกิดขึ้น

สุดท้ายขอให้ไปสู่สุขคติได้เกิดในชาติภพที่ดีนะเจ้าลูกเหม็น