พี่ติ๊กขา ทรมานหนูมาหลายวันแล้วนะ

ตั้งแต่อย่าลืมฉันจบไป ทำให้ฉันไม่สามารถลืมพี่ติ๊กได้เลย เห็นหน้าแล้วอมยิ้มตลอด
ไม่สามารถละสายตาจากพี่ติ๊กได้เลย
ชอบพี่ติ๊กมาก็นาน แต่สมัยเด็กๆ เกลียดการดูทีวีดูละครมาก ไม่เคยนั่งหน้าจอทีวีได้นานๆ เลย
แต่มาครานี้จัดพี่ติ๊กไปสามเรื่องครึ่งแล้ว
เริ่มด้วย วนิดา ทำน้องเพ้อถึงกะเก็บไปฝัน ตะลุยดูยันเช้า (สามง สามีหาข้าวกินเองไปก่อนนะคะ)
เรื่องต่อมา ปริศนา โอ้ยไม่ไหว รีบไปขุดกางเกงสั้นเปรี้ยะมาใส่นอนดูพี่ติ๊กทันที
ต่อด้วยเรื่อง แก้วตาพี่ อมยิ้ม บิดไปบิดมา ฉากสวีททีไรนึกว่าตัวเองเป็นนางเอก
ส่วนอีกครึ่งเรื่องคือ นางสาวจริงใจกับนายแสนดี ดูไปได้ครึ่งเดียวมันไม่มีให้โหลดต่อ ค้นทั้งในยูทูป
ในกูเกิลไม่มีเลย จึงจัดการสั่งคุณสามีสั่งซื้อมาด่วน ขอตัวไปรำไทยแป๊บ

ระหว่ารอก็กำลังไปหาเลือดขัตติยามาดูต่อ ดูพี่ติ๊กแล้วอารมณ์ดี มีความสุข ดูไปยิ้มไป (สวนทางกะกระแสบ้านเมืองมากนะย่ะหล่อน)
พี่ติ๊กแสดงดีมากทำให้เราคิดว่าเขาเป็นคนคนนั้นจริงๆ แอบลุ้น แอบหมั่นไส้นางเอกตั้วหลายหนเวลานางเอกเวิ้อเว้อขี้งอน

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ เราเพ้อเข้าขั้นลงแดงจริงๆ หลายวันมานี้สามีหาข้าวกินเองไปหลายมื้อแล้ว น่าสงสารจริงๆ