คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 16
จขกท. เหมือนผู้ชายคนหนึ่งที่เข้ามาจีบเราเมื่อ2อาทิตย์ก่อนเลยค่ะ(คิดว่าน่าจะไม่ใช่คนๆเดียวกัน)
เพราะจากที่อ่านดูประวัติระยะเวลาเลิกกับแฟน พฤติกรรมการจีบเหมือนกันเป๊ะเลย
เอาเป็นว่า...จากใจเราเลยนะคะ เราไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นจะเข้ามาอ่านกระทู้นี้หรือไม่
เราเข้าใจว่าสิ่งที่คุณกลัวหน่ะ มันเป็นสัณชาตญาณป้องกันตัว ของคนที่กลัวความผิดหวัง
เวลาที่ผ่านเรื่องแย่ๆโดยเฉพาะเรื่องความรักมาก ยิ่งแย่เท่าไหร่ ยิ่งป้องกันตัวเหนียวแน่นขึ้นเท่านั้น
---------------------------------------------------------------------------------------------------
เราเคยผ่านจุดนี้มาและเข้าใจดี และคิดว่าหลายคนก็เข้าใจ ไม่แปลกหรอกที่คุณจะพยายาม
ถอยเวลาเริ่มรักใครใหม่ เพราะกลัวการสูญเสีย กลัวการเลิกลา กลัวเจ็บ กลัวผิดหวัง
ในสมองคนเรา เวลาเจอความรักร้ายๆมา มักจะเก็บและจำความรู้สึกแย่ๆไว้ มากกว่าความรู้สึกดีๆ
ที่เคยใช้ร่วมกัน จนบางครั้งกลายเป็นการปกปิด ปิดโอกาสตัวเอง เพราะกลัวว่าจะเหมือนเดิม
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
เราอยากบอกจขกท.ว่า เมื่อก่อนเราคิดแบบนั้นค่ะ เราก็กลัว กลัวการเลิกลา กลัวการเริ่มกับใครใหม่
กลัวผู้ชายที่เข้ามา จะมาหลอกเรา หลอกให้เรารักแล้วนอกใจ หลอกให้เราเชื่อใจ และสุดท้ายก็ทิ้งเราไป
เหมือนคนก่อนหน้านี้ แต่วันหนึ่งเราลองกลับมาทบทวนดู ว่าสิ่งที่เรากลัวหน่ะ ท้ายที่สุดแล้ว มันก็สิ่งที่
เรายังคงโหยหาและคาดหวังอยู่ หวังว่าจะมีสักวันเราจะเจอคนที่รักเราจริงๆ ไม่หลอกให้เรารักและ
สุดท้ายมานอกใจเรา และพร้อมอยู่เคียงข้างเรา และเรารู้ว่าที่สุดแล้วเราก็หนีความจริงเหล่านี้ไม่ได้
ว่ายังไงซะเราก็ยังคงต้องการคนๆหนึ่งเข้ามาในชีวิตเราอยู่ดี มันอาจจะเสี่ยงหน่อยที่ต้องเรียนรู้คนใหม่ๆ
แต่มันก็ดีกว่าที่จะมานั่งเศร้า นั่งจมปรักอยู่กับอดีตที่เรากลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ และเราจะมานั่งปิดตัวเอง
ไว้กับอดีตทำไม ในเมื่อยังมีผู้หญิง หรือ ผู้ชายอีกเยอะแยะ ที่พร้อมให้เราเริ่มต้นศึกษาดูใจและพัฒนาความ
สัมพันธ์ได้...
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
จขกท.ลองให้โอกาสตัวเองอีกครั้งเถอะค่ะ ลองให้โอกาสตัวเองได้รัก ให้โอกาสตัวเองและผู้หญิงคนนั้น
ได้ศึกษากันและกันเถอะ อย่าไปกลัวนักเลยค่ะ ทุกอย่างมันต้องลองเสี่ยงทั้งนั้น อาจจะทำใจเผื่อไว้บ้าง
ว่าอาจจะไม่ใช่ในแบบที่เราหวังเสมอไป แต่อย่างน้อยเราก็ได้ให้โอกาสตัวเอง ได้พบเจอคนใหม่ๆ ดีกว่า
มาเสียใจภายหลังเพราะความกลัวของเราค่ะ
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สิ่งที่เราบอกจขกท. เราขอใช้พื้นที่ตรงนี้สื่อไปถึงผู้ชายคนหนึ่งเหมือนกัน(หวังว่าเค้าจะเข้ามาอ่านนะคะ)
เพราะเรารู้ว่าเค้าก็กลัวเหมือนจขกท. กลัวการเริ่มต้นใหม่ กลัวว่าวันหนึ่งหากรักเราไปแล้ว เค้าอาจจะสูญเสีย
เราไปเหมือนผู้หญิงคนก่อนๆ เราอยากบอกเค้าว่า "คุณยังไม่รู้จักความรักในแบบของฉันดีพอ อย่าเพิ่งตัดสิน
ว่ามันจะจบแบบเดิม ในเมื่อคุณเป็นคนบอกฉันเอง ว่าเวลาจะทำอะไรให้คิดให้ดีก่อนตัดสินใจ และการที่ฉันตัดสินใจ
เปิดใจรับคุณเข้ามา ก็เพราะฉันคิดแล้วถึงได้ตัดสินใจ ไม่ใช่เปิดรับเพราะเห็นเป็นใครก็ได้ที่อยากให้เข้ามาค่ะ"
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
จขกท.ลองกลับไปคิดดูอีกทีก็ได้ค่ะ สิ่งที่เราบอก เราบอกในมุมมองของคนที่เคยกลัวความรักและคิดจะปิดตัวเอง
ตลอดชีวิต แต่เพราะรู้ว่าเราหนีเรื่องนี้ไม่ได้ เราเลยเปิด เปิดรับความรู้สึกนี้อีกครั้ง แต่ถ้ามันจะจบแบบเดิม เราก็ไม่เสียใจ
เพราะอย่างน้อยเราได้ซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกตัวเองแล้ว ว่าเรายังเป็นคนที่ยังมีหัวใจรักใครได้อยู่ค่ะ
เพราะจากที่อ่านดูประวัติระยะเวลาเลิกกับแฟน พฤติกรรมการจีบเหมือนกันเป๊ะเลย
เอาเป็นว่า...จากใจเราเลยนะคะ เราไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นจะเข้ามาอ่านกระทู้นี้หรือไม่
เราเข้าใจว่าสิ่งที่คุณกลัวหน่ะ มันเป็นสัณชาตญาณป้องกันตัว ของคนที่กลัวความผิดหวัง
เวลาที่ผ่านเรื่องแย่ๆโดยเฉพาะเรื่องความรักมาก ยิ่งแย่เท่าไหร่ ยิ่งป้องกันตัวเหนียวแน่นขึ้นเท่านั้น
---------------------------------------------------------------------------------------------------
เราเคยผ่านจุดนี้มาและเข้าใจดี และคิดว่าหลายคนก็เข้าใจ ไม่แปลกหรอกที่คุณจะพยายาม
ถอยเวลาเริ่มรักใครใหม่ เพราะกลัวการสูญเสีย กลัวการเลิกลา กลัวเจ็บ กลัวผิดหวัง
ในสมองคนเรา เวลาเจอความรักร้ายๆมา มักจะเก็บและจำความรู้สึกแย่ๆไว้ มากกว่าความรู้สึกดีๆ
ที่เคยใช้ร่วมกัน จนบางครั้งกลายเป็นการปกปิด ปิดโอกาสตัวเอง เพราะกลัวว่าจะเหมือนเดิม
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
เราอยากบอกจขกท.ว่า เมื่อก่อนเราคิดแบบนั้นค่ะ เราก็กลัว กลัวการเลิกลา กลัวการเริ่มกับใครใหม่
กลัวผู้ชายที่เข้ามา จะมาหลอกเรา หลอกให้เรารักแล้วนอกใจ หลอกให้เราเชื่อใจ และสุดท้ายก็ทิ้งเราไป
เหมือนคนก่อนหน้านี้ แต่วันหนึ่งเราลองกลับมาทบทวนดู ว่าสิ่งที่เรากลัวหน่ะ ท้ายที่สุดแล้ว มันก็สิ่งที่
เรายังคงโหยหาและคาดหวังอยู่ หวังว่าจะมีสักวันเราจะเจอคนที่รักเราจริงๆ ไม่หลอกให้เรารักและ
สุดท้ายมานอกใจเรา และพร้อมอยู่เคียงข้างเรา และเรารู้ว่าที่สุดแล้วเราก็หนีความจริงเหล่านี้ไม่ได้
ว่ายังไงซะเราก็ยังคงต้องการคนๆหนึ่งเข้ามาในชีวิตเราอยู่ดี มันอาจจะเสี่ยงหน่อยที่ต้องเรียนรู้คนใหม่ๆ
แต่มันก็ดีกว่าที่จะมานั่งเศร้า นั่งจมปรักอยู่กับอดีตที่เรากลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ และเราจะมานั่งปิดตัวเอง
ไว้กับอดีตทำไม ในเมื่อยังมีผู้หญิง หรือ ผู้ชายอีกเยอะแยะ ที่พร้อมให้เราเริ่มต้นศึกษาดูใจและพัฒนาความ
สัมพันธ์ได้...
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
จขกท.ลองให้โอกาสตัวเองอีกครั้งเถอะค่ะ ลองให้โอกาสตัวเองได้รัก ให้โอกาสตัวเองและผู้หญิงคนนั้น
ได้ศึกษากันและกันเถอะ อย่าไปกลัวนักเลยค่ะ ทุกอย่างมันต้องลองเสี่ยงทั้งนั้น อาจจะทำใจเผื่อไว้บ้าง
ว่าอาจจะไม่ใช่ในแบบที่เราหวังเสมอไป แต่อย่างน้อยเราก็ได้ให้โอกาสตัวเอง ได้พบเจอคนใหม่ๆ ดีกว่า
มาเสียใจภายหลังเพราะความกลัวของเราค่ะ
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สิ่งที่เราบอกจขกท. เราขอใช้พื้นที่ตรงนี้สื่อไปถึงผู้ชายคนหนึ่งเหมือนกัน(หวังว่าเค้าจะเข้ามาอ่านนะคะ)
เพราะเรารู้ว่าเค้าก็กลัวเหมือนจขกท. กลัวการเริ่มต้นใหม่ กลัวว่าวันหนึ่งหากรักเราไปแล้ว เค้าอาจจะสูญเสีย
เราไปเหมือนผู้หญิงคนก่อนๆ เราอยากบอกเค้าว่า "คุณยังไม่รู้จักความรักในแบบของฉันดีพอ อย่าเพิ่งตัดสิน
ว่ามันจะจบแบบเดิม ในเมื่อคุณเป็นคนบอกฉันเอง ว่าเวลาจะทำอะไรให้คิดให้ดีก่อนตัดสินใจ และการที่ฉันตัดสินใจ
เปิดใจรับคุณเข้ามา ก็เพราะฉันคิดแล้วถึงได้ตัดสินใจ ไม่ใช่เปิดรับเพราะเห็นเป็นใครก็ได้ที่อยากให้เข้ามาค่ะ"
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
จขกท.ลองกลับไปคิดดูอีกทีก็ได้ค่ะ สิ่งที่เราบอก เราบอกในมุมมองของคนที่เคยกลัวความรักและคิดจะปิดตัวเอง
ตลอดชีวิต แต่เพราะรู้ว่าเราหนีเรื่องนี้ไม่ได้ เราเลยเปิด เปิดรับความรู้สึกนี้อีกครั้ง แต่ถ้ามันจะจบแบบเดิม เราก็ไม่เสียใจ
เพราะอย่างน้อยเราได้ซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกตัวเองแล้ว ว่าเรายังเป็นคนที่ยังมีหัวใจรักใครได้อยู่ค่ะ
แสดงความคิดเห็น
ผิดหวังกับความรักบ่อยจนกลัว ความพยายามน้อยลงทุกที เคยเป็นกันไหม?
ตัวผมโสดมาหลายปีแล้วล่ะ(เลิกกับแฟนคนเก่ามา 5 ปีกว่าละ) แต่ด้วยความโสดแล้วเพื่อนในกลุ่มรอบข้างมีคู่กันแทบทุกคน เวลาไปเที่ยว เที่ยว ตจว หรือทำอะไรด้วยกันเป็นกลุ่มทีไร ไอ้ความรู้สึกอิจฉาและความเหงามันจะเข้ามาจับใจผมเสมอ และเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ผมช่วงนั้นยังคอยและมองหาคน ๆ นั้นของผมอยู่เสมอแต่ก็ไม่ได้รีบร้อนหาอะไรขนาดนั้น
ใช้ชีวิตตามปกติเรื่อย ๆ ลองดูมองดูคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตประจำวันไปเรื่อย ๆ
คนที่ผมจีบจริงจังคนล่าสุด ผมอกหักจากคนนี้มาจะสามปีละ แต่ด้วยความที่รู้จักกันก็ไม่อยากให้ความสันพันธ์แบบเพื่อนพี่น้องที่เคยมีให้กันมันถึงขั้นต้องตัดขาดหรือพังไปด้วยเพราะยังไงก็ยังเป็นเพื่อนกันได้ ก็เลยคุยกันบ้างนาน ๆ ครั้งตามประสาคนรู้จัก ระหว่างเวลาที่ผ่านมายังคงเห็นความเป็นไปในชีวิตของเธอกับแฟนของเธอผ่านเฟสบุคเสมอ(ระหว่างเกือบสามปีที่ผมอกหักจากการจีบเธอ เธอมีแฟน 2 คน) จริง ๆ ผมก็ตัดใจได้แล้วแหละ ไม่ได้อะไรกับชีแล้ว แต่เวลาผมเห็น Feed เธอสวีทกับแฟนโผล่ขึ้นมาทีไร มันรู้สึกเหมือนโดนตอกย้ำความรู้สึกอะไรบางอย่างของผมทุกที มันอธิบายไม่ถูกเหมือนกัน
ในระหว่างเกือบสามปีนี้ก็เลยคิดว่าถ้าเหนื่อยนักก็พักหัวใจไว้บ้างดีกว่า หายเฮิร์ทเมื่อไหร่ก็ค่อยกลับไปมองหาความรักใหม่
ปัจจุบันเมื่อไม่นานมานี้ ประมาน 2 สัปดาห์ที่แล้วได้ ผมก็คิดว่ามันถึงเวลาแล้วล่ะคิดว่าควรเริ่มมองหาเริ่มเริ่มต้นใหม่ซะที และแล้วผมก็ไปปิ๊งกับผญคนนึง ก็เลยค่อย ๆ ทำความรู้จัก ค่อย ๆ เริ่มจีบ ความรู้สึกของผมและปฏิกิริยาตอบกลับของเธอช่วงแรกนั้นก็ธรรมดา ๆ เหมือนอย่างที่เคยตัวผมเองเคยผ่านมานี่แหละไม่มีอะไรหวือหวาส่วนใหญ่ก็ไม่พ้นพวกเรื่องชีวิตประจำวันสักเท่าไหร่ และปกติผมจะเป็นคนทักไปหาคนที่ผมจีบก่อนเสมอ ซึ่งแน่นอนว่าเพิ่งจะรู้จักกันจะมาหวังให้เขาทักเรามาก่อนก็คงเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว
พอผ่านไปได้พักนึง ผมรู้สึกว่าผมเริ่มหมดกำลังใจเริ่มหมดความพยายาม หมดความอยากที่จะกลับไปจีบเธอต่อ ไม่ใช่ว่าคนที่ผมจีบเธอไม่ดีหรืออะไรนะ เธอก็ยังคุย ตอบกลับผมมาเหมือนเดิมน่ะแหละ แต่ไม่รู้ว่าทำไมครั้งนี้ผมถึงรู้สึกแบบนี้เหมือนกัน ประมาณว่าฉันไม่อยากพยายามแล้ว ต่อให้อดทนหรือพยายามมากเหมือนครั้งก่อน ๆ ไปก็ใช่ว่าจะสำเร็จซะหน่อย
ด้วยความที่ไม่รู้ว่าผลลัพธ์จากออกมาเป็นยังไง พอคิดถึงมันแล้วผมเริ่มรู้สึกกลัว กลัวเจ็บ กลัวผิดหวังเหมือนครั้งก่อน ๆ
ความรู้สึกเหล่านี้มันเริ่ม จับตัวมันเริ่มปกคลุมหัวใจผม จนความกล้าผมเหลือน้อยลงเต็มทีและไม่อยากออกไปไล่ตามมันหรือเป็นคนไล่ตามมันอีกแล้ว
เท่านี้แหละครับ อยากมาระบาย+เล่าสู่กันฟัง และผมอยากรู้ว่าเคยมีใครเคยรู้สึกหรือผ่านอะไรแบบนี้มาเหมือนกันบ้างไหม?
ถ้าเคยผ่านหรือรู้สึกแบบนี้มา แก้มันอย่างไรกันบ้างครับ
ปล.กระทู้นี้ไม่ได้ต้องการจะมาบอกว่าใครดีหรือไม่ดีนะ ผมแค่อยากรู้ถึงสิ่งที่ผมสงสัยและถามไปในกระทู้ล้วน ๆ