แนวหน้ากับนายอยู่ตรงมุมทำงานในห้องพัก สองพี่น้องนั่งคุยกันเรื่องเตรียมการถ่ายทำสารคดี นายใจลอย เพราะห่วงเรื่องจีจี้ แนวหน้าดูข้อมูลจากคอมพิวเตอร์ไปด้วย
“สรุปว่าสถานที่ที่เฮียหาข้อมูลเตรียมไว้ให้ 3-4 ที่เนี่ย พอทีมงานเรามาถึงก็ไปสำรวจได้เลยใช่มั้ยเฮีย แล้วเราจะได้เริ่มถ่ายทำกันเร็วที่สุด”
นายไม่ตอบ เพราะหมกมุ่นครุ่นคิดเรื่องจีจี้ แนวหน้าเงยหน้าขึ้นมอง
“เฮีย!” แนวหน้าเสียงดัง
นายรู้สึกตัว “เยี่ยม! ตามนั้น เปิดกล้องเลย”
“เฮ้ย เดี๋ยวสิ ไปดูโลเกชั่นกันก่อน”
“แกจัดการไปก็แล้วกัน ชั้นเชื่อใจแก”
แนวหน้าเห็นอาการนายนายแล้วดูออกว่าคิดมากเรื่องจีจี้
“นี่เฮียกลุ้มใจเรื่องจีจี้ใช่มะ”
“เฮ้ย บ้า กลุ้มเกลิ้มอะไร” นายลุกขึ้น
“เอางี้นะแนว พี่ว่าพี่บินไปรับทีมงานที่กรุงเทพฯ ดีกว่า จะได้แน่ใจว่าเค้าเตรียมตัวมาพร้อมแน่ๆจริงๆ ส่วนแกเตรียมสคริปต์คร่าวๆก่อนแล้วกัน”
นายเปิดประตูตู้เสื้อผ้าหยิบออกมา แนวหน้าตะลึง
“เดี๋ยวสิเฮีย เฮียจะทำอะไร”
“ก็จัดกระเป๋าน่ะสิ ถามได้”
นายเดินเข้าไปเก็บข้าวของเครื่องใช้ในห้องน้ำ แนวหน้าตะลึง
น่ารัก ตอนที่ 7
แนวหน้าออกมาจากห้องแล้วบ่นงึมงำกับตัวเอง
“จะไปตามง้อพี่จี้ชัดๆ แล้วมาฟอร์มว่าจะไปรับทีมงาน โอ๊ย...เบื่อพวกบ้ารักว่ะ บ่องตง”
แนวหน้าออกเดิน พอพ้นหัวมุม ชนโครมเข้ากับร่างใครคนหนึ่งเต็มแรง จนของในมืออีกฝ่ายหล่นกระจาย
โลลิต้าร้องลั่น “โอ๊ย”
แนวหน้าตกใจ “ขอโทษครับ”
สองคนชะงักมองหน้ากัน ทั้งคู่ต่างตกใจที่เห็นว่าเป็นใครที่ชน
“องค์หญิงเป็นอะไรรึเปล่า กระหม่อมขอประทานอภัย”
โลลิต้าไม่ตอบมองข้าวของที่ตกพื้นอยู่ แล้วหยิบขึ้นมาทันที แนวหน้าคว้าได้ก่อน
“เดี๋ยว นี่มันรูปไอ้ไผทนี่นา”
โลลิต้ากระชากรูปคืน แล้วซ่อนไว้ข้างหลัง แนวหน้าก้มลงหยิบปากกาเมจิค นึกออกว่าอะไรเป็นอะไร มองแล้วยิ้มขำๆ
“ปากกาเมจิค... องค์หญิงกำลังจะเสด็จไปไหนพะย่ะค่ะ”
โลลิต้าฟอร์ม “ชั้นจะไปไหน มันเรื่องอะไรของนาย”
องค์หญิงสะบัดหน้าจะเดินออกไป
แนวหน้าแกล้งมองเลยโลลิต้าไป “อ้าว เฮ้ย ไผท”
โลลิต้าหันหลังไปมอง แนวหน้าหัวเราะก๊าก
“ชัดเลย มีรูป มีปากกา เดินมาทางนี้ นี่ก็แสดงว่า องค์หญิงกำลังจะมาขอลายเซ็นไผทใช่มั้ยพะย่ะค่ะ”
โลลิต้าทั้งโกรธและอาย “ชั้นจะทำอะไรมันก็เรื่องของชั้น”
แนวหน้าหัวเราะชอบใจ องค์หญิงยิ่งโกรธ
“งั้นเดี๋ยวกระหม่อมไปตามตัวไผทให้นะพะย่ะค่ะ”
“ไม่ต้อง ชั้นบอกว่าอย่ายุ่งก็อย่ายุ่งสิ”
โลลิต้าสะบัดหน้า เดินจากไปทันทีอย่างเสียฟอร์ม แนวหน้ามองตามไปขำๆ
“คนขี้วีนแบบนี้ เวลามีความรักก็น่ารักดีแฮะ”
รอยยิ้มแนวหน้าจางลงเล็กน้อย ก่อนจะพึมพำกับตัวเอง
“คนไม่ได้เรื่องอย่างไอ้ไผท ทำไมมันมีคนชอบเยอะนักวะ”
ขิงอยู่ในร้าน มองเหม่อ ครุ่นคิด ตัดสินใจว่าจะไปฮวาซาดีไหม ขิงเดินกลับไปกลับมา หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ทำท่าทางจะกดโทรออกแล้วชะงัก นึกได้ว่าฮวาซาไม่มีสัญญาณ ขิงถอนใจ
“จะไปไม่ไปดีนะ”
ส่วนชองปอลกำลังคุยกับท่านธูล โลลิต้านั่งอยู่ด้วย และมีราอูลยืนอยู่ข้างๆ
“พอชองปอลติดสัญญาณอินเตอร์เน็ตทั่ววัง แล้วลองเช็คข่าวของไผทดูก็เจอนี่เลย”
ชองปอลยื่นไอแพดให้ท่านธูล
บนไอแพดเห็นข่าวเสียหายของไผทเต็มไปหมด
“ชองปอลก็ไม่อยากพูดอะไรมากหรอก แต่นี่เหรอคือคนที่มีคุณสมบัติที่เหมาะสมจะมาเป็นพรีเซ็นเตอร์ร่วมกับน้องหญิง ทั้งมีข่าวกับผู้หญิง ทั้งหนีงาน รับงานซ้อน ข่าวฉาวสารพัด”
ท่านธูลเห็นข่าวแล้วเครียด ส่งไอแพดให้โลลิต้า “หญิงว่ายังไงลูก”
“หญิงรู้เรื่องนี้มานานแล้วเพคะ เสด็จพ่อ”
ชองปอลงง “น้องหญิงรู้แล้ว? แล้วยังเลือกมันอีกเหรอคะ”
โลลิต้าสวนนิ่มๆ “เค้าอาจจะถูกใส่ร้ายก็ได้นะเพคะ เราจะฟังความข้างเดียวไม่ได้หรอกนะคะท่านพ่อ ท่านพ่อเคยบอกว่าชาวฮวาซาไม่ใช่ผู้ที่ตัดสินคนอื่นจากการฟังความข้างเดียว นี่เรายังไม่เห็นและไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของคุณไผทเลย เราจะไปสรุปว่าเค้าเป็นคนไม่ดีได้ยังไง จริงมั้ยเพคะ”
ท่านธูลเห็นด้วยกับโลลิต้า หันไปชองปอล “จริงขอลูกหญิง...การให้โอกาสคนอื่น เป็นสิ่งที่คนมีอำนาจพึงกระทำนะท่านชองปอล”
ชองปอลชะงัก แค้นแทบกระอักที่ทำอะไรไผทไม่ได้สักที
“ถ้างั้นก็ตามพระอัยท่านอา แต่ขอบอกว่าชองปอลไม่ไว้ใจมัน และเพื่อความปลอดภัยของน้องหญิง พี่จะจับตาดูนายไผทเอง! ตลอดเวลาที่มีการถ่ายทำสารคดีคราวนี้ พี่จะไปกับน้องหญิงด้วย หวังว่าท่านอาคงจะไม่ขัดข้อง”
ชองปอลคำนับแล้วเดินออกไป โลลิต้าถอนใจเซ็งๆ
เรื่องเต็มน่ารักตอนที่ 8/1 วันพุธ 21/05/2557
แนวหน้ากับนายอยู่ตรงมุมทำงานในห้องพัก สองพี่น้องนั่งคุยกันเรื่องเตรียมการถ่ายทำสารคดี นายใจลอย เพราะห่วงเรื่องจีจี้ แนวหน้าดูข้อมูลจากคอมพิวเตอร์ไปด้วย
“สรุปว่าสถานที่ที่เฮียหาข้อมูลเตรียมไว้ให้ 3-4 ที่เนี่ย พอทีมงานเรามาถึงก็ไปสำรวจได้เลยใช่มั้ยเฮีย แล้วเราจะได้เริ่มถ่ายทำกันเร็วที่สุด”
นายไม่ตอบ เพราะหมกมุ่นครุ่นคิดเรื่องจีจี้ แนวหน้าเงยหน้าขึ้นมอง
“เฮีย!” แนวหน้าเสียงดัง
นายรู้สึกตัว “เยี่ยม! ตามนั้น เปิดกล้องเลย”
“เฮ้ย เดี๋ยวสิ ไปดูโลเกชั่นกันก่อน”
“แกจัดการไปก็แล้วกัน ชั้นเชื่อใจแก”
แนวหน้าเห็นอาการนายนายแล้วดูออกว่าคิดมากเรื่องจีจี้
“นี่เฮียกลุ้มใจเรื่องจีจี้ใช่มะ”
“เฮ้ย บ้า กลุ้มเกลิ้มอะไร” นายลุกขึ้น
“เอางี้นะแนว พี่ว่าพี่บินไปรับทีมงานที่กรุงเทพฯ ดีกว่า จะได้แน่ใจว่าเค้าเตรียมตัวมาพร้อมแน่ๆจริงๆ ส่วนแกเตรียมสคริปต์คร่าวๆก่อนแล้วกัน”
นายเปิดประตูตู้เสื้อผ้าหยิบออกมา แนวหน้าตะลึง
“เดี๋ยวสิเฮีย เฮียจะทำอะไร”
“ก็จัดกระเป๋าน่ะสิ ถามได้”
นายเดินเข้าไปเก็บข้าวของเครื่องใช้ในห้องน้ำ แนวหน้าตะลึง
น่ารัก ตอนที่ 7
แนวหน้าออกมาจากห้องแล้วบ่นงึมงำกับตัวเอง
“จะไปตามง้อพี่จี้ชัดๆ แล้วมาฟอร์มว่าจะไปรับทีมงาน โอ๊ย...เบื่อพวกบ้ารักว่ะ บ่องตง”
แนวหน้าออกเดิน พอพ้นหัวมุม ชนโครมเข้ากับร่างใครคนหนึ่งเต็มแรง จนของในมืออีกฝ่ายหล่นกระจาย
โลลิต้าร้องลั่น “โอ๊ย”
แนวหน้าตกใจ “ขอโทษครับ”
สองคนชะงักมองหน้ากัน ทั้งคู่ต่างตกใจที่เห็นว่าเป็นใครที่ชน
“องค์หญิงเป็นอะไรรึเปล่า กระหม่อมขอประทานอภัย”
โลลิต้าไม่ตอบมองข้าวของที่ตกพื้นอยู่ แล้วหยิบขึ้นมาทันที แนวหน้าคว้าได้ก่อน
“เดี๋ยว นี่มันรูปไอ้ไผทนี่นา”
โลลิต้ากระชากรูปคืน แล้วซ่อนไว้ข้างหลัง แนวหน้าก้มลงหยิบปากกาเมจิค นึกออกว่าอะไรเป็นอะไร มองแล้วยิ้มขำๆ
“ปากกาเมจิค... องค์หญิงกำลังจะเสด็จไปไหนพะย่ะค่ะ”
โลลิต้าฟอร์ม “ชั้นจะไปไหน มันเรื่องอะไรของนาย”
องค์หญิงสะบัดหน้าจะเดินออกไป
แนวหน้าแกล้งมองเลยโลลิต้าไป “อ้าว เฮ้ย ไผท”
โลลิต้าหันหลังไปมอง แนวหน้าหัวเราะก๊าก
“ชัดเลย มีรูป มีปากกา เดินมาทางนี้ นี่ก็แสดงว่า องค์หญิงกำลังจะมาขอลายเซ็นไผทใช่มั้ยพะย่ะค่ะ”
โลลิต้าทั้งโกรธและอาย “ชั้นจะทำอะไรมันก็เรื่องของชั้น”
แนวหน้าหัวเราะชอบใจ องค์หญิงยิ่งโกรธ
“งั้นเดี๋ยวกระหม่อมไปตามตัวไผทให้นะพะย่ะค่ะ”
“ไม่ต้อง ชั้นบอกว่าอย่ายุ่งก็อย่ายุ่งสิ”
โลลิต้าสะบัดหน้า เดินจากไปทันทีอย่างเสียฟอร์ม แนวหน้ามองตามไปขำๆ
“คนขี้วีนแบบนี้ เวลามีความรักก็น่ารักดีแฮะ”
รอยยิ้มแนวหน้าจางลงเล็กน้อย ก่อนจะพึมพำกับตัวเอง
“คนไม่ได้เรื่องอย่างไอ้ไผท ทำไมมันมีคนชอบเยอะนักวะ”
ขิงอยู่ในร้าน มองเหม่อ ครุ่นคิด ตัดสินใจว่าจะไปฮวาซาดีไหม ขิงเดินกลับไปกลับมา หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ทำท่าทางจะกดโทรออกแล้วชะงัก นึกได้ว่าฮวาซาไม่มีสัญญาณ ขิงถอนใจ
“จะไปไม่ไปดีนะ”
ส่วนชองปอลกำลังคุยกับท่านธูล โลลิต้านั่งอยู่ด้วย และมีราอูลยืนอยู่ข้างๆ
“พอชองปอลติดสัญญาณอินเตอร์เน็ตทั่ววัง แล้วลองเช็คข่าวของไผทดูก็เจอนี่เลย”
ชองปอลยื่นไอแพดให้ท่านธูล
บนไอแพดเห็นข่าวเสียหายของไผทเต็มไปหมด
“ชองปอลก็ไม่อยากพูดอะไรมากหรอก แต่นี่เหรอคือคนที่มีคุณสมบัติที่เหมาะสมจะมาเป็นพรีเซ็นเตอร์ร่วมกับน้องหญิง ทั้งมีข่าวกับผู้หญิง ทั้งหนีงาน รับงานซ้อน ข่าวฉาวสารพัด”
ท่านธูลเห็นข่าวแล้วเครียด ส่งไอแพดให้โลลิต้า “หญิงว่ายังไงลูก”
“หญิงรู้เรื่องนี้มานานแล้วเพคะ เสด็จพ่อ”
ชองปอลงง “น้องหญิงรู้แล้ว? แล้วยังเลือกมันอีกเหรอคะ”
โลลิต้าสวนนิ่มๆ “เค้าอาจจะถูกใส่ร้ายก็ได้นะเพคะ เราจะฟังความข้างเดียวไม่ได้หรอกนะคะท่านพ่อ ท่านพ่อเคยบอกว่าชาวฮวาซาไม่ใช่ผู้ที่ตัดสินคนอื่นจากการฟังความข้างเดียว นี่เรายังไม่เห็นและไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของคุณไผทเลย เราจะไปสรุปว่าเค้าเป็นคนไม่ดีได้ยังไง จริงมั้ยเพคะ”
ท่านธูลเห็นด้วยกับโลลิต้า หันไปชองปอล “จริงขอลูกหญิง...การให้โอกาสคนอื่น เป็นสิ่งที่คนมีอำนาจพึงกระทำนะท่านชองปอล”
ชองปอลชะงัก แค้นแทบกระอักที่ทำอะไรไผทไม่ได้สักที
“ถ้างั้นก็ตามพระอัยท่านอา แต่ขอบอกว่าชองปอลไม่ไว้ใจมัน และเพื่อความปลอดภัยของน้องหญิง พี่จะจับตาดูนายไผทเอง! ตลอดเวลาที่มีการถ่ายทำสารคดีคราวนี้ พี่จะไปกับน้องหญิงด้วย หวังว่าท่านอาคงจะไม่ขัดข้อง”
ชองปอลคำนับแล้วเดินออกไป โลลิต้าถอนใจเซ็งๆ