คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 4
ป.3 เขียนเองจริงๆ หรือคะ? ถ้าใช่ ก็นับว่าเป็นเด็กเก่ง มีทักษะทางภาษาดี
ส่วนคำถามข้อ 2 และ 3 ของ จขกท.
น้องคุณยังอยู่แค่ป.3 ยังมีเวลาถมเถให้น้องคุณได้ค้นหาตัวเอง เลือกในสิ่งที่ชอบ
ทักษะภาษาดี จินตนาการเก่ง ส่งผลดีต่อทุกวิชาอยู่แล้วค่ะ อนาคตน้องคุณจะเลือกอะไรขึ้นอยู่กับความสนใจ และ เป้าหมาย ว่า โตขึ้นอยากเป็นอะไร
สมมติว่า น้องเรียนวิชาคณิต วิทย์ แล้วรู้สึกไม่ชอบ ถึงแม้จะได้เกรดดี เรียนก็ได้ แต่ไม่ชอบ อยากไปทางอื่น
ครอบครัวจะบังคับน้องไหมคะ? เราอยากบอกว่าอย่าใส่ความคาดหวังของผู้ใหญ่ให้กับเด็ก เขาจะยิ่งกดดัน อาจพาลเกลียดและมีปัญหากับครอบครัวก็ได้
ถ้าอยากสร้างอิทธิพลให้น้องคุณสนใจทางด้านวิทยาศาสตร์-คณิตศาสตร์ ก็ลองหาอะไรสนุกๆ ให้อ่าน พวก pop-science สำหรับเด็กๆ
พาไปเที่ยวเปิดหูเปิดตาตามพิพิธภัณฑ์ ดูหนัง หรือ รายการสนุกๆ ที่จะสร้างแรงบันดาลใจให้น้องได้ ถ้าจะให้เรียนพิเศษ
ก็เน้นว่าเพื่อความเข้าใจ เรียนให้สนุก ไม่ใช่เพื่อเกรด
ส่วนคำถามข้อ 2 และ 3 ของ จขกท.
น้องคุณยังอยู่แค่ป.3 ยังมีเวลาถมเถให้น้องคุณได้ค้นหาตัวเอง เลือกในสิ่งที่ชอบ
ทักษะภาษาดี จินตนาการเก่ง ส่งผลดีต่อทุกวิชาอยู่แล้วค่ะ อนาคตน้องคุณจะเลือกอะไรขึ้นอยู่กับความสนใจ และ เป้าหมาย ว่า โตขึ้นอยากเป็นอะไร
สมมติว่า น้องเรียนวิชาคณิต วิทย์ แล้วรู้สึกไม่ชอบ ถึงแม้จะได้เกรดดี เรียนก็ได้ แต่ไม่ชอบ อยากไปทางอื่น
ครอบครัวจะบังคับน้องไหมคะ? เราอยากบอกว่าอย่าใส่ความคาดหวังของผู้ใหญ่ให้กับเด็ก เขาจะยิ่งกดดัน อาจพาลเกลียดและมีปัญหากับครอบครัวก็ได้
ถ้าอยากสร้างอิทธิพลให้น้องคุณสนใจทางด้านวิทยาศาสตร์-คณิตศาสตร์ ก็ลองหาอะไรสนุกๆ ให้อ่าน พวก pop-science สำหรับเด็กๆ
พาไปเที่ยวเปิดหูเปิดตาตามพิพิธภัณฑ์ ดูหนัง หรือ รายการสนุกๆ ที่จะสร้างแรงบันดาลใจให้น้องได้ ถ้าจะให้เรียนพิเศษ
ก็เน้นว่าเพื่อความเข้าใจ เรียนให้สนุก ไม่ใช่เพื่อเกรด
แสดงความคิดเห็น
ผมควรจะทำยังไงกับน้องชายผมดี? ไม่ใช่18+นะ
ความสามัคคี
อย่างที่รู้ๆกัน ผมคงไม่ต้องอธิบายความหมายของคำว่าสามัคคีหรอกนะครับ ส่วนตัวคิดว่าน่าจะรู้ๆกันอยู่ว่าสามัคคีคืออะไรหรือความสามัคคีหมายถึงอะไรผมจะขอไม่พูดถึงประเด็นนี้ ผมจะพูดถึงประสบการณ์ที่ได้เจอมานะครับ
ผมเป็นคนเงียบๆ และไม่ค่อยชอบสุงสิงกะใครสักเท่าไหร่ แถมยังไม่เล่นกีฬาอีกและด้วยเหตุผลนี้แหละผมจึงมีเพื่อนค่อนข้างน้อย มาวันหนึ่งครูได้จัดการแข่งขันฟุตบอลโดยแบ่งทีมให้ ซึ่งแน่นอนว่า ทีมผมแพ้ เพราะขาดความสามัคคี เล่นไม่เข้าขากัน และ ผมต้องฝืนทำเป็นชอบเล่นกีฬา ต้องพยายามเล่นเต็มที่ทั้งๆที่ไม่ชอบเลยสักนิด และเหมือนว่าเพื่อนๆในทีมก็รู้ว่าผมเล่นโดยที่ไม่เต็มใจ และพากันโทษว่าที่แพ้ก็เพราะผม พอกลับบ้านมา ผมก็เล่าให้พ่อฟัง และพ่อก็เล่าเรื่องของพ่อให้ฟัง ว่าพ่อเคยเจออะไรแบบนี้มาเหมือนกัน แต่พ่อชนะทั้งๆที่ไม่ได้ชอบกีฬา พ่อบอกว่าที่ชนะเป็นเพราะความสามัคคี และพ่อกับเพื่อนๆค่อนข้างจะสนิทกัน จึงทำให้เล่นเข้าขากันทั้งๆที่ไม่เคยเล่นด้วยกันมาก่อน
ก่อนนอนวันนั้นพ่อได้สอนผมว่า“คนเราจะทำอะไรได้เต็มที่ก็ต่อเมื่อได้เป็นตัวของตัวเอง เราไม่จำเป็นต้องปกปิด หรือเสแสร้ง เราควรแสดงให้เห็นถึงความเป็นตัวตน หากมัวแต่กลัวสายตาจากผู้คน ความเป็นตัวตนก็จะถดถอย ความสามัคคีก็เช่นกัน มันเป็นสิ่งที่จะจำให้เราทำงานร่วมกันคนอื่นได้อย่างเต็มที่ ฟังนะ ความสามัคคีไม่ใช่สิ่งที่จะทำให้เพื่อนพ้องยอมรับตัวตนซึ่งกันและกัน แต่เพราะยอมรับตัวตนของกันและกันจึงก่อเกิดเป็นความสามัคคี และมิตรภาพนี้จะทำให้ลูกผ่านอุปสรรคต่างๆไปด้วยกันได้”
จบ
คือผมม.6แล้วแต่ยังเขียนไม่ได้เท่ามันเลย แล้วเรื่องที่พ่อสอนอะไรนั่น ก็ไม่เคยมีนะ มันแต่งเองทั้งเรื่องเลย
คำถาม 1.น้องผมปกติรึปล่าว(เห็นในบทความที่มันเขียน มันผิดปกติเกินไปสำหรับป.3)
2.มันจะมีผลกับอนาคตใหม(คือพ่อเราอยากให้มันเรียนสายวิท-คณิต แต่ จินตนาการ ระดับนี้กลัวไป สายศิลป์ ภาษา)
3.ถ้าในข้อ2ตอบว่ามีผลกระทบ จะแก้ยังไงให้มันอยู่สายวิทคณิต ?