เล่าเรื่องหนังไทย ตอนที่ 19 ข้างหลังภาพ (พ.ศ.2528)

กระทู้สนทนา
ข้างหลังภาพ (พ.ศ.2528)

ผู้กำกับ เปี๊ยก โปสเตอร์ (สมบูรณ์สุข นิยมศิริ)
ผู้สร้าง ไฟว์สตาร์โปรดักชั่น

อำพล ลำพูน, นาถยา แดงบุหงา, สุรชัย แก้วชูศิลป์, จุรี โอศิริ, มารศรี อิศรางกูรฯ, อำนวย ศิริจันทร์, สุรีย์พร เริงอารมณ์,
ญาณี จงวิสุทธิ์





เรื่องย่อ นพพร (อำพล) นักเรียนไทยที่ไปศึกษาต่อในประเทศญี่ปุ่นได้ทำการรับรองพระยาอธิการบดี (สุรชัย) และคุณหญิงกีรติ (นาถยา) ภรรยาใหม่ของท่านที่อายุแตกต่างกันมาก ระหว่างที่ท่านเจ้าคุณและคุณหญิงมาติดต่องานและเที่ยวที่ญี่ปุ่น โดยส่วนใหญ่แล้วนพพรมีหน้าที่พาคุณหญิงกีรติไปเที่ยวระหว่างที่ท่านเจ้าคุณติดต่องาน ทำให้นพพรและคุณหญิงกีรติมีความสนิทสนมกันมากขึ้น และเพราะความสวยสง่ารวมทั้งกริยาอันเรียบร้อยของคุณหญิงกีรติ ทำให้หนุ่มน้อยนพพรหลงรักในตัวเธอ ซึ่งคุณหญิงก็ได้แต่บอกให้นพพรตัดใจ เพราะวันที่ต่างกันและฐานะทางสังคมที่เธอแต่งงานแล้ว
วันเวลาแห่งความสุขของนพพรและคุณหญิงกีรติอยู่ได้ไม่นานก็จบลงเมื่อพระยาอธิการบดีและคุณหญิงกีรติเดินทางกลับ เมืองไทย ในระยะแรกนพพรหมั่นเขียนจดหมายไปพรรณนาความรักที่เขามีต่อคุณหญิงกีรติ แต่คุณหญิงก็เตือนให้นพพรตั้งใจเรียน จนเมื่อเวลาผ่านไปนพพรก็หันไปสนใจการเรียน การติดต่อกับคุณหญิงกีรติยังคงมีแต่ไม่ได้เป็นการบอกรักอีกต่อไป
หกปีต่อมานพพรเรียนจบและเดินทางกลับเมืองไทย คุณหญิงเองก็กลายเป็นหญิงม่ายเพราะพระยาอธิการบดีถึงแก่กรรม ซึ่งที่ผ่านมาคุณหญิงกีรติกลายเป็นเก็บตัวเหมือนมีเรื่องเศร้าอยู่ภายใน นพพรมาเยี่ยมเธอบ้างเป็นครั้งคราวแต่ก็เป็นไปในฐานะคนรู้จักสนิทสนมเท่านั้น
นพพรตัดสินใจแต่งงานกับคู่หมั้นที่พ่อแม่หมั้นหมายให้กันตั้งแต่เด็ก คุณหญิงกีรติทราบข่าวก็ได้แต่เก็บความเสียใจเอาไว้ภายใน เพราะแท้จริงแล้วคุณหญิงกีรติรักนพพรมาตลอด แต่เธอก็วางตัวได้เหมาะสมจนนพพรคิดว่าเธอไม่มีความรักให้เขาแล้ว หลังจากแต่งงานนพพรก็ห่างหายจากการไปเยี่ยมเยียนคุณหญิงกีรติ จนมาทราบข่าวอีกทีเมื่อเธอป่วยหนัก นพพรจึงรีบไปเยี่ยมเธอ คุณหญิงจึงมอบภาพเขียนที่เธอเขียนไว้หลังจากกลับมาจากญี่ปุ่นให้กับนพพร เป็นรูปของแม่น้ำมิตาเกะ สถานที่บอกรักและความหลังของเขาและเธอ หลังจากนั้นไม่นานคุณหญิงกีรติก็สิ้นใจ

บันทึก จากวรรณกรรมอมตะของศรีบูรพา หรือ กุหลาบ สายประดิษฐ์ ถูกบรรจงถ่ายทอดเป็นภาพยนตร์รักเศร้าสร้อยได้อย่างซาบซึ้ง หนังยังคงบทสนทนาในรูปแบบหนังสือเอาไว้เกือบครบถ้วนทำให้หนังได้บรรยากาศไม่ต่างจากหนังสือ แม้จะทำให้ความเป็นหนังลดลงไปบ้าง แต่หนังก็ยังใช้ภาษาหนังในส่วนอื่นมาทดแทนได้ดี อำพล ลำพูน และ นาถยา แดงบุหงา แสดงเข้ากันได้ดีเป็นอย่างมาก ช่วยสร้างความรักของตัวละครทั้งสองให้เป็นอมตะยิ่งขึ้น ในขณะที่งานสร้างของหนังก็สมบูรณ์สมกับเป็นงานพีเรียดที่ดีเรื่องหนึ่ง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่