คิดถึงบ้าน อยากแหลงใต้ฝุดๆ แต่ไม่รู้จะแหลงกับใคร

วันนี้เราก็นั่งกินข้าวอยู่หน้ามอเนี่ยแหละ สักพัก ก็มีพี่ๆกลุ่มนึงน่าจะวัยทำงานแล้วมั้ง มากัน 7-8 คนได้ เสียงนี่ได้ยินตั้งแต่ยังเดินมาไม่ถึงร้านด้วยซ้ำ เราได้ยินก็รู้สึกว่าทำไมสำเนียงมันคล้ายๆคนใต้เลย คือกำลังนั่งเขี่ยข้าวในจานอยู่ดีๆก็ต้องตั้งใจฟัง และแล้วเสียงก็เริ่มมาใกล้ขึ้นๆ และพวกพี่ๆกลุ่มนั้น

ก็เดินเข้ามาในร้าน พวกเค้านั่งอยู่โต๊ะข้างหลังเรา ระหว่างรอกับข้าว พวกพี่เค้าคุยกันเป็นภาษาใต้อ่ะ เราก็นะ ดีใจ ได้เจอคนบ้านเดียวกัน รู้สึกทั้งหมดจะเป็นคนใต้หมดเลย คุยกันออกรสมาก

เราฟังแล้วแบบอยากเข้าไปร่วมวงสนทนาอ่ะ ฟังแล้วคิดถึงบ้านจัง ตั้งแต่เรียนมาตอนนี้ก็ใกล้จบแล้ว อยู่กรุงเทพก็ไม่รู้จะแหลงใต้กับใคร รู้สึกคันปากยุบยิบๆ อยากกลับบ้านอ่ะ อึดอัดทุกครั้งที่ไม่ได้แหลงใต้ นึกว่าจะชินนะ แต่สุดท้ายก็ยังคิดถึงภาษาใต้อยู่ดี ก็มันเป็นภาษาถิ่นบ้านเรานี่เนอะ อยากกลับบ้านค่าาาาาาา


ปล. ขอโทษนะคะ ที่ต้องมาตั้งกระทู้คำถาม คือพอดีตั้งกระทู้สนทนาไม่ได้อ่ะค่ะ