เเค่อยากเป็นนักธุรกิจมันผิดด้วยหรอ ?

..น้าเกิดก่อนคุณน้อง จขกท. 2 รอบ .. คิดว่าถ้าจะเรียกคุณว่า "เด็ก" คงจะไม่เคืองกันนะคะ..^^

เพราะอยากจะบอกคุณว่า ..ในโลกของเด็ก ..หรือวัยรุ่นอย่างคุณ ..
เรื่องอะไร ที่เกิดขึ้นในชีวิต  ..ก็ดูเหมือนจะเป็นเรื่องใหญ่เรื่องโตไปได้ทุกอย่าง ..
เหตุเกิดจากความที่คุณยัง "อ่อน" คือ ..อ่อนด้วยวัย อ่อนด้วยประสบการณ์ ไปจนถึงอ่อนด้วยความรู้

..แต่สิ่งที่วัยของคุณ มีอยู่ล้นเปี่ยม คือ "ความฝัน" ..ซึ่งส่วนใหญ่มักจะเป็นฝันที่สวยหรู บรรเจิด ..งดงาม

แต่สำหรับคนที่ไม่ได้แก่เพราะอยู่นานแล้วนั้น ...จะรู้ว่าโลกแห่งความจริง มันไม่ได้สวยงามขนาดนั้น..

น้า บทบาทในบ้าน ..เป็นแม่ของลูกชาย 2 คน และยังเป็นลูกสาว เป็นลูกสะใภ้
รู้ว่าการเป็นแม่ เป็นยังไง ..การเป็นลูก เป็นยังไง
บทบาทในทางอาชีพ ..ในอดีต ก็เป็นมนุษย์เงินเดือน ..ตั้งแต่ระดับปฏิบัติการ ..
ก้าวหน้าในหน้าที่การงานจนเป็นมนุษย์เงินเดือนระดับบริหาร
ปัจจุบันเป็นเจ้าของกิจการเล็กๆ ที่สร้างขึ้นมาเองกับมือ จากงานอดิเรก ทำหาค่าขนมลูก
วันนี้เป็น OTOP ส่งขายต่างประเทศ ออเดอร์ที่เข้ามาถึงวันนี้ ..มากเท่ากับของปีที่แล้วเกือบ 3 ไตรมาส

..และถ้าถามว่า น้าจบอะไรมา ..ถึงมาทำธุรกิจของตัวเอง
น้าจบด้านการสื่อสารมวลชน ..งานฝีมือที่ทำ ไม่ได้เปิดสอนในมหาวิทยาลัย !
..การที่สามารถสร้างธุรกิจของตัวเองได้ มันเป็นสิ่งที่รวมกันหลายองค์ประกอบ
ทั้งความถนัด ความสนใจ ประสบการณ์จากการทำงานสมัยเป็นมนุษย์เงินเดือน
..ซึ่งทำมาหลากหลาย ทั้งที่ตรง และไม่ตรงกับสายที่เรียนมา  ..ในแบบที่เด็กๆ สมัยนี้บ่นกันหนักหนา
ว่า ..ทำงานไม่ตรงกับสายที่เรียนมา ..มันไม่ใช่ตัวเรา .... อะไรพวกนี้ ..
..การสั่งสมทักษะในการบริหารจัดการ ..ทั้งจากสมัยเป็นลูกน้อง และเป็นลูกพี่ ร่วม 10 ปี ! เพื่อวันนี้เป็นนายจ้างที่ดีได้
รวมถึงการดำเนินชีวิตตามหลัก " อิทธิบาท 4 " คือมีฉันทะ วิริยะ จิตตะ วิมังสา
ทำกิจการงานใด ถึงประสบความสำเร็จ .. เพราะไม่ทำอะไร ทิ้งๆ ขว้างๆ ..ครึ่งๆ กลางๆ
แถมยังต้องมีความพอเหมาะพอดี ของ "โอกาส" และ "จังหวะ" อีกด้วย
เพราะ "เก่ง" อย่างเดียว บางทีก็เอาไม่อยู่ ..ต้อง "เฮง" ด้วยค่ะ

..เรื่องความอยาก ความฝันของคุณ ..ที่จริง ก็ไม่ได้มากมายเกินไป
แต่คุณต้องมองกลับไปที่บริบทของครอบครัวคุณ เป็นอย่างแรก..
เพราะถ้าพ่อแม่คุณท่านเป็นข้าราชการ หรือเป็นพนักงานบริษัทมาทั้งชีวิต
ท่านย่อมคุ้นชินกับ "ความมั่นคง" ของระบบ "กินเงินเดือน" ..ซึ่งฝนจะตก แดดจะออก ..สิ้นเดือนรับเงิน
..ตรงข้ามกับ "คนค้าขาย" ..

..แต่คนค้าขาย ก็จะบอกว่า ...ได้เป็นเจ้านายตัวเอง ..ทำมาก ได้มาก  ทำน้อย ได้น้อย
ทำมาก ก็รวยเอง ..เป็นลูกจ้าง ถึงทำมาก คนที่รวยก็คือบริษัท
..แต่ถ้าลงทุนแล้วเจ๊ง ก็รับไปเต็มๆ เช่นกันนะ..

คิดเล่นๆ .. คุณจบวิศวะมา ทำงานบริษัทเงินเดือน 15,000 .. เฉลี่ยได้ค่าจ้างวันละ 500 บ.
กับคุณจบมาไม่ทำงานประจำ ออกมาขายแซนด์วิช ได้กำไรวันละ 500 บ. เหมือนกัน
..คุณคิดว่าใน 1 เดือน คุณมีรายได้ 15,000 เท่ากันมั้ย ?

..ถ้าคุณกินเงินเดือน วันอาทิตย์ที่คุณหยุด ไม่ต้องไปทำงาน ..แต่คุณยังได้ค่าจ้าง 500 บ.
ต่อให้ลาป่วย มีใบรับรองแพทย์ คุณก็ยังได้เงินค่าจ้าง ของวันที่นอนป่วยอยู่บ้าน
..ถ้าคุณเป็นเจ้าของธุรกิจขายแซนด์วิช ..วันไหนหยุด ..จะเพราะเหนื่อย เพราะป่วย หรือมีธุระ ก็ขาดรายได้  ..
วันไหน ขายไม่ดี ..กำไรก็น้อยลง
เกิดวันไหนมีคนมาขายแข่ง หรือคุณหยุดพัฒนาสินค้า - บริการ ..
หรือแม้แต่ปัจจัยภายนอกที่คุณควบคุมไม่ได้ เช่น สภาพเศรษฐกิจ การเมือง .. ยอดขายก็ตก  

แต่..ถ้าคุณกินเงินเดือน ทำงานไปเรื่อยๆ เงินเดือนขึ้นปีละ 10%
ในบริษัทยังไม่มีตำแหน่งให้ขึ้นสูงไปกว่าที่ทำ ..ก็กอกๆ แกกๆ ไปแบบนี้เรื่อยๆ
..ถ้าคุณเป็นเจ้าของกิจการแซนด์วิช ที่เกิดมีจุดขายที่โดดเด่น และมีช่องทางการตลาด
สามารถสร้างจนเป็นแฟรนไชส์ที่มีชื่อเสียง ..มีสาขาทั่วประเทศ ..รวยไม่รู้เรื่อง เป็นอายุน้อยร้อยล้านคนต่อไป..

..พอนึกภาพออกมั้ยคะ ?

ดังนั้นข้อดี - ข้อเสีย มีทั้ง 2 อย่างค่ะ
และน้าเชื่อว่า พ่อแม่คุณน่ะท่านเข้าใจในจุดนี้ดี ..ท่านถึงได้บอกกับคุณแบบนั้น

..แต่ถ้าเป็นลูกชายน้า บอกกับน้าว่าอยากลองขายของ แบบที่คุณบอกที่บ้าน
น้าจะส่งเสริมเค้านะ .. เพราะอยากให้เค้าได้ Learning by doing .. และเพราะประสบการณ์ หาซื้อไม่ได้

น้าเห็นว่า การที่คุณอยากเป็นนักธุรกิจ นั้นไม่ผิดหรอกค่ะ พ่อแม่คุณท่านก็คงไม่ได้คิดว่าผิดเช่นกัน
แต่ท่านอยากให้คุณมีพื้นฐานความรู้ที่ดีเสียก่อน และท่านอาจไม่ชินการอาชีพค้าขาย ..หรือเปล่า ?
..ก็อยู่ที่วิธีการ "นำเสนอ" ของคุณแล้วล่ะ ว่าจะโน้มน้าวใจคุณพ่อคุณแม่ได้หรือไม่

..เพราะบอกตรงๆ ว่า อารมณ์ไม่ได้ดังใจแล้วมาหงุดหงิด ๆ นี่ ..แบบที่บอกว่า อารมณ์ ..ทำไมวะ..เนี่ย
ไม่ work หรอกค่ะ .. คุยกับท่านด้วยเหตุด้วยผล เข้าท่ากว่า
เพราะยังไงตอนนี้ก็ปิดเทอมอยู่ไม่ใช่เหรอ ..ไม่ได้ทำตอนเปิดภาคเรียนเสียหน่อย
..แถมไม่ได้จะไปเกเร เที่ยวเตร่ที่ไหน

ลองพยายามดูใหม่นะคะ ...แล้วคุณอาจจะค้นพบตัวเองก็ได้ว่า เหมาะจะเป็นเจ้าของธุรกิจในอนาคตหรือเปล่า
โชคดีค่ะ

ปล. หนังสือเรื่องธุรกิจ-การเงิน-success story ทั้งหลายก็ดี .. หนัง ที่สร้างจากชีวิตคนดัง มหาเศรษฐี ก็ดี
อ่าน - ดูเพื่อสร้างแรงบันดาลใจพอได้ ..แต่อย่าอินมาก  เพราะใช่ว่าทุกคนที่ซื้อหนังสือ ประเภททำโน่นก็รวย
ทำนี่ก็รวย เล่มละร้อยกว่าบาท ..เอามาทำแล้วจะร่ำรวยไปตามๆ กัน .. ไม่งั้นประเทศเราคงไม่มีคนจนแล้วล่ะน้องเอ๋ย..