เทอโทรมาบอกผม เทอบอกว่า..
..ให้ผมมีคนอื่น..
แต่ผมบอกไปว่า ผมจะรอเขา ยังไงๆก็จะรอ.. และเขาก็พูดมาว่า..
..ปล่อยเราไปเหอะ..
(พอผมได้ยินประโยคนี่ มันทำให้ผมคิดว่า เขาเริ่มไม่รักผมแล้ว(หรือเปล่า?))
สาเหตูทั้งหมดก็เกิดมาจาก ..ความห่าง.. (เขาบอกผมว่า เราห่างกันเกินไป)
ตอนผมไปหาเขาเมื่อไม่กี่วันก่อนเกิดเรื่องนี่ เขอบอก รอได้ๆ ..
และประโยคที่ผมสับสนที่สุดคือ.. ..เลิกกันดีม่ะ?..
ผมไม่รู้ ตกลงเราเลิกกันแล้วหรอ ผมไม่อยากจะเลิกกับเขา ตอนนี่ผมคิดว่าผมยังไม่ได้เลิกกับเขา แต่ผมก็ร้องไห้ ร้องไม่หยุดซักที ผมไม่รู้สิ ว่าเขายังรักผมอยู่หรือเปล่า แต่ผมรักเขา และมันก็กำลังลายเป็น ..ผมรักเขาข้างเดียว..
ผมจะทำยังไงดี อีกแค่ไม่ถึงปี เราก็สามารถเป็นปกติ(ก็คือไม่ห่างกัน) แต่เหมือนเขาจะทนไม่ไหว(โดยที่เขาเคยบอกทนไหวมันทำให้ผมมีหวัง)
ผมทำใจไม่ได้ ผมไม่มีใครให้ปรึกษา ผมคุยกับเขาไม่ได้(โทรไปหาไม่ได้)
แล้วถ้า เลิกกันจริง ผมควรจะ...
รักเขาข้างเดียว
..ให้ผมมีคนอื่น..
แต่ผมบอกไปว่า ผมจะรอเขา ยังไงๆก็จะรอ.. และเขาก็พูดมาว่า..
..ปล่อยเราไปเหอะ..
(พอผมได้ยินประโยคนี่ มันทำให้ผมคิดว่า เขาเริ่มไม่รักผมแล้ว(หรือเปล่า?))
สาเหตูทั้งหมดก็เกิดมาจาก ..ความห่าง.. (เขาบอกผมว่า เราห่างกันเกินไป)
ตอนผมไปหาเขาเมื่อไม่กี่วันก่อนเกิดเรื่องนี่ เขอบอก รอได้ๆ ..
และประโยคที่ผมสับสนที่สุดคือ.. ..เลิกกันดีม่ะ?..
ผมไม่รู้ ตกลงเราเลิกกันแล้วหรอ ผมไม่อยากจะเลิกกับเขา ตอนนี่ผมคิดว่าผมยังไม่ได้เลิกกับเขา แต่ผมก็ร้องไห้ ร้องไม่หยุดซักที ผมไม่รู้สิ ว่าเขายังรักผมอยู่หรือเปล่า แต่ผมรักเขา และมันก็กำลังลายเป็น ..ผมรักเขาข้างเดียว..
ผมจะทำยังไงดี อีกแค่ไม่ถึงปี เราก็สามารถเป็นปกติ(ก็คือไม่ห่างกัน) แต่เหมือนเขาจะทนไม่ไหว(โดยที่เขาเคยบอกทนไหวมันทำให้ผมมีหวัง)
ผมทำใจไม่ได้ ผมไม่มีใครให้ปรึกษา ผมคุยกับเขาไม่ได้(โทรไปหาไม่ได้)
แล้วถ้า เลิกกันจริง ผมควรจะ...