ก่อนอื่น กะทู้นี้เราตั้งมา ก็อยากมาเล่า เรื่องราวการแอบรักแอบชอบ ผช คนหนึ่งสมัยมัธยม มันเป็นความรักที่เรารู้สึกว่ารักจริงๆมีความสุขทุกครั้งที่นึกถึง ยิ้มตลอดๆๆ เป็นความรักแบบเด็กๆๆสมัยมัธยม งั้นขอเกริ่นก่อน
สมัยนั้นเราเปนกะเทยเด็กหัวโปกกะโหลกไขว้ 555 ผมสั้นเกรียน เรียน รร ชายล้วนตามปะสากะเทยมักจบชายล้วน 555 ในตอนนั้นเราขึ้นม 4 เราจำได้ดีวันเเรกของการเปิดเรียนมันตื่นเต้นมากๆ อ่อ !! ลืมบอกเราย้าย รร มานะ ตอนเเรกอยู่ สหศึกษา ม4 ย้ายมาชายล้วนเพราะน้องชายมันติดชายล้วนเเม่อยากให้มาเรียนที่เดียวกันจะได้ไป รร ด้วยกัน ต่อๆๆ คะ ตอนนั้นเข้าเเถว หน้าเสาธงเราจำได้ว่าอายมากๆ ผอ. ประกาศหน้าเสาธงว่า เด็ก ม4 ไม่มีตุ๊ด ผอ รับประกัน เพราะให้ถอดเสื้อ ทุกคนต่อหน้าผอ ในตอนนั้นเพื่อนในห้องเรามอง แล้วก็ขำ คือเราว่าเพื่อนรู้ว่าเราเป็น 555 เเต่ก็ช่างเหอะ ทำไมละก็ฉันเป็นนี่ ในวันนั้นหลังเข้าเเถวเสร็จ เราก็เหลือบ เห็น ผช คนนึง เข้มๆมีหนวดเล็กๆ หน้าคมๆขนเยอะๆ55 วินาทีนั่น คือ ใช่อะ เราชอบ ใช่เลย ทุกอย่างตรงสเป็ก (เราชอบ ผช ผิวเข้ม นะ) คือแบบ ตอนนั้นทั้งดีใจ ตื่นเต้น เเละก็เริ่มวางแผน อยากรู้เค้าชื่ออะไร เรียนห้องไหน พยายามสืบโดยที่ไม่ให้ใครรู้เรา ไม่อยากโดนเเซว เเล้วเป็นเด็กใหม่กว่าหาว่าเเรด เเต่ลึกๆ กว่าโดนเเย่ง 5555 เพราะรร นี้กะเทยเยอะ สวยๆทั้งนั้น เราเเค่กะเทยเด็กใหม่ไม่สวยอะไรมากมาย55 สุดท้ายก็ไม่สำเร็จ ต้องพึ่งเพื่อน 555 ( เราไม่รู้จักใครนิน่า สุดท้ายต้องพึ่งเพื่อนสืบ ) สรุปก็รู้จักชื่อ เค้า ชื่อ อู๋ อยู่ห้อง/3 ตอนนั้นดีใจมากๆ ประหนึ่ง ได้เค้าเป็นแฟน สมัย นั้น อ่าเนาะ 555 เเล้วเซอไพร์อีกอย่าง เค้า อยู่สีเดียวกัน คือสีเขียว มันแบบ ตื้นตันมากๆ 555 ดีใจสุด คือคิดว่าคงมีโอกาสได้ใกล้ชิดได้คุยได้ทักทาย ได้ทำความรู้จัก เเต่ก็ผิดคาด เราเเทบไม่ได้คุยกัน 555 ต่างคนก็ต่างทำหน้าที่ในคณะสีที่ได้รับมอบหมาย เราก็แอบชอบเค้าต่อไปจนคิดว่าไม่ไหวเเล้วก็เลยให้เพื่อนช่วย ชอเบอร์โทร กับ Hi5 เมล ให้หน่อย สมัยนั้น เนอะ555 เมื่อได้ทุกอย่างมาเสร็จเรียบร้อย ก็ดำเนินการ เราไม่กล้าโทรหาเค้าเลย เบอร์โทน นี้แทบไม่มีประโยชน์ เราแอดเมล เค้า คุยเมลบ้างบ้าง ครั้ง นานๆถึงกล้าทัก กลัวเค้าเบื่อ เค้าจะรำคาญไหม เเต่เค้าดีอย่างหนึ่ง เค้าไม่เคยให้ความหวังเราเลย ไม่ทำให้เราคิดต่อได้ คือ เค้าไม่เคยเเสดงอาการที่บ่งบอกว่า ชอบ 55 เรามองว่าดีนะ อย่างน้อย เค้าก็ไม่คิดจะหลอกเรา เราก็ได้เเต่แอบชอบ พอเจอหน้าก็ไม่เคยกล้า มอง เขิลอายยังกับ เป็นชะนีผมยาวถึงตูด555 ก็ตอนนั่นคิดเเบบนั้น เรื่องก็ดำเนินไปจนม4 ม5 ม6 ไม่เคยมีอะไรคืบหน้า เเต่เมื่อมีถึงวันสำคัญ เราจะซื้อเค้ก ช็อกโกเเลต ให้เพื่อนเอาไปให้ในวันวาเลนไทน์ เเล้วก็แอบเซฟภาพเค้ามานั่งดู 5555 จนในที่สุดเราก็จบม6 เราไม่รู้เลยว่าเต้าเอ็นติดที่ไหน เพราะตอนนั้น เครียดเรื่อง เรียน ต่อ ก็ขาดการติดต่อ ไม่ได้ทักเมลไม่ได้คุย เเละเเล้วเค้าก็หายไป เมลเราก็ลืม เบอร์ เราก็หาย จนเข้าสู่ยุคเฟสบุ๊ค เราก็ไม่เคยมีเฟสเค้า เเต่เค้าอยู่ในความทรงจำว่าเป็นความรักใสๆของเรา รักเเบบไม่หวัง อะไร รัก ที่เราให้เค้า เเล้วเรามีความสุข ตอนนี้เราเรียน มหาวิทยาลัยชื่อดังย่านบางเขน ที่มีต่อฮอร์โมน เป็นพรีเซนเตอร์ 55555 เราพอได้ข่าวจากเพื่อนๆบ้างว่า เค้าเรียน มหาวิทยาลัย ที่มีฉายา ว่า มอดินเเดง 555 เอ้อ !!!! ลืม ไปเราเคยเจอเค้าครั้งนึง เราดีใจมากๆ ตอนนั้น เปนวันสงกาน เรามาเล่นสฃกานในเมืองเรสตามปะสาปะเเป้งผช เรื่อยๆ (ตอนนั่นเราเปน ญ ละไว้ผมยาวเเต่งหญิง เเต่ก็ไม่ได้สวย 555) เราเล่นไปบังเอิญ เจอ เค้า เล่นสงกานอยู่ใจเราเต้นมากอยากเค้าไปคุยปะแป้ง เเต่มันไม่กล้า ใจเต้นเเรงสุดๆ จนเพื่อนเปิดทางให้ทำให้เราได้ปะแป้งเค้าก็ยิ้มๆรอยยิ้ม เค้าน่ารักสุดๆๆ เราดีใจมาก เเต่ก็ไม่ได้พูดคุยเลย เเต่เเค่นั่นเราก็ดีใจละ
นี้เป็นความรักแบบเด็กๆๆของเราเวลา คถ ถึงก็มีความสุข เพื่อนเวลาเจอกันก็ล้อ555 เเต่พอย้อนกับไป คิดก็แฮปปี้ ตลอด กะทู้นี้ก็เเค่อยากเล่า เเต่ในใจลึกๆๆๆๆ ก็อยากรู้ว่าเค้าอยู่ไหน เป็นอย่างไร 555 ตลอดเวลาที่เรียน เกษตรก็ไม่มีแฟนไม่ได้แอบรักแอบชอบใครอีกเลยจนตอนนี้เรียนจบละ พึ่งจบนะคะ 5555 ก็ยังเรื่อยๆความรักของสาว2 ก็เป็นงี้ ไม่แอบรัก ก็หลอกยังไง เราต้องรักตัวเอง นะคะ บะบาย
ปล เพื่อนมีฟิวแอบรักมั้งไหม มาเล่าๆกัน
เเชร์เรื่องราว ความรัก ของกะเทยสมัย มัธยม
สมัยนั้นเราเปนกะเทยเด็กหัวโปกกะโหลกไขว้ 555 ผมสั้นเกรียน เรียน รร ชายล้วนตามปะสากะเทยมักจบชายล้วน 555 ในตอนนั้นเราขึ้นม 4 เราจำได้ดีวันเเรกของการเปิดเรียนมันตื่นเต้นมากๆ อ่อ !! ลืมบอกเราย้าย รร มานะ ตอนเเรกอยู่ สหศึกษา ม4 ย้ายมาชายล้วนเพราะน้องชายมันติดชายล้วนเเม่อยากให้มาเรียนที่เดียวกันจะได้ไป รร ด้วยกัน ต่อๆๆ คะ ตอนนั้นเข้าเเถว หน้าเสาธงเราจำได้ว่าอายมากๆ ผอ. ประกาศหน้าเสาธงว่า เด็ก ม4 ไม่มีตุ๊ด ผอ รับประกัน เพราะให้ถอดเสื้อ ทุกคนต่อหน้าผอ ในตอนนั้นเพื่อนในห้องเรามอง แล้วก็ขำ คือเราว่าเพื่อนรู้ว่าเราเป็น 555 เเต่ก็ช่างเหอะ ทำไมละก็ฉันเป็นนี่ ในวันนั้นหลังเข้าเเถวเสร็จ เราก็เหลือบ เห็น ผช คนนึง เข้มๆมีหนวดเล็กๆ หน้าคมๆขนเยอะๆ55 วินาทีนั่น คือ ใช่อะ เราชอบ ใช่เลย ทุกอย่างตรงสเป็ก (เราชอบ ผช ผิวเข้ม นะ) คือแบบ ตอนนั้นทั้งดีใจ ตื่นเต้น เเละก็เริ่มวางแผน อยากรู้เค้าชื่ออะไร เรียนห้องไหน พยายามสืบโดยที่ไม่ให้ใครรู้เรา ไม่อยากโดนเเซว เเล้วเป็นเด็กใหม่กว่าหาว่าเเรด เเต่ลึกๆ กว่าโดนเเย่ง 5555 เพราะรร นี้กะเทยเยอะ สวยๆทั้งนั้น เราเเค่กะเทยเด็กใหม่ไม่สวยอะไรมากมาย55 สุดท้ายก็ไม่สำเร็จ ต้องพึ่งเพื่อน 555 ( เราไม่รู้จักใครนิน่า สุดท้ายต้องพึ่งเพื่อนสืบ ) สรุปก็รู้จักชื่อ เค้า ชื่อ อู๋ อยู่ห้อง/3 ตอนนั้นดีใจมากๆ ประหนึ่ง ได้เค้าเป็นแฟน สมัย นั้น อ่าเนาะ 555 เเล้วเซอไพร์อีกอย่าง เค้า อยู่สีเดียวกัน คือสีเขียว มันแบบ ตื้นตันมากๆ 555 ดีใจสุด คือคิดว่าคงมีโอกาสได้ใกล้ชิดได้คุยได้ทักทาย ได้ทำความรู้จัก เเต่ก็ผิดคาด เราเเทบไม่ได้คุยกัน 555 ต่างคนก็ต่างทำหน้าที่ในคณะสีที่ได้รับมอบหมาย เราก็แอบชอบเค้าต่อไปจนคิดว่าไม่ไหวเเล้วก็เลยให้เพื่อนช่วย ชอเบอร์โทร กับ Hi5 เมล ให้หน่อย สมัยนั้น เนอะ555 เมื่อได้ทุกอย่างมาเสร็จเรียบร้อย ก็ดำเนินการ เราไม่กล้าโทรหาเค้าเลย เบอร์โทน นี้แทบไม่มีประโยชน์ เราแอดเมล เค้า คุยเมลบ้างบ้าง ครั้ง นานๆถึงกล้าทัก กลัวเค้าเบื่อ เค้าจะรำคาญไหม เเต่เค้าดีอย่างหนึ่ง เค้าไม่เคยให้ความหวังเราเลย ไม่ทำให้เราคิดต่อได้ คือ เค้าไม่เคยเเสดงอาการที่บ่งบอกว่า ชอบ 55 เรามองว่าดีนะ อย่างน้อย เค้าก็ไม่คิดจะหลอกเรา เราก็ได้เเต่แอบชอบ พอเจอหน้าก็ไม่เคยกล้า มอง เขิลอายยังกับ เป็นชะนีผมยาวถึงตูด555 ก็ตอนนั่นคิดเเบบนั้น เรื่องก็ดำเนินไปจนม4 ม5 ม6 ไม่เคยมีอะไรคืบหน้า เเต่เมื่อมีถึงวันสำคัญ เราจะซื้อเค้ก ช็อกโกเเลต ให้เพื่อนเอาไปให้ในวันวาเลนไทน์ เเล้วก็แอบเซฟภาพเค้ามานั่งดู 5555 จนในที่สุดเราก็จบม6 เราไม่รู้เลยว่าเต้าเอ็นติดที่ไหน เพราะตอนนั้น เครียดเรื่อง เรียน ต่อ ก็ขาดการติดต่อ ไม่ได้ทักเมลไม่ได้คุย เเละเเล้วเค้าก็หายไป เมลเราก็ลืม เบอร์ เราก็หาย จนเข้าสู่ยุคเฟสบุ๊ค เราก็ไม่เคยมีเฟสเค้า เเต่เค้าอยู่ในความทรงจำว่าเป็นความรักใสๆของเรา รักเเบบไม่หวัง อะไร รัก ที่เราให้เค้า เเล้วเรามีความสุข ตอนนี้เราเรียน มหาวิทยาลัยชื่อดังย่านบางเขน ที่มีต่อฮอร์โมน เป็นพรีเซนเตอร์ 55555 เราพอได้ข่าวจากเพื่อนๆบ้างว่า เค้าเรียน มหาวิทยาลัย ที่มีฉายา ว่า มอดินเเดง 555 เอ้อ !!!! ลืม ไปเราเคยเจอเค้าครั้งนึง เราดีใจมากๆ ตอนนั้น เปนวันสงกาน เรามาเล่นสฃกานในเมืองเรสตามปะสาปะเเป้งผช เรื่อยๆ (ตอนนั่นเราเปน ญ ละไว้ผมยาวเเต่งหญิง เเต่ก็ไม่ได้สวย 555) เราเล่นไปบังเอิญ เจอ เค้า เล่นสงกานอยู่ใจเราเต้นมากอยากเค้าไปคุยปะแป้ง เเต่มันไม่กล้า ใจเต้นเเรงสุดๆ จนเพื่อนเปิดทางให้ทำให้เราได้ปะแป้งเค้าก็ยิ้มๆรอยยิ้ม เค้าน่ารักสุดๆๆ เราดีใจมาก เเต่ก็ไม่ได้พูดคุยเลย เเต่เเค่นั่นเราก็ดีใจละ
นี้เป็นความรักแบบเด็กๆๆของเราเวลา คถ ถึงก็มีความสุข เพื่อนเวลาเจอกันก็ล้อ555 เเต่พอย้อนกับไป คิดก็แฮปปี้ ตลอด กะทู้นี้ก็เเค่อยากเล่า เเต่ในใจลึกๆๆๆๆ ก็อยากรู้ว่าเค้าอยู่ไหน เป็นอย่างไร 555 ตลอดเวลาที่เรียน เกษตรก็ไม่มีแฟนไม่ได้แอบรักแอบชอบใครอีกเลยจนตอนนี้เรียนจบละ พึ่งจบนะคะ 5555 ก็ยังเรื่อยๆความรักของสาว2 ก็เป็นงี้ ไม่แอบรัก ก็หลอกยังไง เราต้องรักตัวเอง นะคะ บะบาย
ปล เพื่อนมีฟิวแอบรักมั้งไหม มาเล่าๆกัน