เมื่อช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมาผมเข้าไปบ้านญาติคนนึงเพื่อที่จะซื้อบ้านต่อจากเค้าญาติผมถามผมกับน้องชายว่ามีเงินเก็บคนละเท่าไหร่
น้องชายผม 200000 ผม 70000 ผมเลยมาคิดๅดูว่าเงินผมหายไปไหนตั้งเยอะเพราะต่อให้ผมซื้อของฟุ่มเฟือยยังไงให้ตายมันก็ไม่น่าต่างกันขนาดนี้
พอมาคิดๆดูถึงได้ร้องอ๋อ เพราะผมเอาเงินไปลงทุนกับธุรกิจต่างๆรวมถึงขายตรงทั้งตั้งใจและไม่ตั้งใจนั่นเอง lส่วนใหญ่มาจากความอยากลองของผมเอง
มาคิดๆดูเสียดายเงินที่เสียไปมากเลยทีเดียว เจ็บใจมากเลยอยากจะแชรปนระบายบางเรื่องด้วยครับ
ตั้งแต่ปี 3 ครั้งแรก เพื่อนผู้หญิงคนนึงที่ผมแอบชอบ จู่ๆก็โทรมาชวนนัดกันมาเจอข้างนอกบอกมีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย
ไอเราก็ตกใจแต่ก็ไปถึงจะงงก็เหอะ ไปถึงพาไปเจอใครก็ไม่รู้บอกเป็นเพื่อนสมัยมัธยมแล้วก็อธิบายโน่นนี้นั่น เราก็เออ ออ ตามถึงขั้นว่าไปถึงพระราม9
ขากลับก็บอกนี่ถ้าไม่ใช่คนที่เราไว้ใจจริงๆเราไม่ชวนหรอกนะ ไรงี้จนมีครั้งนึงเพื่อนบอกว่าถ้าอยากเราจะประสบความสำเร็จเร็วต้องซื้อเเอร์กะอะไรต่ออะไีมาหมายรวมๆกันแล้วประมาณ 20000เท่านั้นแหละครับ บอกเลยเราไม่มีตังพอหรอกนะ เพื่อนบอกพ่อแม่พอมีไหมลองไปขอท่านดูนี่อนาคตของแกเลยนะ ผมบอกเดี๋ยวถามให้แต่จริงๆไม่ถามหรอกเพราะไม่ได้อยากจะทำอยู่แล้วสักพักโทรไปบอกว่าไม่ได้และไม่ทำแล้วใช้ตัวเยอะก็เอาเพื่อนมาหว่านล้อมเราต่างๆนา เราก้อบอกไม่เอาถึงจะหยุด ทุกวันนี้ เพื่อนคนที่ทำไปทำงานเป็นพนักงานขายครับ (เสียเงินค่าสินค้าประมาณ 6000 กว่าบาท )
ตอนเริ่มทำงานใหม่ๆ เพื่อนสมัยมัธยมมาชวนไปธุรกิจอีกตัวนึงขึ้นต้นด้วยตัวA เพื่อนคนนี้มาดีครับพูดครงๆและสมัครแต่ก็ทำได้ไม่นานก็เลิกครับไม่ใช่สไตล์และไม่ชอบงานแนวนี้เอามากๆด้วยเลยหยุดไป (หมดไปรวมๆ ประมาณ 20000 +ค่าสมาชิกรายเดือนด้วย)
เริ่มทำงานปีที่2 เพื่อนสนิทในกลุ่มเดียวกันตอนมหาลัยเนี่ยแหละคนนี้ผมเกลียดมันมาก(ทุกวันนี้ไม่ติดต่อแล้วเลิกคบ คนแรกในชีวิตเลย) จู่ๆก็ชวนเราไปจามจุรีสแควร์แบบอยากเจอกันไรงี้ ก็ตอบตกลงไปแต่ก็งงว่าทำไมประโยคพูดมันแปลกๆ มารู้อีกทีพี่แกไปที่บ.นี้แล้วเค้าให้โทรหาคนที่คิดสนิทที่สุด(เหมือนจะดีเนอะ)พอไปถึงพี่แกแต่งสูทเลยครับ งงเลยคิดในใจโดนแล้วๆก็พาเราไปฟังอัพไลน์เค้าตอนเข้าไปเราบอกเลยแค่สมัครเท่านั้นนะ ฟังไปฟังมาผ่านไปตั้งแต่บ่ายโมงถึงหกโมงเย็น ผมสมัครอย่างเดียวก็เอาโปรโมชั่นโน่นนี่มาเสนอผมเองกล้าปฏิเสธอยู่แล้วแต่เพื่อนมันก็ไม่เอาหรอวะ เอาหน่อยน่ะไหนๆก็มาแล้ว ซื้อกลับมาตอนขากลับบอกของมันดีซื้อไปไม่เสียเปล่าหรอก ของดีๆ อยากจะบอกทุกวันนี้ผมทำตามที่บอกทุกอย่างไม่ได้มีไรดีขึ้นเลยพอบอกไปก็บอกต้องซื้ออันนั้นมาผสมกะอันนี้ มันน่าเตะไหม แล้วก็มาชวนให้ไปฟังเรื่อยๆเราก็ไม่ไป แต่อัพไลน์นี่มีเบอร์เราแล้วโทรมาถามสารทุกบ์สุขดิบตตลอดคำถามที่ถามทุกครั้งคืองานเป็นไงมั่งดีไหม เงินโอไหม
ในช่วงไล่ๆกันกับเมื่อสักครู่เพื่อนคนเดิมมาชวนทำประกันสุขภาพไอเราก็อยากทำอยู่แล้วเลยสมัครไปก่อนสมัครก็ถามรายละเอียดต่างๆและได้ไปคุยกับอัพไลน์ของบ.ประกันนี้อีก สอบถามราคา,ผลประโยชน์ที่ได้,จ่ายรายเดือนเท่าไหร่เช็คเสร็จสรรพตกลงเอาราคานี้พอถึงเวลาจ่ายเงินจริงกลับถูกกว่าที่คุยกันตอนนั้นซะอีกผมก็งงบอกว่าเ้ชคดีๆนะ ก็เช้คแล้วเช้คอีกจน มันบอกว่าราคานี้แหละ เป็นไรมาก็เข้ารพได้เลย วงเงินiรักษา1ล้านผมก็ถามจ่ายเดือนละไม่ถึงสองพันนี่ได้ขนาดนั้นเลยหรอวะ บอกใช่ ผมก็ไม่ใส่ใจ(ยอมรับว่าตอนนั้นไม่คิดอะไรจริงๆเพราะไม่คิดว่าจะหลอกกัน) ผมก็ถามไปว่ากรมธรรม์ได้เมื่อไหร่จะส่งมาให้ที่บ้านใช่ไหม เพราะเคยทำที่นึงเค้าก็ส่งมาให้ มันบอกไม่ดี๋ยวมันเอามาให้ผมเอง ผมก็งงมันบอกอยากคุยอะไรด้วยด้วยหน่อยเลยจะเอามาให้เลย(อีกและ) พอมาถึงก็ส่งกรมธรรม์ให้ผมแล้วบอกว่าจิงๆยอดรักษามันได้ไม่เกิน 30000ว่ะ ผมก็ร้องดิ อ้าวไหนตอนแรกบอก1ล้านไงมันบอกกูคำนวณผิดขอโทษที แต่แค่นี้ก็โอแล้วนะ เจ็บขาเลือดออกก็เข้ารพได้เลย ไม่ต้องแอดมิ้ด ผมก็แอบเคืองแต่ก็เอาวะทำไปแระถ้าไม่โอยกเลิกทีหลังก็ได้ แล้วมันก็พูดขึ้นมาเรื่องที่มันอยากพูด "ตอนนี้มีบัตรเครดิตยังวะ" ผมก็บอกมีแล้วเป็นธ เดียวกับที่มันผมทำอยู่เลย มันก็บอกทำเพิ่มอีกใบได้ ไม่ต้องคิดอะไร ผมก็สมัครไปแบบส่งๆแล้วก็แอบแควะมันไปนะว่านึกถึงใครไม่ออกมากผมตลอดเลยนะ ไรงี้ มันหัวเราะแหะๆๆ แล้วพอถึงเวลาผมอยากใช้ประกันไปที่รพ บอกใช้ไม่ได้ต้องแอดมิ้ดเท่านั้นผมขึ้นเลยและงุนงงมากโทรถามมันๆก็บอกต้องใช้ได้ดิ งั้นให้ผมไปรพอื่นก็ได้แค่นี้ก่อนนะ ต้องรีบทำธุระ เซ็งครับ โชคดีที่ไม่ได้เป็นอะไรมาก (แต่ก็แอบฉุนตัวเองเหมือนกันไม่ยอมอ่านรายละเอียด )หลังจากนั้นมันบอกจะไปออสเตรเลียผมก็นัดกะมันว่าจะพาไปหาไรกินกันนัดวันกันเรียบร้อยผมกะจะไปใส่มันในวันนั้นแหละครับ นัดกับเพื่อนอีกหลายๆคนพอถึงเวลาพี่แกบอกกินข้าวกับที่บ้านไม่มีเวลาไปยังไม่ได้บอกหรอ ผมเลยเลิกคบพร้อมกับการไปออสเตรเลียของมันครับ (เสียให้เพื่อนคนนี้ไปประมาณเกือบ 30000กว่าบาทได้ )
จากนั้นเพื่อนมัธยมมาชวนผมไปฟังธุรกิจตปทตัวนึงเอาเงินไปลงรอรับปันผลปีละ 70กว่าเปอรเซนต์ผมบอกไม่มีตังมันบอกเดี๋ยวช่วยออกให้ก่อนเงินต้นอยู่ี่170000ผมออกไป50000ที่เหลือมันออกให้ผ่านไปได้สักพัก บริษัทนี้ออกข่าวดังเพราะคนที่มาแนะนำหิ้วเงินกลับสิงค์โปรไปแล้วตามจับไม่ได้เพื่อนผมยืมมาจากอากงมันเป็นล้านหายไปในพริบตา (500000 เพียวๆ)
และผมเคยไปทำธุรกิจเครือข่ายเกี่ยวกับท่องเที่ยวตัวนึงทำไปได้สักพัก เจ็งครับอัพไลน์ผู้แสนดีหนีหายไปหมด จนออกมาตั้งบริษัทใหม่กันเป็นหลายสายเลย (เกือบๆ 10000)
ไหนจะเงินที่แม่แฟนยืมไปอีก (60000)
ที่เสียไปเกิดจากความประมาทของตัวผมเองที่ไม่ศึกษาให้รอบคอบเอง ยังไงอยากทำอะไรให้ศึกษาให้รอบคอบซะก่อนจะไม่ได้ไม่เสียค่าโง่แบบนี้ครับ
ขอบคุณที่รับฟังมาจนจบครับ
เงินเก็บที่เสียไปหายไปกับ....................
น้องชายผม 200000 ผม 70000 ผมเลยมาคิดๅดูว่าเงินผมหายไปไหนตั้งเยอะเพราะต่อให้ผมซื้อของฟุ่มเฟือยยังไงให้ตายมันก็ไม่น่าต่างกันขนาดนี้
พอมาคิดๆดูถึงได้ร้องอ๋อ เพราะผมเอาเงินไปลงทุนกับธุรกิจต่างๆรวมถึงขายตรงทั้งตั้งใจและไม่ตั้งใจนั่นเอง lส่วนใหญ่มาจากความอยากลองของผมเอง
มาคิดๆดูเสียดายเงินที่เสียไปมากเลยทีเดียว เจ็บใจมากเลยอยากจะแชรปนระบายบางเรื่องด้วยครับ
ตั้งแต่ปี 3 ครั้งแรก เพื่อนผู้หญิงคนนึงที่ผมแอบชอบ จู่ๆก็โทรมาชวนนัดกันมาเจอข้างนอกบอกมีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย
ไอเราก็ตกใจแต่ก็ไปถึงจะงงก็เหอะ ไปถึงพาไปเจอใครก็ไม่รู้บอกเป็นเพื่อนสมัยมัธยมแล้วก็อธิบายโน่นนี้นั่น เราก็เออ ออ ตามถึงขั้นว่าไปถึงพระราม9
ขากลับก็บอกนี่ถ้าไม่ใช่คนที่เราไว้ใจจริงๆเราไม่ชวนหรอกนะ ไรงี้จนมีครั้งนึงเพื่อนบอกว่าถ้าอยากเราจะประสบความสำเร็จเร็วต้องซื้อเเอร์กะอะไรต่ออะไีมาหมายรวมๆกันแล้วประมาณ 20000เท่านั้นแหละครับ บอกเลยเราไม่มีตังพอหรอกนะ เพื่อนบอกพ่อแม่พอมีไหมลองไปขอท่านดูนี่อนาคตของแกเลยนะ ผมบอกเดี๋ยวถามให้แต่จริงๆไม่ถามหรอกเพราะไม่ได้อยากจะทำอยู่แล้วสักพักโทรไปบอกว่าไม่ได้และไม่ทำแล้วใช้ตัวเยอะก็เอาเพื่อนมาหว่านล้อมเราต่างๆนา เราก้อบอกไม่เอาถึงจะหยุด ทุกวันนี้ เพื่อนคนที่ทำไปทำงานเป็นพนักงานขายครับ (เสียเงินค่าสินค้าประมาณ 6000 กว่าบาท )
ตอนเริ่มทำงานใหม่ๆ เพื่อนสมัยมัธยมมาชวนไปธุรกิจอีกตัวนึงขึ้นต้นด้วยตัวA เพื่อนคนนี้มาดีครับพูดครงๆและสมัครแต่ก็ทำได้ไม่นานก็เลิกครับไม่ใช่สไตล์และไม่ชอบงานแนวนี้เอามากๆด้วยเลยหยุดไป (หมดไปรวมๆ ประมาณ 20000 +ค่าสมาชิกรายเดือนด้วย)
เริ่มทำงานปีที่2 เพื่อนสนิทในกลุ่มเดียวกันตอนมหาลัยเนี่ยแหละคนนี้ผมเกลียดมันมาก(ทุกวันนี้ไม่ติดต่อแล้วเลิกคบ คนแรกในชีวิตเลย) จู่ๆก็ชวนเราไปจามจุรีสแควร์แบบอยากเจอกันไรงี้ ก็ตอบตกลงไปแต่ก็งงว่าทำไมประโยคพูดมันแปลกๆ มารู้อีกทีพี่แกไปที่บ.นี้แล้วเค้าให้โทรหาคนที่คิดสนิทที่สุด(เหมือนจะดีเนอะ)พอไปถึงพี่แกแต่งสูทเลยครับ งงเลยคิดในใจโดนแล้วๆก็พาเราไปฟังอัพไลน์เค้าตอนเข้าไปเราบอกเลยแค่สมัครเท่านั้นนะ ฟังไปฟังมาผ่านไปตั้งแต่บ่ายโมงถึงหกโมงเย็น ผมสมัครอย่างเดียวก็เอาโปรโมชั่นโน่นนี่มาเสนอผมเองกล้าปฏิเสธอยู่แล้วแต่เพื่อนมันก็ไม่เอาหรอวะ เอาหน่อยน่ะไหนๆก็มาแล้ว ซื้อกลับมาตอนขากลับบอกของมันดีซื้อไปไม่เสียเปล่าหรอก ของดีๆ อยากจะบอกทุกวันนี้ผมทำตามที่บอกทุกอย่างไม่ได้มีไรดีขึ้นเลยพอบอกไปก็บอกต้องซื้ออันนั้นมาผสมกะอันนี้ มันน่าเตะไหม แล้วก็มาชวนให้ไปฟังเรื่อยๆเราก็ไม่ไป แต่อัพไลน์นี่มีเบอร์เราแล้วโทรมาถามสารทุกบ์สุขดิบตตลอดคำถามที่ถามทุกครั้งคืองานเป็นไงมั่งดีไหม เงินโอไหม
ในช่วงไล่ๆกันกับเมื่อสักครู่เพื่อนคนเดิมมาชวนทำประกันสุขภาพไอเราก็อยากทำอยู่แล้วเลยสมัครไปก่อนสมัครก็ถามรายละเอียดต่างๆและได้ไปคุยกับอัพไลน์ของบ.ประกันนี้อีก สอบถามราคา,ผลประโยชน์ที่ได้,จ่ายรายเดือนเท่าไหร่เช็คเสร็จสรรพตกลงเอาราคานี้พอถึงเวลาจ่ายเงินจริงกลับถูกกว่าที่คุยกันตอนนั้นซะอีกผมก็งงบอกว่าเ้ชคดีๆนะ ก็เช้คแล้วเช้คอีกจน มันบอกว่าราคานี้แหละ เป็นไรมาก็เข้ารพได้เลย วงเงินiรักษา1ล้านผมก็ถามจ่ายเดือนละไม่ถึงสองพันนี่ได้ขนาดนั้นเลยหรอวะ บอกใช่ ผมก็ไม่ใส่ใจ(ยอมรับว่าตอนนั้นไม่คิดอะไรจริงๆเพราะไม่คิดว่าจะหลอกกัน) ผมก็ถามไปว่ากรมธรรม์ได้เมื่อไหร่จะส่งมาให้ที่บ้านใช่ไหม เพราะเคยทำที่นึงเค้าก็ส่งมาให้ มันบอกไม่ดี๋ยวมันเอามาให้ผมเอง ผมก็งงมันบอกอยากคุยอะไรด้วยด้วยหน่อยเลยจะเอามาให้เลย(อีกและ) พอมาถึงก็ส่งกรมธรรม์ให้ผมแล้วบอกว่าจิงๆยอดรักษามันได้ไม่เกิน 30000ว่ะ ผมก็ร้องดิ อ้าวไหนตอนแรกบอก1ล้านไงมันบอกกูคำนวณผิดขอโทษที แต่แค่นี้ก็โอแล้วนะ เจ็บขาเลือดออกก็เข้ารพได้เลย ไม่ต้องแอดมิ้ด ผมก็แอบเคืองแต่ก็เอาวะทำไปแระถ้าไม่โอยกเลิกทีหลังก็ได้ แล้วมันก็พูดขึ้นมาเรื่องที่มันอยากพูด "ตอนนี้มีบัตรเครดิตยังวะ" ผมก็บอกมีแล้วเป็นธ เดียวกับที่มันผมทำอยู่เลย มันก็บอกทำเพิ่มอีกใบได้ ไม่ต้องคิดอะไร ผมก็สมัครไปแบบส่งๆแล้วก็แอบแควะมันไปนะว่านึกถึงใครไม่ออกมากผมตลอดเลยนะ ไรงี้ มันหัวเราะแหะๆๆ แล้วพอถึงเวลาผมอยากใช้ประกันไปที่รพ บอกใช้ไม่ได้ต้องแอดมิ้ดเท่านั้นผมขึ้นเลยและงุนงงมากโทรถามมันๆก็บอกต้องใช้ได้ดิ งั้นให้ผมไปรพอื่นก็ได้แค่นี้ก่อนนะ ต้องรีบทำธุระ เซ็งครับ โชคดีที่ไม่ได้เป็นอะไรมาก (แต่ก็แอบฉุนตัวเองเหมือนกันไม่ยอมอ่านรายละเอียด )หลังจากนั้นมันบอกจะไปออสเตรเลียผมก็นัดกะมันว่าจะพาไปหาไรกินกันนัดวันกันเรียบร้อยผมกะจะไปใส่มันในวันนั้นแหละครับ นัดกับเพื่อนอีกหลายๆคนพอถึงเวลาพี่แกบอกกินข้าวกับที่บ้านไม่มีเวลาไปยังไม่ได้บอกหรอ ผมเลยเลิกคบพร้อมกับการไปออสเตรเลียของมันครับ (เสียให้เพื่อนคนนี้ไปประมาณเกือบ 30000กว่าบาทได้ )
จากนั้นเพื่อนมัธยมมาชวนผมไปฟังธุรกิจตปทตัวนึงเอาเงินไปลงรอรับปันผลปีละ 70กว่าเปอรเซนต์ผมบอกไม่มีตังมันบอกเดี๋ยวช่วยออกให้ก่อนเงินต้นอยู่ี่170000ผมออกไป50000ที่เหลือมันออกให้ผ่านไปได้สักพัก บริษัทนี้ออกข่าวดังเพราะคนที่มาแนะนำหิ้วเงินกลับสิงค์โปรไปแล้วตามจับไม่ได้เพื่อนผมยืมมาจากอากงมันเป็นล้านหายไปในพริบตา (500000 เพียวๆ)
และผมเคยไปทำธุรกิจเครือข่ายเกี่ยวกับท่องเที่ยวตัวนึงทำไปได้สักพัก เจ็งครับอัพไลน์ผู้แสนดีหนีหายไปหมด จนออกมาตั้งบริษัทใหม่กันเป็นหลายสายเลย (เกือบๆ 10000)
ไหนจะเงินที่แม่แฟนยืมไปอีก (60000)
ที่เสียไปเกิดจากความประมาทของตัวผมเองที่ไม่ศึกษาให้รอบคอบเอง ยังไงอยากทำอะไรให้ศึกษาให้รอบคอบซะก่อนจะไม่ได้ไม่เสียค่าโง่แบบนี้ครับ
ขอบคุณที่รับฟังมาจนจบครับ