สวัสดีค่ะ ชื่อเอมค่ะ ตอนนี้ 20 แล้ว
คือเข้าใจว่าทุกคนในวัยเด็กต้องมีการจิ้น หมายถึงอิมเมจิ้นกันทุกคน
เลยอยากรู้ว่าทุกคนเคยจิ้นอะไรกันมาบ้าง เอาตรงคืออยากรู้ว่าใครชอบเพ้อเหมือนเราบ้าง 55555555
แนวไหนก็ได้ค่ะ เล่าได้หมด มาแชร์กัน อยากอ่าน หุหุ
ส่วนของเอม มีจิ้นนึงที่ติดตราตรึงใจ และมันจริงจังมาก ...
ตอนนี้ศึกษาเรื่อง innovation อยู่ แล้วทำให้ flashback ไปตอนที่ตัวเองอยู่ประถม ประมาณ 10 ปีที่แล้วได้ ตอนนั้นอยู่ป. 5 เลย เด็กมาก
วิชาที่เรียนชื่อ กพอ. (บ่งบอกรุ่นสุดๆ) จารย์สั่งงานว่า:
"แบ่งกลุ่ม 3 คนให้นักเรียนไปคิด "สิ่งประดิษฐ์" อะไรก็ได้ วาดลงกระดาษ 100 ปอนด์ที่ขายในสหกรณ์แผ่นละ 5 บาท หารเงินกันเอาเอง อย่าลืมติดเทปหนังไก่รอบกระดาษ ห่างจากขอบ 1 นิ้ว ตีกรอบ สีอะไรก็ได้ ระบายสีให้สวยงาม เขียนชื่อด้านหลัง บรรยายว่าสิ่งประดิษฐ์ของพวกเธอทำอะไรได้บ้าง ส่งให้ครูอาทิตย์หน้า มาเล่าให้เพื่อนฟังหน้าห้อง"
คุณเอ้ยย พลังมโนมันเกิดขึ้นตอนนั้นแหล่ะ
ตอนนั้นแหล่ะ ตอนนั้นชัวร์ๆ ที่เริ่มกลายเป็น
มโนลิซึ่ม
คือก็ไม่รู้ว่าเพื่อนๆ เค้าทำอะไรกัน แต่น้องเอม เลขที่ 30 กว่าๆ นี่จัดเต็มเลยค่ะ
..
น้องเอมในวัยเด็กนั้น มโนว่าตัวเองหลงป่าเจ้าค่ะ
ไปเดินป่าคนเดียว (คนเดียวด้วยนะ อินดี้) ไม่รู้ทิศทาง เข็มทิศไม่มี ไฟฉายไม่มี
น้องเอมในตอนนั้น ไม่รู้จะทำยังไงค่ะ หาทางกลับบ้านไม่ได้แน่ๆ เราต้องอดตายในป่าแน่ๆ
แต่สบายใจได้!! ปัญหาจะหมดไปด้วยสิ่งนี้!!!!
แผนที่ 3มิติ แบบโฮโลแกรม!!!!!!!!
รูปประกอบคร่าวๆ เท่าที่จำได้
ฟีเจอร์และรูปร่างประมาณนี้
- บอกว่าเราอยู่ตรงไหน แล้วนำทางกลับบ้าน
- จำลองภาพของพื้นที่รอบๆ
- เลือกได้ว่าจะซูมแผนที่ส่วนตรงไหน
- โทรติดต่อคนอื่นได้ จะได้บอกแม่ว่าหลงป่า (แต่ไม่ต้องมาช่วย หนูมีแผนที่ 3D ของหนูแล้ว)
- บอกวิธีเอาตัวรอดในป่า
- จำลองสถานที่สำคัญต่างๆทั่วโลกแบบ real-time (เอามาทำไมวะ)
..
คือ .... อาจจะยังไม่เข้าใจกันโดยเฉพาะน้องๆรุ่นใหม่
สมัยนั้น ตามบ้าน ยังต่อโมเด็มกันอยู่เลยมั้งอินเตอร์เน็ตเนี่ย
ตรี่ดดดดดดด ตี๊ดดดดดดด ตุ๊ด ตุ๊ดดด ฟรื่อออออ ซ่าาาาาาาา แอดดดด แอดดดด ตรี๊ดดดดดดด
เข้าห้องน้ำ 3 รอบ กลับมายังเข้าเว็บ madoo.com ไม่ได้เลย
3จ 3จี 4จี LTE ไม่ต้องพูดถึง Wireless ยังไม่มี ต่อ LAN คือหรูหราสุด
แต่น้องเอมจะเปิดแผนที่ 3มิติ โฮโลแกรมกลางป่าข่าาาาาาา TTvTT
และทุกอย่างบรรจุในกระดาษแผ่นบางๆเล็กกว่า A4
เปิดออกมาแล้วแผนที่จะเด้งออกมาแบบ pop-up
เอ้ออ เอาดิ่ ไฝ้ว์ดิ่ เด็กเอ๋ยเด็กน้อย งบประมาณไม่รู้ สร้างยังไม่ทราบ หลักการยังไงไม่เข้าใจ
แต่เพ้อมาก มโนมาก อินเตอร์เน็ตไร้สายไม่มี แต่จะดีเทคโลเคชั่นของตัวเอง
ตอนนี้มี 3จี คือมีเกลื่อน แต่ยังเช็คโลเคชั่นตัวเองไม่ได้เลยบางที 55555555
ตอนพรีเซ้นท์นี่ภูมิใจมาก ทำโมเดลเล็กๆ ขนาดเท่าของจริง(ที่ตัวเองมโนไว้)
แล้วก็ทำขนาดใหญ่ ให้ทุกคนได้ศึกษา ใช้กล่องพิซซ่ามาทำ ระบายสีสวยงามมาก (สวยสุดๆแล้ว เอมระบายสีไม่ค่อยเป็น)
พรีเซ้นท์จบ ทุกคนมองหน้าเอมแบบว่า ..
“เม-ิงเพ้ออะไรวะ”
เสียเซลฟ์มากข่าาาาาา TTvTT ทำร้ายจิตใจหนูมาก เพื่อนๆไม่เข้าใจ เพื่อนในกลุ่มยังอาย
ท้ายคาบครูบอกว่า
“คาบหน้าทุกคนต้องเอาอุปกรณ์มาทำสิ่งประดิษฐ์ให้เสร็จในคาบ”
ชิฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟแล๊วววววววววววววววววค้าฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
หันไปมองหน้าเพื่อนในกลุ่ม มันจะร้องไห้ไปฟ้องแม่แล้วอ่ะ
คาบต่อมาเอมเลยต้องลงเอยด้วยการทำ นมสดรสใบเตยเปื่อยๆเฉาๆส่งคุณครู …
เรื่องก็ประมาณนี้ค่ะ
มีใครมีจินตนาการอะไรเพ้อๆในวัยเด็กกันบ้างคะ
ตอนเด็กๆ เพ้ออะไรไว้บ้าง สารภาพมาซะดีๆ!! ... มาแชร์จินตนาการในวัยเด็กกันดีกว่า
คือเข้าใจว่าทุกคนในวัยเด็กต้องมีการจิ้น หมายถึงอิมเมจิ้นกันทุกคน
เลยอยากรู้ว่าทุกคนเคยจิ้นอะไรกันมาบ้าง เอาตรงคืออยากรู้ว่าใครชอบเพ้อเหมือนเราบ้าง 55555555
แนวไหนก็ได้ค่ะ เล่าได้หมด มาแชร์กัน อยากอ่าน หุหุ
ส่วนของเอม มีจิ้นนึงที่ติดตราตรึงใจ และมันจริงจังมาก ...
ตอนนี้ศึกษาเรื่อง innovation อยู่ แล้วทำให้ flashback ไปตอนที่ตัวเองอยู่ประถม ประมาณ 10 ปีที่แล้วได้ ตอนนั้นอยู่ป. 5 เลย เด็กมาก
วิชาที่เรียนชื่อ กพอ. (บ่งบอกรุ่นสุดๆ) จารย์สั่งงานว่า:
"แบ่งกลุ่ม 3 คนให้นักเรียนไปคิด "สิ่งประดิษฐ์" อะไรก็ได้ วาดลงกระดาษ 100 ปอนด์ที่ขายในสหกรณ์แผ่นละ 5 บาท หารเงินกันเอาเอง อย่าลืมติดเทปหนังไก่รอบกระดาษ ห่างจากขอบ 1 นิ้ว ตีกรอบ สีอะไรก็ได้ ระบายสีให้สวยงาม เขียนชื่อด้านหลัง บรรยายว่าสิ่งประดิษฐ์ของพวกเธอทำอะไรได้บ้าง ส่งให้ครูอาทิตย์หน้า มาเล่าให้เพื่อนฟังหน้าห้อง"
คุณเอ้ยย พลังมโนมันเกิดขึ้นตอนนั้นแหล่ะ
ตอนนั้นแหล่ะ ตอนนั้นชัวร์ๆ ที่เริ่มกลายเป็น มโนลิซึ่ม
คือก็ไม่รู้ว่าเพื่อนๆ เค้าทำอะไรกัน แต่น้องเอม เลขที่ 30 กว่าๆ นี่จัดเต็มเลยค่ะ
..
น้องเอมในวัยเด็กนั้น มโนว่าตัวเองหลงป่าเจ้าค่ะ
ไปเดินป่าคนเดียว (คนเดียวด้วยนะ อินดี้) ไม่รู้ทิศทาง เข็มทิศไม่มี ไฟฉายไม่มี
น้องเอมในตอนนั้น ไม่รู้จะทำยังไงค่ะ หาทางกลับบ้านไม่ได้แน่ๆ เราต้องอดตายในป่าแน่ๆ
แต่สบายใจได้!! ปัญหาจะหมดไปด้วยสิ่งนี้!!!!
แผนที่ 3มิติ แบบโฮโลแกรม!!!!!!!!
รูปประกอบคร่าวๆ เท่าที่จำได้
ฟีเจอร์และรูปร่างประมาณนี้
- บอกว่าเราอยู่ตรงไหน แล้วนำทางกลับบ้าน
- จำลองภาพของพื้นที่รอบๆ
- เลือกได้ว่าจะซูมแผนที่ส่วนตรงไหน
- โทรติดต่อคนอื่นได้ จะได้บอกแม่ว่าหลงป่า (แต่ไม่ต้องมาช่วย หนูมีแผนที่ 3D ของหนูแล้ว)
- บอกวิธีเอาตัวรอดในป่า
- จำลองสถานที่สำคัญต่างๆทั่วโลกแบบ real-time (เอามาทำไมวะ)
..
คือ .... อาจจะยังไม่เข้าใจกันโดยเฉพาะน้องๆรุ่นใหม่
สมัยนั้น ตามบ้าน ยังต่อโมเด็มกันอยู่เลยมั้งอินเตอร์เน็ตเนี่ย
ตรี่ดดดดดดด ตี๊ดดดดดดด ตุ๊ด ตุ๊ดดด ฟรื่อออออ ซ่าาาาาาาา แอดดดด แอดดดด ตรี๊ดดดดดดด
เข้าห้องน้ำ 3 รอบ กลับมายังเข้าเว็บ madoo.com ไม่ได้เลย
3จ 3จี 4จี LTE ไม่ต้องพูดถึง Wireless ยังไม่มี ต่อ LAN คือหรูหราสุด
แต่น้องเอมจะเปิดแผนที่ 3มิติ โฮโลแกรมกลางป่าข่าาาาาาา TTvTT
และทุกอย่างบรรจุในกระดาษแผ่นบางๆเล็กกว่า A4
เปิดออกมาแล้วแผนที่จะเด้งออกมาแบบ pop-up
เอ้ออ เอาดิ่ ไฝ้ว์ดิ่ เด็กเอ๋ยเด็กน้อย งบประมาณไม่รู้ สร้างยังไม่ทราบ หลักการยังไงไม่เข้าใจ
แต่เพ้อมาก มโนมาก อินเตอร์เน็ตไร้สายไม่มี แต่จะดีเทคโลเคชั่นของตัวเอง
ตอนนี้มี 3จี คือมีเกลื่อน แต่ยังเช็คโลเคชั่นตัวเองไม่ได้เลยบางที 55555555
ตอนพรีเซ้นท์นี่ภูมิใจมาก ทำโมเดลเล็กๆ ขนาดเท่าของจริง(ที่ตัวเองมโนไว้)
แล้วก็ทำขนาดใหญ่ ให้ทุกคนได้ศึกษา ใช้กล่องพิซซ่ามาทำ ระบายสีสวยงามมาก (สวยสุดๆแล้ว เอมระบายสีไม่ค่อยเป็น)
พรีเซ้นท์จบ ทุกคนมองหน้าเอมแบบว่า ..
“เม-ิงเพ้ออะไรวะ”
เสียเซลฟ์มากข่าาาาาา TTvTT ทำร้ายจิตใจหนูมาก เพื่อนๆไม่เข้าใจ เพื่อนในกลุ่มยังอาย
ท้ายคาบครูบอกว่า “คาบหน้าทุกคนต้องเอาอุปกรณ์มาทำสิ่งประดิษฐ์ให้เสร็จในคาบ”
ชิฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟแล๊วววววววววววววววววค้าฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
หันไปมองหน้าเพื่อนในกลุ่ม มันจะร้องไห้ไปฟ้องแม่แล้วอ่ะ
คาบต่อมาเอมเลยต้องลงเอยด้วยการทำ นมสดรสใบเตยเปื่อยๆเฉาๆส่งคุณครู …
เรื่องก็ประมาณนี้ค่ะ
มีใครมีจินตนาการอะไรเพ้อๆในวัยเด็กกันบ้างคะ