คือช่วงนี้เป็นอะไรก็ไม่รู้ รู้สึกหนักๆตัว ไม่อยากยุ่งกับใคร อยากอยู่คนเดียว แต่ก็มีเหตุนำพามาซะทุกที เป็นคนไม่ชอบเด็กแต่ทุกๆเย็นจะมีเด็กๆมาเล่นอยู่หน้าบ้านเป็นประจำ ส่งเสียงชวนปวดหัว หัวเราะบ้าง ร้องไหร้บ้าง(เยอะสุด) แล้วถ้าเจอเด็กแบบมึนๆนี่ปรี๊ดแทบแตก แต่ก็ ยุบหนอ พองหนอ ไว้ ขนาด พ่อ แม่ เรายังไม่ค่อยอยากจะคุยด้วย ไม่ใช่อะไรนะ แต่มันขี้เกียจไม่รู้จะพูดอะไร คนที่กำลังคุยด้วยก็ทำเหมือนไม่อยากจะคุยกับเราอีก ไหนจะเรื่องหาที่เรียนต่ออีก เฮ้ออ ไม่มีอะไรหรอกครับ แค่อยากระบาย
มาระบายสิ่งที่อัดอั้นมานานนน