มันเป็นอะไรที่แย่มากๆ รักแรกตอนนั้นผมคบกับเธอตอนผมอยู่ ม.3 เธอม.1 แม้มันจะเป็นรักอะไรที่ไม่น่าเป็นไปได้สำหรับเด็กๆ ผมเองก็ทำให้มันเต็มที่ ทำให้ดี มากๆด้วย ผมตามใจน้องเขามากๆ เราสองคนรักกันมากๆ มากที่สุดแค่จับมือ ไม่อยากทำอะไรเธอมากกว่านี้ เราคุยกันเล่นกันเป็นปกติเหมือนเดิม สนุกด้วยกันตลอดระยะเวลา 1ปีกว่าๆ แม้จะมีเรื่องทะเลาะบ้างแต่ผมก็เป็นฝ่ายง้อเธอเพียงในชั่วคืนทำให้เราดีกัน ทุกอย่างเป็นไปได้ดี เราสองคนตั้งใจจะคบกันให้นานที่สุด..
แต่พอผมขึ้นกำลังจะขึ้นม.5 ช่วงนั้นเธอเริ่มเปลี่ยนไปมาก ผมก็พยายามทำเหมือนเดิม ไปรอเธอ คอยส่งเธอ ทำทุกๆอย่างเหมือนวันแรก บอกรักเธอ เหมือนแต่ก่อน แต่เธอกับไม่บอกคำนั้นเลย แต่ผมก็ไม่อยากจะบอกว่าเธอเปลี่ยนไป ""
ผมเคยเกือบถูกบอกเลิกเพราะว่า ชอบคิดมาก ตอนเธอหายไป ไม่บอกอะไรกันก่อน รวมถึงเรื่องหึงหวงด้วย)"" ก็มันเป็นห่วงนินะ ผมก็ไม่อยากคิดไรมาก คิดว่าเธอคงจะอยากอยุ่กับเพื่อนมากกว่า ผมเห็นเธอลงไปเตะบอลกับกลุ่มเพื่อนผู้ชาย เดินกับกลุ่มเพื่อนผู้ชายในห้องเธอตลอด แน่นอน ผมก็ไม่ได้เอะใจอะไร จนวันนึงผมได้รู้ความจริง
ผมน้อยใจเธอมากๆ ที่ผมไปรอเธอเตะบอลกับเพื่อน แต่พอเธอเล่นเสร็จ กลับเดินไปอีกทางกับกลุ่มเพื่อนผู้ชายเขา จนตอนค่ำวันนั้นผมตัดสินใจถามเธอว่า ยังคิดกับพี่เหมือนเดิมไหม?? พี่ไม่อยากให้ K (นามสมมุติ) เมินเฉยแบบนี้เลย อยากให้ทำอะไรก็บอกได้นะ พอผมบอกไปเธอก็เงียบไปนาน จนตอบกลับมาว่า" พ่อแม่เธอรู้ว่าเกรดเธอตก อยากให้เราสองคนเลิกกัน เป็นพี่น้องกันดีกว่า "
ผมก็พยายามบอกให้เธอตั้งใจเรียนใหม่ จะไม่ไปขัดขวางเรื่องการเรียน ให้เวลาเต็มที่ แต่เธอก็ไม่เอา จะขอเลิก ณ ตรงนั้น ผมจึงตัดสินใจ ให้เธอเลิก สงสารที่ทำเธออนาคตเสีย(ตอนนั้นผมแทบจะไม่ได้มีบทบาทอะไรกับเธอเลย ก็ไม่รู้เหมือนกันเกรดตกได้ไง) ผมเสียใจมากๆๆๆ แต่ก็อยากให้เธอได้ดี เราสองคนจึงได้เป็นพี่น้องกัน เพียงแต่ผมไม่อยากคิดว่าเธอเป็นน้องสาวน่ะสิ ผมไม่ร้องไห้นะ แต่รู้สึกแย่มากๆเลยตอนนั้น
จนวันนึงผมรู้ความจริง พี่สาวของเธอ(สนิทกับผม) ได้มาบอกว่า "นี่ ใครคือ T (เพื่อนชายของเธอ) เห็นKมันเพ้อถึงบ๊อยบ่อย แล้วก็เห็นในไลน์ตั้งสถานะ ชอบกันด้วยนะ "
ผมเล่นไลนฺ์ไม่เป็นตอนนั้น -.-) ผมอึ้งมากจนไปถามเธอ ๆ ก็ปฏิเสธลูกเดียวว่าไม่ใช่ แต่การกระทำของเธอมันบ่งบอกได้ชัดว่า สองคนนี้ แอบมีใจให้กันมานานมากแล้ว ซึ่งผมลองไปถามเพื่อนหญิงของเธออีกที เขาก็บอก สองคนนี้ชอบเล่นด้วยกัน เล่นเกมส์ออนไลน์ด้วยกันทุกวัน (คงจีบกันในนั้น) และสุดท้ายก็เป็นแฟนกันแล้วด้วย ผมอึ้งซ้ำสอง มันแอบไปคบกันตอนไหน ทำไมไม่รู้ว่ะ?
ผมรู้ข่าววันนั้น ผมทำใจไม่ได้ แต่ก็ไม่อยากโกรธเธอเห็นเธอเจอทางเลือกที่ดีกว่าก็ยอมให้ไป ไม่คิดเหมือนกันนะเธอจะทำแบบนี้กัน ทั้งๆที่เคยสนิทสนมกันมามากๆ ทุกๆวันที่เจอเขาสองคน ผมก็ยิ้มให้ ผมไม่เอาเรื่องน้องผู้ชายคนนั้น ผมไม่ออกอาการว่าไม่ชอบอะไรทั้งสองคนนั้น
ผ่านมาแล้วปีกว่า ผมจะจบม.6แล้ว น้องเขาก็ขึ้นม.4 โตขึ้นมาสวยกว่าเดิมเป็นกอง มันทำให้ผมอิจฉาน้องผู้ชายเขามากๆ เวลาเจอกันผมไม่กล้ามองตาเธอเลย แต่ในใจ ผมยังรักเธอเสมอ ผมเสียใจมากๆ ตัดใจไม่ได้ เห้อออ ทำไงดีครับ พยายามลืมแล้ว แต่ทำไม่ได้ซักที ได้แต่ภาวนาให้เขากลับมาสนใจมั่ง
ลืมแฟนเก่าไม่ได้ แม้จะผ่านมานานแล้ว :(
แต่พอผมขึ้นกำลังจะขึ้นม.5 ช่วงนั้นเธอเริ่มเปลี่ยนไปมาก ผมก็พยายามทำเหมือนเดิม ไปรอเธอ คอยส่งเธอ ทำทุกๆอย่างเหมือนวันแรก บอกรักเธอ เหมือนแต่ก่อน แต่เธอกับไม่บอกคำนั้นเลย แต่ผมก็ไม่อยากจะบอกว่าเธอเปลี่ยนไป ""
ผมน้อยใจเธอมากๆ ที่ผมไปรอเธอเตะบอลกับเพื่อน แต่พอเธอเล่นเสร็จ กลับเดินไปอีกทางกับกลุ่มเพื่อนผู้ชายเขา จนตอนค่ำวันนั้นผมตัดสินใจถามเธอว่า ยังคิดกับพี่เหมือนเดิมไหม?? พี่ไม่อยากให้ K (นามสมมุติ) เมินเฉยแบบนี้เลย อยากให้ทำอะไรก็บอกได้นะ พอผมบอกไปเธอก็เงียบไปนาน จนตอบกลับมาว่า" พ่อแม่เธอรู้ว่าเกรดเธอตก อยากให้เราสองคนเลิกกัน เป็นพี่น้องกันดีกว่า "
ผมก็พยายามบอกให้เธอตั้งใจเรียนใหม่ จะไม่ไปขัดขวางเรื่องการเรียน ให้เวลาเต็มที่ แต่เธอก็ไม่เอา จะขอเลิก ณ ตรงนั้น ผมจึงตัดสินใจ ให้เธอเลิก สงสารที่ทำเธออนาคตเสีย(ตอนนั้นผมแทบจะไม่ได้มีบทบาทอะไรกับเธอเลย ก็ไม่รู้เหมือนกันเกรดตกได้ไง) ผมเสียใจมากๆๆๆ แต่ก็อยากให้เธอได้ดี เราสองคนจึงได้เป็นพี่น้องกัน เพียงแต่ผมไม่อยากคิดว่าเธอเป็นน้องสาวน่ะสิ ผมไม่ร้องไห้นะ แต่รู้สึกแย่มากๆเลยตอนนั้น
จนวันนึงผมรู้ความจริง พี่สาวของเธอ(สนิทกับผม) ได้มาบอกว่า "นี่ ใครคือ T (เพื่อนชายของเธอ) เห็นKมันเพ้อถึงบ๊อยบ่อย แล้วก็เห็นในไลน์ตั้งสถานะ ชอบกันด้วยนะ "
ผมรู้ข่าววันนั้น ผมทำใจไม่ได้ แต่ก็ไม่อยากโกรธเธอเห็นเธอเจอทางเลือกที่ดีกว่าก็ยอมให้ไป ไม่คิดเหมือนกันนะเธอจะทำแบบนี้กัน ทั้งๆที่เคยสนิทสนมกันมามากๆ ทุกๆวันที่เจอเขาสองคน ผมก็ยิ้มให้ ผมไม่เอาเรื่องน้องผู้ชายคนนั้น ผมไม่ออกอาการว่าไม่ชอบอะไรทั้งสองคนนั้น
ผ่านมาแล้วปีกว่า ผมจะจบม.6แล้ว น้องเขาก็ขึ้นม.4 โตขึ้นมาสวยกว่าเดิมเป็นกอง มันทำให้ผมอิจฉาน้องผู้ชายเขามากๆ เวลาเจอกันผมไม่กล้ามองตาเธอเลย แต่ในใจ ผมยังรักเธอเสมอ ผมเสียใจมากๆ ตัดใจไม่ได้ เห้อออ ทำไงดีครับ พยายามลืมแล้ว แต่ทำไม่ได้ซักที ได้แต่ภาวนาให้เขากลับมาสนใจมั่ง