ความทรงจำสีจางๆ (ตอนที่1) ครั้งหนึ่งเราเคยรักกัน

กระทู้สนทนา
พลุโอ่งพลุโอ่งพลุโอ่งหลายคนมัก จะมีช่วงเวลาที่ดีที่สุด บ่อยครั้งที่เราคิด ถึงใครคนหนึ่งภาพของคนคนนั้น ก็จะตรึกตรา อยู่ในความรู้สึก “นาคิน”ผู้ชาย คนหนึ่งที่เปรียบเสมือน คนที่เดิน ผ่านเข้ามา ให้ฉันได้จดจำ และสอนให้ฉัน ได้เรียนรู้คำๆหนึ่ง ที่เรียกว่า(รัก)หัวใจหัวใจหัวใจหลังจากที่เค้าได้จากไป และไม่มีวันหวน กลับคืนมา มันเหมือนกับว่าเป็นเพียงฝันร้ายที่มิอาจ ลืมเลือนลบไปจาก ภาพความทรงจำ ครั้งก่อน ทุกๆครั้ง ที่ความเหงา เข้ามา ความรู้สึกหวั่นไหว และคิดถึงนายเริ่มมีมากขึ้นหมูหมูและมากขึ้นเรื่อยๆ นายรู้ไหมนาคิน...ฉันคิดถึง นายมาก และมากที่สุด ฝนตกฝนตกในวันที่ ฟ้าร้อง ลมพัด ฝนกระหน่ำ ฉันได้แต่เดินตากฝน ไปเรื่อยๆผ่านริมฟุตบาท ในความรู้สึก ตอนนั้นภาพของ ผู้ชายคนหนึ่ง ก็ปรากฏขึ้น และอดที่จะคิด ไม่ได้ว่า ถ้าหากวันนี้ นายอยู่มันคงจะดีไม่น้อย เพราะนายมักจะถือร่มออกมากางให้ฉันอยู่เสมอ บะหมี่บะหมี่บะหมี่ทุกครั้งที่ ทำอาหาร นายจะแวะ มาชิมอยู่บ่อยๆ นายทาน ได้เก่งมาก และทานมัน จนเกลี้ยง โดยไม่มี แม้แต่เสียงบ่น ทั้งๆที่อาหารนั้น บางครั้งมันก็ไม่ได้อร่อยเท่าไหร่เลย ฉันก็ได้แต่อมยิ้มแบบเงียบๆ มีอยู่ครั้งหนึ่งที่เราอยู่ด้วยกัน ฉันมักจะแกล้ง นายอยู่บ่อยๆ นายเป็นคนขี้โกรธมากเศร้าเศร้าจนบางครั้งนายก็โกรธจริงทำให้ฉันหัวปั่นไปเหมือนกันFacepalmFacepalmและถ้าหาก ช่วงไหนมีเทศกาลงานวัด ฉันก็จะชอบทึกทักสาวแว่นสาวแว่นให้นายพาเที่ยว นายอาจจะมี อาการบ่น บ้างเล็กน้อยแฟรงเก้นเพราะนาย เป็นคนที่มีอุปนิสัยไม่ค่อยชอบเที่ยวกลางคืน แต่ทุกครั้งที่ฉันขอนายก็ไม่เคยที่จะปฏิเสธพาไปงานวัดเข้ามาดูเข้ามาดูในงานวัดมักจะมีของเล่นให้เล่นอยู่มากมายใบแดงใบเหลืองเดาะบอลแต่มีอย่างหนึ่งที่นายเล่น ได้เก่งมาก คือ เกมส์ปาลูกโป่งประหลาดใจนายปาได้แม่นยำมาก และปาได้ครบทุกดอกเยี่ยมเยี่ยมเยี่ยมฟังๆดูแล้วมันอาจจะเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อมาก เพราะขนาดตัวฉันเองยังคิดไม่ถึงเลยว่า นายจะปาได้เก่งขนาดนี้คร่อกฟี้คร่อกฟี้แต่ก็เป็นที่น่าเสียดายที่ไม่ได้ตุ๊กตาเป็นของรางวัล เพราะเจ้าของร้านบอกว่าหนุ่มแว่นนายปาล้ำเส้นคืนนั้นทั้งคืนฉันนอนไม่หลับในใจฉึกคิดขึ้นมาว่า ถ้าหากได้ตุ๊กตามามันคงจะดีไม่น้อย เพราะตุ๊กตาตัวนั้นจะเปรียบเสมือนเป็นตัวแทนของนายปอมเมอเรเนียนปอมเมอเรเนียนและแล้ววันที่เลวร้ายก็มาถึง วันที่นายเดินเข้ามาและบอกกับฉันว่า ยูมิ...เราเลิกกันเถอะ…หลังจาก สิ้นเสียงคำพูดของนายร่างกายของฉันแทบล้มทั้งยืน ใจร้าวใจร้าวราวกับว่าอวัยวะทุกส่วนของร่างกายไม่มีปฎิกิริยาตอบสนอง ทำไม ทำไม...คำถามนี้ยังคงค้างคาใจเจสันเจสันให้สมองฉัน ฉุกคิดไม่หยุด...มันเกิด อะไรขึ้น ระหว่าง ฉันกับนาย..และทำไม..นายถึง เปลี่ยนไป ได้ชั่วข้ามคืนชิสุชิสุชิสุ
ปอกส้มปอกส้มปอกส้มโปรดติดตามตอนต่อไปนะค่ะ.....(รักแท้มีจริงหรือ)
พลุโอ่งพลุโอ่งพลุโอ่ง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่