เรื่องของเรื่องเริ่มรู้สึกว่าทะเบียนสมรสมันสำคัญตอนที่ถูกสามีนอกใจนั้นแหละ
ตอนที่ตัดสินใจใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวกับสามี ไม่ได้จดทะเบียน เพราะคิดว่าไม่สำคัญอะไร
เรารักกัน เชื่อใจกันไม่คิดเรื่องทรัพย์สิน หรืออะไรทั้งนั้น เราและเค้าไม่ได้ฐานะร่ำรวยอะไร
คิดทำมาหากินใช้จ่ายร่วมกันไปเรื่อยๆ พ่อแม่ของเราทุกคนก็โอเคไม่มีปัญหา
เวลาผ่านไป 15 ปี มีลูก 1 คน สามีนอกใจคะ อายุน้อยกว่าเรา 19 ปี และน้อยกว่าสามีเราเยอะคะ
ผู้หญิงคนนั้นร้ายคะ เธอรู้ว่าเราไม่ได้จดทะเบียนกัน แต่รู้ว่าเค้ามีลูกเมียที่อยู่กินกันมานานแล้ว
เธอรู้จักกับครอบครัวเรา ไม่เคยคิดมาก่อนว่ามันจะเกิดขึ้นได้ พวกเขาคบกันมาเกือบปีก่อนที่เราจะจับได้คะ
พอเราจับได้ เราขอเลิก เค้าไม่ยอมคะเพราะรู้ว่าคบกันเด็กนั้นไม่ได้ พ่อแม่เค้าไม่ยอมแน่ๆ บอกว่าเลิกได้
เราก็โอเคใจอ่อน สงสารเพราะรู้ว่าระหว่างสองคนนั้นไม่มีทางเป็นไปได้แน่นอน แต่สรุปก็ดีแค่ตอนอยู่ต่อหน้าเราคะ
ยังแอบคบกัน แต่เด็กนั้นมันอยากให้เรารู้คะ ว่าสามีเราเลือกมัน มันไม่กลัวเราคะ เพราะมันคิดว่าถ้าสามีเราจดทะเบียนกับมัน เราก็ไร้ค่าคะ จะอยู่ก่อนอยู่นานมีลูกก็ไม่มีความหมาย
กฎหมายให้สิทธิแค่คนที่มีทะเบียนสมรสคะ ช้ำใจไหมล่ะคะ เพราะแค่คิดว่ารักกันมากไง อะไรก็ได้ ไม่ต้องยุ่งยาก ไม่เป็นไร แค่กระดาษใบเดียว คิดดูละกันอยู่ด้วยกันทำมาหากินด้วยกัน ดูแลทุกอย่างทั้งสามี ลูก พ่อแม่สามี สุดท้ายถ้าเค้าแอบไปจดทะเบียนกับคนอื่น แล้วเราเป็นใคร ลูกเราก็เป็นบุตรนอกสมรส ตอนที่เห็นเด็กนั้นมั่นใจว่าสามีเราจะเลือกมัน รอให้มันเรียนจบแล้วจะได้อยู่ด้วยกัน บอกตรงๆ วินาทีนั้นใจหายคะ
ใครว่าจดหรือไม่จดก็ได้ทะเบียนสมรส?!
ตอนที่ตัดสินใจใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวกับสามี ไม่ได้จดทะเบียน เพราะคิดว่าไม่สำคัญอะไร
เรารักกัน เชื่อใจกันไม่คิดเรื่องทรัพย์สิน หรืออะไรทั้งนั้น เราและเค้าไม่ได้ฐานะร่ำรวยอะไร
คิดทำมาหากินใช้จ่ายร่วมกันไปเรื่อยๆ พ่อแม่ของเราทุกคนก็โอเคไม่มีปัญหา
เวลาผ่านไป 15 ปี มีลูก 1 คน สามีนอกใจคะ อายุน้อยกว่าเรา 19 ปี และน้อยกว่าสามีเราเยอะคะ
ผู้หญิงคนนั้นร้ายคะ เธอรู้ว่าเราไม่ได้จดทะเบียนกัน แต่รู้ว่าเค้ามีลูกเมียที่อยู่กินกันมานานแล้ว
เธอรู้จักกับครอบครัวเรา ไม่เคยคิดมาก่อนว่ามันจะเกิดขึ้นได้ พวกเขาคบกันมาเกือบปีก่อนที่เราจะจับได้คะ
พอเราจับได้ เราขอเลิก เค้าไม่ยอมคะเพราะรู้ว่าคบกันเด็กนั้นไม่ได้ พ่อแม่เค้าไม่ยอมแน่ๆ บอกว่าเลิกได้
เราก็โอเคใจอ่อน สงสารเพราะรู้ว่าระหว่างสองคนนั้นไม่มีทางเป็นไปได้แน่นอน แต่สรุปก็ดีแค่ตอนอยู่ต่อหน้าเราคะ
ยังแอบคบกัน แต่เด็กนั้นมันอยากให้เรารู้คะ ว่าสามีเราเลือกมัน มันไม่กลัวเราคะ เพราะมันคิดว่าถ้าสามีเราจดทะเบียนกับมัน เราก็ไร้ค่าคะ จะอยู่ก่อนอยู่นานมีลูกก็ไม่มีความหมาย
กฎหมายให้สิทธิแค่คนที่มีทะเบียนสมรสคะ ช้ำใจไหมล่ะคะ เพราะแค่คิดว่ารักกันมากไง อะไรก็ได้ ไม่ต้องยุ่งยาก ไม่เป็นไร แค่กระดาษใบเดียว คิดดูละกันอยู่ด้วยกันทำมาหากินด้วยกัน ดูแลทุกอย่างทั้งสามี ลูก พ่อแม่สามี สุดท้ายถ้าเค้าแอบไปจดทะเบียนกับคนอื่น แล้วเราเป็นใคร ลูกเราก็เป็นบุตรนอกสมรส ตอนที่เห็นเด็กนั้นมั่นใจว่าสามีเราจะเลือกมัน รอให้มันเรียนจบแล้วจะได้อยู่ด้วยกัน บอกตรงๆ วินาทีนั้นใจหายคะ