เรามีโอกาสได้คุยกับคนๆนึงซึ่งเป็นลูกค้า
โดยกปกติเราจะไม่ติดต่อนอกรอบกับลูกค้าเลย
แต่คนนี้ คือ เค้าเป็นช่างภาพ และส่วนตัวมองว่า
ผู้ชายที่เดินถือกล้องดูมีเสน่ห์ในสายตาเรา
ติดต่องานจบ แต่เรากับเค้าไม่จบ
คุยไลน์ คุยเฟด หลังๆมาคุยโทรศัพท์
ไม่รู้ว่าใครเคยเป็นเหมือนเรามั้ย....มันเหมือนมีอะไรที่คล้ายๆกันหลายอย่าง คุยกันรู้เรื่อง
เข้าใจในสิ่งที่พูด ความคิด หรือ นิสัยเหมือนกันมาก
เราเป็นตัวของตัวเอง รู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก
เป็นเหมือนเพื่อนที่เข้าใจกัน....ความสัมพันธ์ขั้นตอนแรก แค่เพื่อนจริงๆค่ะ
เพราะเค้ามีแฟนแล้ว
แต่สถานะการณ์ของเค้ากับแฟน แย่ๆๆ (อันนี้ขอไม่พูดถึงนะค่ะ)
จนเหมือนวันนึง....ความสัมพันธ์มันสุกงอม เรายอมให้เค้า " เป็นคนที่ไม่มีสถานะ " สำหรับเรา
คือ แค่คุยด้วย เป็นห่วงกัน รู้สึกดีต่อกัน แต่เราไม่เคยเจอกันนะค่ะ
เรามองว่าเค้ามีแฟนแล้ว ความสัมพันธ์ ไม่ควร ไปไกลกว่านี้
แต่ในใจลึกๆตอนนั้น ก็เหมือนรอ ถ้าวันนึงเค้าเลิกกัน เราคงได้เป็นคนที่ยืนข้างๆเค้า
เรารู้สึกดีต่อเค้ามากกก อยากดูแล ช่วยเหลืออะไรเค้าหลายๆอย่าง
ทั้งเรื่องการดูแลตัวเอง แนะนำการกิน บางครั้งก็ทำขนม แล้วให้เค้ามาเอาไปกินที่ทำงาน
ทำกับข้าวให้ หาครีมดูแลหน้า ใส่ใจดูแลเหมือนเป็นแฟนเลยค่ะ
(แต่เราก็ยังไม่เคยเจอกันนะคะ) ทุกครั้งที่เค้ามาเอาของเราจะฝากยามไว้ที่ตึก ให้เค้ามาเอาไปเอง
ยอมรับค่ะว่ากลัวใจตัวเอง ไม่กล้าเจอ
เราก็บอกกับทางบ้านนะค่ะ แต่พ่อเราเหมือนมองเกมส์ขาด พ่อบอกว่าห้ามไปเจอเค้า
ให้ผ่านไปซัก 3 เดือน ดูว่าเค้าจะอดทนรอ แล้วเหมือนเดิมมั้ย....ซึ่งเราก็ทำตามนะค่ะ
แต่จริงๆเรามองว่า พ่อคงอยากให้เค้าไปเคลียร์ตัวเองก่อน
ผ่านไป 2 เดือนที่ดูแลกันมาห่างๆๆ
อีกอย่าง คือ เราไม่สบายเป็นช๊อกโกแลตซีส ต้องผ่าตัดวันที่ 21 นี้แล้วค่ะ
กินยา มีอาการ บวมน้ำนิดหน่อย โดยสภาพร่างกายก็ไม่พร้อมจะเจอกันเท่าไหร่
เค้าก็ทราบนะค่ะว่าเราไม่สบาย แต่เราก็ไม่ได้บอกอาการอะไรไปมาก เพราะไม่อยากให้เป็นห่วง ยังไงเค้าก็มาดูแลเราไม่ได้
เมื่อวานเกิดอยากจะแหกกฏ คือ ให้เค้ามาเอาของที่ตึก แล้วเราก็อยู่ ก็ยืนคุยโทรศัพท์ มองหน้ากันจากชั้น 4
เค้าก็คะยั้น คะยอ ให้เราลงไปหา ซึ่ง เราไม่เคยดื้อกับพ่อเลยนะค่ะ เพราะรู้ว่าเค้ามีเหตุผล และโดยร่างกาย หน้าตาก็ไม่พร้อมเจอ จริงๆก็ไม่อยากลงไป
อีกใจนึงก็อยากลองใจ ถ้าเจอกันตอนที่แย่ที่สุด เค้าจะเป็นยังไง
เราเลยเดินลงไป เค้านั่งในรถ เรายืนอีกฝั่งถนน มองหน้ากันแปบนึง เค้าก็กลับไป
เค้าถามเราว่า หน้าเศร้าๆมีอะไรรึเปล่า ซึ่งในใจเราคิดว่าต้องมีคำถามว่า เราเป็นอะไร ทำไมตัวบวม เพราะรูปร่างตอนนี้มันก็ไม่เหมือนกับในรูปที่เค้าเคยเห็น
แต่คำถามที่เราได้ก็คือ เราโกหก เหมือนว่า เราเอารูปคนอื่นมาให้เค้าดู ประมาณนั้น เราเงิบเลยย
รู้สึก ว่า นี่คือ คำถามจากปากคนที่เรารู้สึกดีด้วยเหรอ?
เฟลๆๆ นิดหน่อย เราก็คิดว่าเค้าก็คงเฟลๆ
......ไม่รู้จะเอาไงดี จะต่อไปอีก 1 เดือน แล้วมาเจอกันตามที่ตกลง...^^
หรือ หยุดคุยไปเลยดีกว่า
เค้าคงคาดหวังจากเรามาก
ผู้ชายทุกคน อยากให้ แฟนสวยตลอดเวลา หรือ?
คุณอยากให้เค้าดูแลคุณ แต่คุณไม่คิดจะดูแลเค้าบ้างเหรอ?
ปล. ขอบคุณพื้นที่ให้ระบาย เราคุยกับคนข้างๆไม่ได้ เพราะใครๆก็บอกให้เลิกรอ จากเหตุผลที่เค้ามีแฟนอยู่แล้ว แต่เรื่องนั้นไม่มาเป็นเราไม่รู้หรอก
.....#ช่างภาพ เพราะมันคือ ต้นเหตุของเรื่องนี้ 55
ควรเดินต่อ หรือ พอแค่นี้
โดยกปกติเราจะไม่ติดต่อนอกรอบกับลูกค้าเลย
แต่คนนี้ คือ เค้าเป็นช่างภาพ และส่วนตัวมองว่า
ผู้ชายที่เดินถือกล้องดูมีเสน่ห์ในสายตาเรา
ติดต่องานจบ แต่เรากับเค้าไม่จบ
คุยไลน์ คุยเฟด หลังๆมาคุยโทรศัพท์
ไม่รู้ว่าใครเคยเป็นเหมือนเรามั้ย....มันเหมือนมีอะไรที่คล้ายๆกันหลายอย่าง คุยกันรู้เรื่อง
เข้าใจในสิ่งที่พูด ความคิด หรือ นิสัยเหมือนกันมาก
เราเป็นตัวของตัวเอง รู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก
เป็นเหมือนเพื่อนที่เข้าใจกัน....ความสัมพันธ์ขั้นตอนแรก แค่เพื่อนจริงๆค่ะ
เพราะเค้ามีแฟนแล้ว
แต่สถานะการณ์ของเค้ากับแฟน แย่ๆๆ (อันนี้ขอไม่พูดถึงนะค่ะ)
จนเหมือนวันนึง....ความสัมพันธ์มันสุกงอม เรายอมให้เค้า " เป็นคนที่ไม่มีสถานะ " สำหรับเรา
คือ แค่คุยด้วย เป็นห่วงกัน รู้สึกดีต่อกัน แต่เราไม่เคยเจอกันนะค่ะ
เรามองว่าเค้ามีแฟนแล้ว ความสัมพันธ์ ไม่ควร ไปไกลกว่านี้
แต่ในใจลึกๆตอนนั้น ก็เหมือนรอ ถ้าวันนึงเค้าเลิกกัน เราคงได้เป็นคนที่ยืนข้างๆเค้า
เรารู้สึกดีต่อเค้ามากกก อยากดูแล ช่วยเหลืออะไรเค้าหลายๆอย่าง
ทั้งเรื่องการดูแลตัวเอง แนะนำการกิน บางครั้งก็ทำขนม แล้วให้เค้ามาเอาไปกินที่ทำงาน
ทำกับข้าวให้ หาครีมดูแลหน้า ใส่ใจดูแลเหมือนเป็นแฟนเลยค่ะ
(แต่เราก็ยังไม่เคยเจอกันนะคะ) ทุกครั้งที่เค้ามาเอาของเราจะฝากยามไว้ที่ตึก ให้เค้ามาเอาไปเอง
ยอมรับค่ะว่ากลัวใจตัวเอง ไม่กล้าเจอ
เราก็บอกกับทางบ้านนะค่ะ แต่พ่อเราเหมือนมองเกมส์ขาด พ่อบอกว่าห้ามไปเจอเค้า
ให้ผ่านไปซัก 3 เดือน ดูว่าเค้าจะอดทนรอ แล้วเหมือนเดิมมั้ย....ซึ่งเราก็ทำตามนะค่ะ
แต่จริงๆเรามองว่า พ่อคงอยากให้เค้าไปเคลียร์ตัวเองก่อน
ผ่านไป 2 เดือนที่ดูแลกันมาห่างๆๆ
อีกอย่าง คือ เราไม่สบายเป็นช๊อกโกแลตซีส ต้องผ่าตัดวันที่ 21 นี้แล้วค่ะ
กินยา มีอาการ บวมน้ำนิดหน่อย โดยสภาพร่างกายก็ไม่พร้อมจะเจอกันเท่าไหร่
เค้าก็ทราบนะค่ะว่าเราไม่สบาย แต่เราก็ไม่ได้บอกอาการอะไรไปมาก เพราะไม่อยากให้เป็นห่วง ยังไงเค้าก็มาดูแลเราไม่ได้
เมื่อวานเกิดอยากจะแหกกฏ คือ ให้เค้ามาเอาของที่ตึก แล้วเราก็อยู่ ก็ยืนคุยโทรศัพท์ มองหน้ากันจากชั้น 4
เค้าก็คะยั้น คะยอ ให้เราลงไปหา ซึ่ง เราไม่เคยดื้อกับพ่อเลยนะค่ะ เพราะรู้ว่าเค้ามีเหตุผล และโดยร่างกาย หน้าตาก็ไม่พร้อมเจอ จริงๆก็ไม่อยากลงไป
อีกใจนึงก็อยากลองใจ ถ้าเจอกันตอนที่แย่ที่สุด เค้าจะเป็นยังไง
เราเลยเดินลงไป เค้านั่งในรถ เรายืนอีกฝั่งถนน มองหน้ากันแปบนึง เค้าก็กลับไป
เค้าถามเราว่า หน้าเศร้าๆมีอะไรรึเปล่า ซึ่งในใจเราคิดว่าต้องมีคำถามว่า เราเป็นอะไร ทำไมตัวบวม เพราะรูปร่างตอนนี้มันก็ไม่เหมือนกับในรูปที่เค้าเคยเห็น
แต่คำถามที่เราได้ก็คือ เราโกหก เหมือนว่า เราเอารูปคนอื่นมาให้เค้าดู ประมาณนั้น เราเงิบเลยย
รู้สึก ว่า นี่คือ คำถามจากปากคนที่เรารู้สึกดีด้วยเหรอ?
เฟลๆๆ นิดหน่อย เราก็คิดว่าเค้าก็คงเฟลๆ
......ไม่รู้จะเอาไงดี จะต่อไปอีก 1 เดือน แล้วมาเจอกันตามที่ตกลง...^^
หรือ หยุดคุยไปเลยดีกว่า
เค้าคงคาดหวังจากเรามาก
ผู้ชายทุกคน อยากให้ แฟนสวยตลอดเวลา หรือ?
คุณอยากให้เค้าดูแลคุณ แต่คุณไม่คิดจะดูแลเค้าบ้างเหรอ?
ปล. ขอบคุณพื้นที่ให้ระบาย เราคุยกับคนข้างๆไม่ได้ เพราะใครๆก็บอกให้เลิกรอ จากเหตุผลที่เค้ามีแฟนอยู่แล้ว แต่เรื่องนั้นไม่มาเป็นเราไม่รู้หรอก
.....#ช่างภาพ เพราะมันคือ ต้นเหตุของเรื่องนี้ 55