วันนี้หลานที่เคยเลี้ยง เค้ากลับไปอยู่กับพ่อแม่แล้ว เราได้แต่นั่งร้องไห้คิดถึงจับใจ ขอกำลังใจที

จากกระทู้นี้ที่เคยขอคำปรึกษาไว้ http://pantip.com/topic/31699013
ขอบรรยายนิดนะคะ
วันนี้พี่สาวเราเอาหลานสาวตัวน้อยกลับไปแล้ว
ซึ่งเค้าขอเอากลับไปเลยไม่รออีก 1 ปี แรกๆ ก็รู้สึกดีใจคิดในแง่ดีเจ้าตัวเล็กได้อยู่กับพ่อแม่ เค้าคงจะมีความสุขกว่าอยู่กับเรา
ซึ่งภาพที่เห็นมันก็เป็นอย่างนั้น มีแต่เรานี่แหละนั่งคิดถึงหลานอยู่คนเดียว ดีที่มีลูกสาวตัวน้อยอยู่ด้วยตลอด แต่ก็อดคิดถึงตลอดเวลาไม่ได้
นั่งคิดถึงวันเก่าๆ ที่เคยเลี้ยงด้วยความยากลำบาก ในครั้งแรกที่เอามาเลี้ยงไม่เคยมีลูก คืนแรกเจ้าตัวน้อยร้องไห้เราตัวสั่นไปหมดทำอะไรไม่ถูก
คืนต่อๆมาก็เป็นไปได้ด้วยดี เราเฝ้าประคบประหงม อดหนไม่ได้นอน เลี้ยงเด็กอ่อนนี่ลำบากมากคนเคยมีลูกน่าจะรู้ เราอุ้มนอนทั้งกลางวันกลางคืน
ไปเที่ยวไหนพาไปซื้อของให้ตลอด พ่อแม่เค้าออกค่านมและแพมเพิส ที่เหลือเราออกเอง เราพูดได้เต็มปากว่ารักไม่น้อยไปกว่าลูกเลย
เฝ้าอบรมสั่งสอนให้น้องเป็นคนดี สอนอ่านหนังสือ เขียนหนังสือ อาจจะมีดุ และตี บ้าง เพราะอยากให้เค้าได้ดี แต่จริงๆ แล้วจะว่าไปเราดุมาก
อยากให้เค้ามีระเบียบ แต่ที่ทำไปเพราะรักเค้า หลานสาวเราไปเล่นบ้านใครใครก็ชมว่าสอนดี มีมารยาทพูดเพราะ แต่... วันนี้เค้าไม่อยู่กับเราแล้ว
โทรหาแม่เค้าก็ไม่ค่อยรับเลยไม่ได้โทร แม่เค้าก็ไม่โทรมาให้เค้าคุยกับเราเลย เราคิดถึงหลานจังค่ะ
พอเราไปเปิดเพลงนี้ฟัง เราถึงกับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ ลองเปลี่ยนจากคำว่าครูเป็นคำว่าแม่ดูสิค่ะ เราถึงกับน้ำตาไหลพรากๆ เพราะเราคิดอย่างในเนื้อเพลงจริงๆ
ฟังแล้วยิ่งเศร้ายิ่งคิดถึงยิ่งบันทัดที่ขีดเส้นใต้           
ปล. หลานเราแอบเรียกเราว่าแม่ค่ะ เพราะพอเรามีลูกลูกเราเรียกแม่เค้าเลยเรียกตาม แต่แม่เค้าไม่ให้เรียกนะคะเพราะเค้าสอนว่าหลานเรามีแม่คนเดียว

เนื้อเพลง : คนเก่งคนดี
ปาเจรา จริยา โหนติ คุณุตรานุสาสกา

ด้วยความรักและห่วง ห่วงใยดังลูกแท้ๆ
เฝ้าอบรมดูแล ด้วยใจ
ไม่ได้หวังเงินทอง ไม่ต้องการสิ่งไหน
ก็หวังเพียงให้เจ้าได้มีความรู้
จะเป็นเหมือนสะพาน ให้เจ้าข้ามสู้จุดหมาย
นี่คือความตั้งใจของครู โลกใบนี้กว้างใหญ่
มากมายที่เจ้าต้องรู้ เจ้าจงเรียนรู้เพื่อวันต่อไป

* จงตั้งใจให้เป็นคนเก่งคนดี เจ้าไป ได้ดีโชคดี ครูก็สุขใจ
แต่อย่าเอาความรู้ไปคดโกงใคร
จงใช้ชีวิตบนความดีงาม

คอยจ้ำจี้จำไช ให้เจ้านั้นอ่านนั้นเขียน
ผิดก็คอยเฝ้าเตือนเรื่อยมา
เจ้าคงคิดคงบ่น ว่าอะไรนักหนา
เด็กน้อยวันหนึ่งเจ้าจะเข้าใจ

( * )

แต่อย่าเอาความรู้ไปคดโกงใคร
จงใช้ชีวิตบนความดีงาม


สุดท้ายนี้อยากจะฝากถึงเจ้าตัวน้อยซึ่งเค้าอาจไม่มีโอกาสได้รับรู้และเข้าใจ
คิดถึงเจ้าตัวน้อยของแม่มากเลย เจ้าจะคิดถึวแม่บ้างไหม เจ้าอยู่กับครอบครัวคงลืมแม่คนนี้แล้ว แต่อยากให้เจ้ารู้ไว้ แม่จดจำทุกวันที่เราอยู่
ด้วยกันได้ ตั้งแต่เจ้าเริ่มคลาน เริ่มนั่ง เริ่มตั้งไข่ เริ่มเดิน เริ่มทานเข้า เริ่มพูดคำแรก ฟันขึ้นซี่แรก และอื่นๆ อีกมากมาย แม่คนนี้รักเจ้าไม่ได้หวังสิ่งใดตอบแทน และแม่อยากจะบอกว่าแม่เองก็เจ็บปวดทุกครั้งที่ดุ และตีลูก แต่ที่แม่ทำไปเพราะอยากให้เจ้าเป็นคนดีและอยู่ในสังคมได้

รักและคิดถึงเจ้าสุดหัวใจ