ผิดไหมที่ฉันเลือกเขา :'(

สวัสดีคะเพื่อนๆ นี่เป็นฟระทึ้แรกเลยนะคะ ยังเล่นไม่เป็นเลย ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยห้วยนะคะ ^_^ แนะนำตัวก่อนนะคะ ฉันชื่อเปิ้ลคะ คือเรื่องมีอยู่ว่าเปิ้ลคบกับแฟนคนนึงเมื่อปี54ที่แล้วเปิ้ลได้รู้จักกับผู้ชายคนนึงที่บ้านต่างจังหวัด ก็รู้จักกันโดยบังเอิญ คือเขาเด็กกว่าเปิ้ลมากๆเลยคะ เปิ้ลแก่กว่าเขา5ปี ตอนนี้เปิ้ลกำลัง23คะ เขาก็กำลัง18 แต่เปิ้ลหน้าเด็กกว่าเขานะคะ เขาเลยคิดว่าเปิ้ลเป็นรุ่นน้อง ตอนแรกเปิ้ลไม่ได้จริงจังกับเขานะคะแค่คุยแก้เหงาหลังจากเพิ่งอกหักมา ยอมรับด้วยคะว่าชอบเขาเพราะเขาหน้าตาดีทีเดียวคือหล่อกว่าเด็กในกรุงเทพหลายคนอีกคะ คุยไปคุยมาก็รู้สึกดีนะคะ เขาเหมือนมีความคิดที่ดูโตกว่าเด็กรุ่นๆเดียวกัน แล้วพอมหาลัยเปิ้ลเปิดเทอมเปิ้ลก็กลับกทม.คะ เขาก็ยังเรียนปวช.อยู่นั่น แล้วก็คุยผ่ายโทรศัพท์ทุกวันเลยคะ เขาจะโทรมาหาตลอด คุยมาได้สองเดือนเขาก็ขอเปิ้ลเป็นแฟน  เปิ้ลสับสนคะเลยบอกว่าเราอายุมากกว่าตั้ง5ปีนะ เขาบอกว่าไม่คิดตรงนั้น รู้สึกดีตั้งแต่เจอหน้าครั้งแรกแล้ว  ก็เลยตกลงคบกันคะ เปิ้ลรู้สึกดีกับแฟนคนนี้มากๆอย่างบอกไม่ถูกไม่เหมือนคนก่อนๆที่เคยคบมาแม้เขาจะเด็กแต่เปิ้ลดูเด็กกว่าเขาด้วยซ้ำนะคะบางครั้ง  เขาเป็นเด็กดีคะมีพี่น้องสามคน ขยันหากินตามประสาลูกชาวนา ตั้งใจเรียน ไม่สูบบุหรี่ ไม่กินเหล้าเบียร์ เป็นลูกติดแม่ก็ว่าได้ เชื่อฟังแม่มาก ตอนแรกเหมือนแม่จะกีดกันอยู่นะคะ เปิ้ลเลยบยอถอยบอกเลิกเขาไปแต่เขาไม่ยอมคะเขาร้องไห้ เขาบอกว่า"เราเด็กไปหรอเปิ้ลเลยไม่เลือกเรา แต่เรารักเปิ้ลจริงๆจะสนใจคนอื่นทำไมแล้วเราละ " เปิ้ลก็เลบไม่เลิกคะ และเราก็สู้กันมา พิสูจให้ผม่เขารู้ว่าเรารักจริงๆเปื้ลไม่ได้หลอกลูกเขา สุดท้ายต้นปี55แม่เขาก็มาหมั้นเปิ้ลให้เขาคะ แม่เขาก็ดีนะคะ เริ่มเข้าใจเปิ้ล คือเปิ้ลมีปัญหาครบครัวระบายให้เขาฟัง เขาปลอบตลอดเข้าใจเปิ้ลเพราะเราเด็กไม่มีพ่อเหมือนกัน เปิ้ลไม่อายเลยนะคะที่จะบอกเรื่องครอบครัวที่ไม่สมบูรณให้เขาฟัง แต่กับแฟนคนอื่นเปิ้ลอายมากคะ ไม่กล้าบอกแม้ปัญหาเรื่องเงิน เขามีคนชอบเยอะคะด้วยเพราะหน้าตาเขายอมเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์เพื่อเปิ้ลเลยนะคะ เขาบอกว่าไม่อยากให้เปิ้ลคิดมาก ตลอดที่คบกันเพื่อนก็ว่าเปิ้ลคะ ทำไมโง่ เลือกคนแบบนี้ เด็กเกิน บลาๆๆ เปิ้ลเข้าใจคะ บางครั้งร้องไห้นะคะ กับเพื่อนอีกกลุ่มเปิ้ลไม่เคยบอกเรื่องแฟนให้พวกเขารู้เลยคะ เปิ้ลไม่อยากโดนนินทาเพราะพวกเพื่อนๆเปิ้ลมีแต่แฟนโตๆมีเงินกัน แต่เปิ้ลรับได้คะที่มึเขา เราไปไหนด้วยกันตลอดเขาก็ไม่อายที่มีเปิ้ลเป็นแฟนเพราะเพื่อนเขาก็บอกว่าเปิ้ลเหมือนเด็กอยู่เลยไม่บอกว่าอายุเท่าไรก็คิดว่า15-16 เขาดูแลเปิ้ลดีนะคะ เวลาเปิ้ลไม่สบายจะคอยเช็ดตัวให้เฝ้าทั้งคืน ป้อนข้าว พาไปหาหมอฉีดยาจนเปิ้ลหายดี เสื้อผ้าเขาก็ซักเองทุกอย่าง กลัวเปิ้ลเหนื่อย คบกับเขาเปิ้ลมีความสุขมากจริงๆคะ จากเด็กไม่มีใครสนใจขาดความอบอุ่นเหมือนมีเขามากเติมเต็ม อย่างน้อยก็มีเขาเข้าใจเปิ้ลมาก เขาเป็นคนพูดปลอบเปิ้ลเสมอคะ ว่าเรารักกันเข้าใจกันก็พอ.เขาเป็นคนพูดพราะกับเปิ้ลมากเลยคะ แม้บางครั้งเปิ้ลโมโหด่าเขาแต่เขาไม่เคยด่าเปิ้ลเลยบอกแต่ให้ใจเย็นๆ เขาบอกว่าเขาเคารพเปิ้ลเขากลัวเปิ้ล  ทุกครั้งเปื้ลโมโหบอกเลิกเขาไปเขาจะพูดเสมอว่าเขารักเปิ้ลมาก เขาไม่ใเลิกกับเปิ้ลหรอกเพราะเขาคิดว่าไม่มีผู้ชายคนไหนจะเข้าใจเปิ้ลรักเปิ้ลได้เหมือนเขาอีกไม่มีใครรับนิสัยเป็นเด็กเอาแต่ใจของเปิ้ลได้ ถ้าเปิ้ลไปคบกับคนอื่นกลัวคนนั้นจะไม่รักเปิ้ลเท่าเขารัก เปิ้ลน้ำตาไหลเลยคะ รู้สึกผิดกับนิสัยตัวเองบางครั้งก็งอแงเกินไปเหมือนเขารักเปิ้ลมากเลบนะคะ
เขาจะเรียกเปิ้ลว่าน้องเปิ้ล เปิ้ลก็เรียกเขาว่าพี่ เขาอยากเป็นพี่เปิ้ลมากคะ เขาไม่ชอบให้พูดว่าเขาเป็นเด็ก เขาบอกเขาโตแล้ว ตลอดเวลาสองปีจะสามปีที่คบกันอยู่คนละจังหวัดกันน่ะคะ เขาจะโทรมาหาเปิ้ลตลอดทุกวันไม่เคยขาดคุยกันไม่เบื่อเลย ช่วงปิดเทอมเขาก็จะมาเปิ้ลที่กทม.พอดีมีงานพาททามงานนึงที่รับเด็กก็เลยได้ทำด้วยกัน ไปกันแบบเงินไม่ค่อยจะมีอะคะ แย่มากช้วงนั้น ทั้งเงิน ทั้งโดนหลอกให้ไปทำงานไกลๆ กลับก็เที่ยงคืนทุกวันเขาไม่อยากให้เปื้ลทำ.เขาบอกว่าสงสารไม่อยากให้เปิ้ลเหนื่อย เมียหัวหน้างานก็ไม่ชอบเปิ้ลเฉยๆเลยคะ ด่าเปิ้ลเปิ้ลไม่ไหวเลยออกมาหาเสิร์ฟอาหารก็มีเขาเป้นกำลังใจเสมอเพราะตอนนั้นเขาอายุแค่17คะร้านอาหารไม่รับน่ะคะ เขาบอกว่ารอให้เขา18ก่อนเขาจะทำงานเลี้ยงเปิ้ลเอง ทุกวันนี้เขาเหมือนเดิมทุกอย่างนะคะ รักเปิ้ลมากเหมือนเดิม ตอนนี้เราอยู่ด้วยกันแล้วคะ เขาเพิ่งจบปวช.มา เปิ้ลกำลังจะจบมหาลัยแล้วคะ เขาตัดสินใจไม่เรียนต่อปวส. เขาอยากมีเงินค่าเทอมเทอมสุดท้ายให้เปิ้ลเพราะบ้านเปื้ลไม่ค่อยมีเงินส่งเปิ้ลน่ะคะ เขาได้งานส่งของทำ เปิ้ลเป็นห่วงเขามากเลยนะคะ รถราอันตราย มีวันนึงเขาไปส่งของไกลถึงปราจีนกลับดึกมากประมาณ4ทุ่มแล้วโทรศัพท์ก็พังคะ ติดต่อไม่ได้  เปิ้ลมารอเขาหน้าปากซอยกลัวเขาเป็ยอะไรเป็นห่วงนะคะ ร้องไห้ แล้วเขาก็กลับมีพี่ผู้ชายที่ทำงานขับรถมาส่งเขา.เขาก็มากอดเปิ้ล ปลอบเปิ้ล เขาบอกว่าขอโทษนะกลับมาแล้วขวัญเสียหมดเลย เหมือนผู้ใหญ่ปลอกเด็กเลยคะ แหะๆ ยอมรับนะคะว่ายางครั้งเปิ้ลห่วงเขามากจริงๆ ขนาดเขาทำงานยังโทรถามกันตลอก ถึงไหนแล้วจะกลับรึยัง แต่เปิ้ลก็ห่วงอนาคตเขานะคะ เปิ้ลถามเขาว่าอยากกลับไปเรียนต่อไหม ถ้าอยากกลับก็กลับนะ เปิ้ลจะไปทำงานอยู่ทั่นั้นด้วย แต่เขาบอกว่าเขาอยากทำงานมากกว่า ถ้าเขาไปเรียนเขาห่วงคนข้างหลังเขา หมายถึงเปิ้ลน่ะคะ เขาบอกว่าห่วงเปิ้ล กลัวเปิ้ลยังหางานทำไม่ได้กลัวคนที่ทำงานว่าเปิ้ล ไม่อยากให้เปิ้ลลำบาก  เปิ้ลก็ได้แต่กอดเขาคะ สงสารเขาเหมือนกันที่ไม่ได้เรียนต่อเพราะห่วงเปิ้ล เหมือนตอนนี้เด็ก18หาเลี้ยงเด็ก23ยังไงไม้รู้เลยคะ ทุกวันนี้อยู่ด้วยกันเขาเหมือนเดิมทุกแย่างเลยคะ ขยันทำงานมาก จนเปิ้ลอายเลยคะเพราะเปิ้ลใช้เงินเก่งเขาเก็บเงินเก่ง ใครรู้เรื่องของเปิ้ลก็จะว่าว่าเปิ้ลโง่ ทำไมไใหาคนรวยๆต่างๆนาๆ แต่เปิ้ลไม่สนเรื่งเงินคะ เปิ้ลอยากอยู่กับคนที่เปิ้ลรักและรักกันจริงๆ  แฟนเปิ้ลก็เคยแอบได้ยินแม่เปิ้ลคุยโทรศัพท์กับน้าคะว่าแม่เปิ้ลเขาอยากให้เปิ้ลได้แฟนเป็นฝรั่งตามน้าแต่มาได้เขาซะก่อน เขาก็เสียใจคะ แต่เขาบอกว่าเด็กอย่างเขานี่แหละจะเลี้ยงเปิ้ลเอง เปิ้ลก็คิดว่าเขาดูแลเปิ้ลได้นะคะ แต่กับคนอื่นเปิ้ลต้องคอยปิดบังคะ เปิ้ลกลัวคนเขาพูดไม่ดี ขอโทษนะคะเพื่อนๆที่พิมพ์ยาว เปิ้ลเรียบเรียงไม่ถูกน่ะคะอยากให้รู้ว่เขาเป็นเด็กที่มีความคิดรักเปิ้ลยังไง พี่ๆเพื่อนๆว่าเปิ้ลโง่จริงๆไหมคะ ทุกวันนี้ต้องคอยปิด ไม่บอกให้ใครรู้นอกจากเพื่อนที่สนิทจริงๆ เปิ้ลก็คิดกับอนาคตคะ แต่ก็รักมากเหมือนกัน ถ้าเปิ้ลไม่เปิดใจมองคนอื่นเลือกเขารักเขาคนเดียวเพื่อนๆว่าเปิ้ลโง่ไหมคะ  :'(