ดูบอลมาถึงวันนี้ เพิ่งเข้าใจอะไรมากขึ้น

ด้วยความที่แมนยู ของเฟอร์กี้  เป็นอันดับ1 ของเกาะอังกฤษมาตลอด  นับตั้งแต่เริ่มคว้าแชมป์แรก   การดูบอลฤดูกาลที่แมนยู ไม่ได้แชมป์ มันจึงเป็นความบันเทิงของใครหลายคน  โดยเฉพาะเมื่อ สองฤดูกาลที่แล้ว  การเงิบ แทบจะในวินาทีสุดท้าย มันจึงกระตุ้น สารเอนโดรฟีน ในร่างกายทุกคนที่ไม่ใช่เด็กผี

จนบางทีเราลืมอะไรบางอย่าง

มาฤดูกาลนี้  ทีมที่ตัวเองเชียร์  เดินทางมาถึงตรงนี้  กลับเพิ่งรู้สึกว่า  การที่ 1 ฤดูกาล 37 นัดผ่านไป  แล้วยังได้มาอยู่เป็นสองทีมสุดท้ายที่ "ทางทฤษฎี" ยังมีโอกาสได้แชมป์  แค่นี้ก็เก่งมากแล้ว

แมนยู ทำได้แทบทุกปีนะครับ  อยู่จนถึงนัดสุดท้าย  ถึงไม่แชมป์  ก็ยังลุ้นแชมป์ทุกปี   เพิ่งรู้สึก ยอมรับในความเก่ง  ก็เมื่อมีโอกาสมาสัมผัสความรู้สึกแบบใกล้ๆ แบบนี้บ้าง

ถ้าปีไหน  แมนยูกลับมาลุ้นแชมป์จนถึงนัดสุดท้าย และจบลงด้วยรองแชมป์  เหมือนสองฤดูกาลก่อน  อยากรู้ใจตัวเองเหมือนกันว่า  จะหัวเราะว่าแมนยูเงิบ หรือจะยอมรับซักทีแล้วว่า  แมนยูเก่งมากอ่ะ  ที่ทำได้แบบนี้บ่อยๆ

หวังว่าปีหน้า  แมนยู จะกลับมาอย่างยิ่งใหญ่  ลิเวอร์พูล จะยังเดินในทางที่ถูกต้องต่อไป  แล้วเราจะมาสนุกกับการดูบอลด้วยกัน มีทั้งบลัฟ ทั้งให้เกียรติกันต่อไป