วันนี้ใจว่าจะเอาให้ได้ 3 รอบให้ได้ เพราะทุกครั้งมา 2 รอบตลอด มันจะตายให้ได้ แต่ครั้งนี้เตรียมใจมาว่าต้องทำให้ได้ หลังจากครบรอบ 2 พานั่งพักกับพี่ๆในทีม ว่าเอาไงใครเอาอีกรอบ ไม่มีเสียงตอบรับ แตาไม่เป็นไรในเมื่อใจมันเรียกร้องให้ไปอีกรอบ เมื่อใจสั่ง ไปโลด
ออกไปรอบ 3 รอบนี้โหดมาก แดดแรง ลมมาทักทายตั้งแต่ กม แรก รอบนี้วางแผนไว้ว่า 10 กม พักที แต่กว่าจะผ่านไปแต่ละ กม มันช่างยาวนานเสียเหลือเกิน มองดูไมค์ 22-24 มันก็กำลังดี แต่พอมองไปที่ระยะทาวตรงถนน เห้ย มันยังไม่ถึง 5 กม เลย

ทำไมมันไกลกว่า 2 รอบมากมายเพียงนี้ แอบคิดว่าวนกลับดีมั้ย แต่ไม่ได้ต้องไปเมื่อมาแล้ว พอถึง กม 10 พักเลยตามแผน นั่งมันบนถนนใต้สะพานมันเลย ไม่ไหวจริงๆ แต่กำลังใจมาแล้ว อีก 10 กม ก็ได้พักอีกครั้ง แต่พอนั่งพักตะคริวที่ไม่ได้นัดมาซะงั้น
พักแล้วไปต่อ ไปได้อีกแค่ 3.5 กม เรียบร้อยตะคริวมาถามหาเรียกได้ว่าปั่นต่อไม่ได้เลย ต้องหยุดลงมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้หนักจริงๆ น้ำก็เกือบหมด เกลือแร่ที่ติดไปก็เอาขึ้นมากิน กล้วยก็หยิบมากิน แต่ไม่ได้ช่วยอะไร เลยต้องโทรเรียกรถสนามมารับ นั่งรอรถนักปั่นก็ปั่นกันยาวไป บางหันมาทักบ้าง ยิ้มให้บ้าง พอรถมาเอาจักรยานขึ้นรถ แต่ ครับแต่ กระบะมันสูงงงงงงงงงง

กว่าจะปีนขึ้นไปตะคริวก็จะมาอีก แต่ก็สนุกดีไปอีกแบบ อีกแค่ 10 กม เอง เอาใหม่ครั้งหน้า
ปั่นสนามเขียวไม่ครบ 3 รอบ ได้มาแค่ 2.5 รอบ ร้อนจริงๆ
ออกไปรอบ 3 รอบนี้โหดมาก แดดแรง ลมมาทักทายตั้งแต่ กม แรก รอบนี้วางแผนไว้ว่า 10 กม พักที แต่กว่าจะผ่านไปแต่ละ กม มันช่างยาวนานเสียเหลือเกิน มองดูไมค์ 22-24 มันก็กำลังดี แต่พอมองไปที่ระยะทาวตรงถนน เห้ย มันยังไม่ถึง 5 กม เลย
พักแล้วไปต่อ ไปได้อีกแค่ 3.5 กม เรียบร้อยตะคริวมาถามหาเรียกได้ว่าปั่นต่อไม่ได้เลย ต้องหยุดลงมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้หนักจริงๆ น้ำก็เกือบหมด เกลือแร่ที่ติดไปก็เอาขึ้นมากิน กล้วยก็หยิบมากิน แต่ไม่ได้ช่วยอะไร เลยต้องโทรเรียกรถสนามมารับ นั่งรอรถนักปั่นก็ปั่นกันยาวไป บางหันมาทักบ้าง ยิ้มให้บ้าง พอรถมาเอาจักรยานขึ้นรถ แต่ ครับแต่ กระบะมันสูงงงงงงงงงง