เพิ่งกลับมาจากออสเตรเลียค่ะ แต่หางานทำอยู่ หายากจัง
ขอมาแชร์เรื่องราว ประสบการณ์ตอนทำงาน เรียนที่ออสนะคะ เผื่อใครจะให้คำปรึกษาได้บ้าง
ประมาณปลายปี 2553 อายุ 27 ปี
นั่งทำงานอยู่ที่ออฟฟิศ รู้สึกเบื่อมาก แบบทนไม่ได้ ฉันมาทำอะไรที่นี่ ทำงานแล้วต้องรองรับอารมณ์ของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้านาย เงินเดือนน้อย (เด็กจบใหม่บางคนยังได้มากกว่า) ความก้าวหน้าอย่าพูดถึง ทำงานมา 6 ปีไม่เคยได้ปรับตำแหน่ง ตอนนั้นในหัวมีแต่คิดว่า ฉันจะออกไปจากสิ่งแวดล้อมเดิมๆ นี้ ... หรือว่าเราจะไปเที่ยวเมืองนอกดี ไปปลดปล่อยความเครียด เลยเสิร์ชในกูเกิ้ล เปิดไปเปิดมาเจอเว็บไซท์ thaiwahclub ซึ่งเกี่ยวกับโครงการ working & holiday visa เฮ้ย ฉันจะไปนอก!!!! แต่... ภาษาอังกฤษไม่ได้เลย มันต้องสอบไอเอลด้วย ไอเอลคืออะไร??
หาข้อมูลอยู่นาน ชักชวนเพื่อนไปด้วยกันคนนึง ซื้อหนังสือติวไอเอลของ Cambridge เล่มสีม่วงกับหนังสือของอะไรสักอย่าง จำชื่อไม่ได้มาอ่าน สมัครสอบ ได้วันสอบตรงกับวันเกิด เดือนเมษายน 2554 ตอนนั่งสอบจำได้ว่า ไอ้ผู้ชายคนข้างๆ มันเครียดกว่าเราอีก ทำข้อสอบแล้วลบแล้วลบอีก โต๊ะก็สั่นไปสั่นมา สติข้าพเจ้าแตกกระเจิงดิ ยิ่งโง่ๆ อยู่ด้วย สอบพูดก็ไม่รู้เรื่อง (เป็นพาร์ทที่ได้คะแนนน้อยสุด)
แต่ผลสอบออกมา ผ่านเกณฑ์ ก็รอเอาผลสอบไปกดโควต้า ยื่นสท. เดือนกรกฎาคม 2554 ตอนกดโควต้า เป็นวันธรรมดา ลางานไม่ได้ เพราะช่วงนั้นงานเยอะมาก เอกสารกองเต็มโต๊ะ เน็ตออฟฟิศทั้งล่ม ทั้งช้า โทรหาเพื่อน เขากดโควต้าเสร็จไปแล้ว ของเรายังเข้าเว็บของ สท. ไม่ได้เลย โควต้าได้ 500 คน แต่ตอนนั้นมันไป 300 กว่าคนแล้ว ลุ้นจนไมเกรนขึ้น แต่สุดท้ายก็ผ่านมาได้ด้วยดี กดโควต้าได้ก็ต้องเตรียมเอกสารไปยื่น สท. ทำพาสปอร์ตเล่มใหม่ แจ้งลาออก เคลียร์งาน (ออกก่อนโบนัสออกไม่น่าเลยตรู)
จนถึงวันเดินทาง ปลายพฤศจิกายน 2554 จำได้ว่าพี่ชายขับรถไปส่ง เราก็หันกลับไปมองบ้าน เพราะรู้ว่าจะเป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้เห็นบ้านหลังนี้ (บ้านโดนยึดขายทอดตลาด ครอบครัวต้องย้ายไปบ้านใหม่ต้นปี 2555)
เล่ามาถึงตรงนี้ก็คิดถึงบ้านเก่าที่อยู่มาตั้งแต่เกิด....
ทั้งเวิร์ค ทั้งเรียนภาษาที่ออสเตรเลีย เพิ่งกลับมา สับสนกับอนาคต
ขอมาแชร์เรื่องราว ประสบการณ์ตอนทำงาน เรียนที่ออสนะคะ เผื่อใครจะให้คำปรึกษาได้บ้าง
ประมาณปลายปี 2553 อายุ 27 ปี
นั่งทำงานอยู่ที่ออฟฟิศ รู้สึกเบื่อมาก แบบทนไม่ได้ ฉันมาทำอะไรที่นี่ ทำงานแล้วต้องรองรับอารมณ์ของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้านาย เงินเดือนน้อย (เด็กจบใหม่บางคนยังได้มากกว่า) ความก้าวหน้าอย่าพูดถึง ทำงานมา 6 ปีไม่เคยได้ปรับตำแหน่ง ตอนนั้นในหัวมีแต่คิดว่า ฉันจะออกไปจากสิ่งแวดล้อมเดิมๆ นี้ ... หรือว่าเราจะไปเที่ยวเมืองนอกดี ไปปลดปล่อยความเครียด เลยเสิร์ชในกูเกิ้ล เปิดไปเปิดมาเจอเว็บไซท์ thaiwahclub ซึ่งเกี่ยวกับโครงการ working & holiday visa เฮ้ย ฉันจะไปนอก!!!! แต่... ภาษาอังกฤษไม่ได้เลย มันต้องสอบไอเอลด้วย ไอเอลคืออะไร??
หาข้อมูลอยู่นาน ชักชวนเพื่อนไปด้วยกันคนนึง ซื้อหนังสือติวไอเอลของ Cambridge เล่มสีม่วงกับหนังสือของอะไรสักอย่าง จำชื่อไม่ได้มาอ่าน สมัครสอบ ได้วันสอบตรงกับวันเกิด เดือนเมษายน 2554 ตอนนั่งสอบจำได้ว่า ไอ้ผู้ชายคนข้างๆ มันเครียดกว่าเราอีก ทำข้อสอบแล้วลบแล้วลบอีก โต๊ะก็สั่นไปสั่นมา สติข้าพเจ้าแตกกระเจิงดิ ยิ่งโง่ๆ อยู่ด้วย สอบพูดก็ไม่รู้เรื่อง (เป็นพาร์ทที่ได้คะแนนน้อยสุด)
แต่ผลสอบออกมา ผ่านเกณฑ์ ก็รอเอาผลสอบไปกดโควต้า ยื่นสท. เดือนกรกฎาคม 2554 ตอนกดโควต้า เป็นวันธรรมดา ลางานไม่ได้ เพราะช่วงนั้นงานเยอะมาก เอกสารกองเต็มโต๊ะ เน็ตออฟฟิศทั้งล่ม ทั้งช้า โทรหาเพื่อน เขากดโควต้าเสร็จไปแล้ว ของเรายังเข้าเว็บของ สท. ไม่ได้เลย โควต้าได้ 500 คน แต่ตอนนั้นมันไป 300 กว่าคนแล้ว ลุ้นจนไมเกรนขึ้น แต่สุดท้ายก็ผ่านมาได้ด้วยดี กดโควต้าได้ก็ต้องเตรียมเอกสารไปยื่น สท. ทำพาสปอร์ตเล่มใหม่ แจ้งลาออก เคลียร์งาน (ออกก่อนโบนัสออกไม่น่าเลยตรู)
จนถึงวันเดินทาง ปลายพฤศจิกายน 2554 จำได้ว่าพี่ชายขับรถไปส่ง เราก็หันกลับไปมองบ้าน เพราะรู้ว่าจะเป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้เห็นบ้านหลังนี้ (บ้านโดนยึดขายทอดตลาด ครอบครัวต้องย้ายไปบ้านใหม่ต้นปี 2555)
เล่ามาถึงตรงนี้ก็คิดถึงบ้านเก่าที่อยู่มาตั้งแต่เกิด....