มีคุณแม่ใครเป็นแบบแม่เราบ้างคะ คือบ้านเราจะมีของจุกจิกรกเต็มบ้านไปหมด เช่น ของชำร่วยงานแต่ง ของฝาก ของปัจฉิมไร้สาระตอนเด็กๆ ขวดสบู่ ยาสระผมหมดอายุแล้ว กระปุกครีมเสียแล้ว หนังสือพิมพ์ จดหมาย ใบเสร็จเป็นสิบๆปีแล้ว กระเป๋า รองเท้าเก่าๆ แผ่นพับ ลูกปัด ลูกแก้ว เยอะมากค่ะ เยอะกว่าที่พิมพ์อีก เรียกได้ว่าอะไรที่เคยเข้ามาในบ้าน ถ้าไม่ใช่ของสด หรือห่อขนมแม่แทบไม่ทิ้งเลยค่ะ แต่ของเหล่านี้ไม่ได้เก็บเป็นระเบียบเป็นหมวดหมู่นะคะ มันวางรวมๆในลังบ้าง ตะกร้าบ้าง ถุงดำบ้างอยู่เต็มพื้นที่บ้าน ทั้งหน้าบ้าน หลังบ้าน ในตู้ ใต้โต๊ะ มุมห้อง คือเราก็ชินกับบ้านรกๆอย่างนี้มาตั้งแต่เด็ก แต่วันนี้เรารู้สึกไม่อยากให้มันเป็นอย่างนี้ต่อไปแล้ว มันอายที่เวลาเพื่อนมาบ้าน เพื่อนก็จะงงกับบ้านเรามาก ญาติๆมาเค้าก็แซวทุกคน ช่วงนี้เราเลยพยายามจะเก็บไปทิ้งบ้าง แม่ก็ให้ทิ้งนะ แต่พอเรามัดใส่ถุงไปวางไว้หน้าบ้าน แม่ก็ไปเอากลับมารื้อคัดอีกที เหลือกลับเข้ามาในบ้านอีกครึ่งนึงอีก ที่แย่ไปกว่านั้นคือ แม่เราบอกว่ามีของสำคัญอยู่ในกองขยะพวกนั้นเช่นเงินที่เก็บไว้ ทอง เครื่องประดับ เอกสารสำคัญ พอกลับไปค่อยๆดูก็มีจริงๆค่ะ คือปัญหามันเริ่มตั้งแต่แม่เราไม่ค่อยมีระเบียบมาตั้งแต่ต้น บวกกับขี้เสียดาย พอเราคัดเหลือแต่ของไม่สำคัญจริงๆจะเอาไปทิ้ง แม่ก็ไม่ให้ทิ้งอีก แม่บอกมันยังมีประโยชน์ แต่เชื่อเถอะเก็บไว้อีกสักยี่สิบปีก็ไม่ได้กลับมาใช้หรอกค่ะ เราหาดูในกูเกิ้ลเค้าบอกเป็นอาการ compulsive hoarding ไม่ทราบจะแก้ไจได้ยังไงบ้างคะ ตอนนี้เครียดมากๆค่ะ
จะทำยังไงดีคะ แม่เป็นคนชอบเก็บของทั้งของสำคัญและไม่สำคัญ ล้นบ้านเต็มไปหมด