คุณแม่จำเป็นตอนอายุ 24
สวัสดีค่ะ จขกท มีเรื่องจากชีวิตจริงมาเล่าสู่กันฟัง เรื่องราวทั้งหมดเหล่านี้ เกิดขึ้นจริง ถือเป็นประสบการณ์อันยิ่งใหญ่ของ จขกท (ดูเว่อร์ซะไม่มี) ทั้งมีความสุข ทั้งเจ็บปวด เรื่องราวอาจจะดราม่าสักนิดนะคะ แต่จากเรื่องราวที่ผ่านมาเหลานี้ ทำให้ จขกท เข้มแข็งขึ้นมากมายหลายโขเลยค่ะ
ก่อนอื่นเล่าถึงประวัติความเป็นมา จขกท เป็นลูกสาวคนเดียวของบ้าน ในตอนนั้นทั้งซ่า ทั้งเปรี้ยว เที่ยวได้ทุกวันทุกคืน ก่อนที่จะมาพบกับนาย น (ขอใช้ชื่อว่านาย น นะคะ นายคนนี้แหละนะคะที่เป็นต้นเรื่อง) หลังจากที่ จขกท เลิกกับแฟนเก่า ก็ได้มาเจอผู้ชายคนที่ชื่อว่า นาย น เนี่ยแหละค่ะ เรื่องที่บังเอิญคือ แฟนเก่ากับ นาย น เนี่ยเขาเป็นเพื่อนกัน แล้วนาย น ก็เป็นพวกที่เจ้าชู้มาก ณ ตอนนั้นเขาก็ติดต่อ คบเราเหมือนเป็นแฟนปกตินะ แต่ แต่ แต่ เขาไม่เคยพาเราออกไปไหน ไปเจอใคร เขาจะให้เราเจอเขาได้ที่บ้านเขา หรือ มาเจอกันที่หอพักเราเท่านั้น เราก็อยู่ในสภาวะจำยอมแบบนั้นมานานมาก จนมีอยู่ครั้งหนึ่งจำได้ว่ากำลังขับรถไปไหนกันสักที่เนี่ยแหละ ละต้องผ่านบ้านเพื่อนของนาย น คนที่เป็นแฟนเก่าเรา เขาให้เราไปนั่งตรงที่วางเท้าของเบาะหน้ารถ ณ ตอนนั้นยังโง่ ยอมเขาทุกอย่าง จนในที่สุดเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ด้วยลูกตื้อสารพัดของเราเขาก็ยอมรับในตัวเราและเปิดใจคบกันจริงๆ จนพาเราพบเจอเพื่อนฝูงและคบกันอย่างเปิดเผยซะที จริงๆมีรายละเอียดหยิบย่อยมากมาย แต่เราไม่กล่าวถึงละกันเนอะ เดียวมันจะยืดยาว
หลังจากนั้นเราก็คบกันปกติดีทุกอย่าง แต่นาย น นั้นเขาจะเป็นโรคระแวง คือเขาจะคิดอยู่เสมอว่าเรามีคนอื่น ทั้งๆที่เราไปไหนก็ไปกับเขาตลอด ไม่แม้แต่กระทั้งกลุ่มเพื่อนเขาเอง เขาก็คิดว่าเรามีอะไรกับเพื่อนเขา ขอบอกว่านาย น โรคจิตนิดๆ เป็นโรคคิดมาก ขี้ระแวงสุดๆ
เราเข้ากับบ้านเขาเข้ากันได้ดีค่ะ พ่อแม่นาย น รักและเอ็นดูเรามาก ข้ามไปตอนที่เราเรียนจบเลยละกัน ระหว่างนั้นเราก็ได้ย้ายไปอยู่บ้านของนาย น เราได้ลงเรียนวิชาชีพครูเพิ่มเติม ณ ตอนนั้น และต้องเรียนไปฝึกสอนไปเหนื่อยค่ะ แต่ ยังค่ะ ยังไม่จบ คือระหว่างนั้นเราก็ต้องช่วยที่บ้านของ นาย น ไปด้วย บ้านนาย น เป็นโรงฆ่าหมูค่ะ ไม่ผิดแน่นอนค่ะ โรงฆ่าหมู ด้วยความที่นาย น เป็นคนที่ไม่เป็นโล้เป็นพายมานาน แม่เขาก็กะจะให้ทำอาชีพต่อจากแม่เขา ปกติที่เราอยู่ในบ้านเขานั้น เราก็คอยช่วยเหลือที่บ้านเขาอย่างสม่ำเสมอ ตื่นตีห้าไปเปิดร้าน เจ็ดโมงก็ต้องไปฝึกสอน กลับมาบ้านก็ต้องคอยหาอาหารให้คนงานกิน ตอนนั้น เหนื่อยมาก แต่ แต่ แต่ มันยังไม่เหนื่อยแค่นั้นค่ะ ไคลแม็กซ์ยังไม่มา ตอนนี้ทุกคนอยากรู้ละใช่ไหมคะ
คุณแม่จำเป็นตอนอายุ 24
สวัสดีค่ะ จขกท มีเรื่องจากชีวิตจริงมาเล่าสู่กันฟัง เรื่องราวทั้งหมดเหล่านี้ เกิดขึ้นจริง ถือเป็นประสบการณ์อันยิ่งใหญ่ของ จขกท (ดูเว่อร์ซะไม่มี) ทั้งมีความสุข ทั้งเจ็บปวด เรื่องราวอาจจะดราม่าสักนิดนะคะ แต่จากเรื่องราวที่ผ่านมาเหลานี้ ทำให้ จขกท เข้มแข็งขึ้นมากมายหลายโขเลยค่ะ
ก่อนอื่นเล่าถึงประวัติความเป็นมา จขกท เป็นลูกสาวคนเดียวของบ้าน ในตอนนั้นทั้งซ่า ทั้งเปรี้ยว เที่ยวได้ทุกวันทุกคืน ก่อนที่จะมาพบกับนาย น (ขอใช้ชื่อว่านาย น นะคะ นายคนนี้แหละนะคะที่เป็นต้นเรื่อง) หลังจากที่ จขกท เลิกกับแฟนเก่า ก็ได้มาเจอผู้ชายคนที่ชื่อว่า นาย น เนี่ยแหละค่ะ เรื่องที่บังเอิญคือ แฟนเก่ากับ นาย น เนี่ยเขาเป็นเพื่อนกัน แล้วนาย น ก็เป็นพวกที่เจ้าชู้มาก ณ ตอนนั้นเขาก็ติดต่อ คบเราเหมือนเป็นแฟนปกตินะ แต่ แต่ แต่ เขาไม่เคยพาเราออกไปไหน ไปเจอใคร เขาจะให้เราเจอเขาได้ที่บ้านเขา หรือ มาเจอกันที่หอพักเราเท่านั้น เราก็อยู่ในสภาวะจำยอมแบบนั้นมานานมาก จนมีอยู่ครั้งหนึ่งจำได้ว่ากำลังขับรถไปไหนกันสักที่เนี่ยแหละ ละต้องผ่านบ้านเพื่อนของนาย น คนที่เป็นแฟนเก่าเรา เขาให้เราไปนั่งตรงที่วางเท้าของเบาะหน้ารถ ณ ตอนนั้นยังโง่ ยอมเขาทุกอย่าง จนในที่สุดเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ด้วยลูกตื้อสารพัดของเราเขาก็ยอมรับในตัวเราและเปิดใจคบกันจริงๆ จนพาเราพบเจอเพื่อนฝูงและคบกันอย่างเปิดเผยซะที จริงๆมีรายละเอียดหยิบย่อยมากมาย แต่เราไม่กล่าวถึงละกันเนอะ เดียวมันจะยืดยาว
หลังจากนั้นเราก็คบกันปกติดีทุกอย่าง แต่นาย น นั้นเขาจะเป็นโรคระแวง คือเขาจะคิดอยู่เสมอว่าเรามีคนอื่น ทั้งๆที่เราไปไหนก็ไปกับเขาตลอด ไม่แม้แต่กระทั้งกลุ่มเพื่อนเขาเอง เขาก็คิดว่าเรามีอะไรกับเพื่อนเขา ขอบอกว่านาย น โรคจิตนิดๆ เป็นโรคคิดมาก ขี้ระแวงสุดๆ
เราเข้ากับบ้านเขาเข้ากันได้ดีค่ะ พ่อแม่นาย น รักและเอ็นดูเรามาก ข้ามไปตอนที่เราเรียนจบเลยละกัน ระหว่างนั้นเราก็ได้ย้ายไปอยู่บ้านของนาย น เราได้ลงเรียนวิชาชีพครูเพิ่มเติม ณ ตอนนั้น และต้องเรียนไปฝึกสอนไปเหนื่อยค่ะ แต่ ยังค่ะ ยังไม่จบ คือระหว่างนั้นเราก็ต้องช่วยที่บ้านของ นาย น ไปด้วย บ้านนาย น เป็นโรงฆ่าหมูค่ะ ไม่ผิดแน่นอนค่ะ โรงฆ่าหมู ด้วยความที่นาย น เป็นคนที่ไม่เป็นโล้เป็นพายมานาน แม่เขาก็กะจะให้ทำอาชีพต่อจากแม่เขา ปกติที่เราอยู่ในบ้านเขานั้น เราก็คอยช่วยเหลือที่บ้านเขาอย่างสม่ำเสมอ ตื่นตีห้าไปเปิดร้าน เจ็ดโมงก็ต้องไปฝึกสอน กลับมาบ้านก็ต้องคอยหาอาหารให้คนงานกิน ตอนนั้น เหนื่อยมาก แต่ แต่ แต่ มันยังไม่เหนื่อยแค่นั้นค่ะ ไคลแม็กซ์ยังไม่มา ตอนนี้ทุกคนอยากรู้ละใช่ไหมคะ