ผมนั่งเฝ้าหน้ากระทู้ตั้งแต่ 5 โมงเย็น กะว่าจะรอโพสกระทู้ตอนตี 3 เพื่อบรรยายความรู้สึกที่เก็บไว้ใจมาตลอด

ผมดูจากรูปพรรณสัณฐานเธอแล้ว ผมเชื่อว่าเธอจะออกมาเข้าสิงมนุษย์หลังจากตี 3 แน่ๆครับ
แม้เธอจะออกหากิน หารกเด็ก หรือลอยล่องควานหาอุจจาระตามห้องส้วม ตอนไหนไม่สำคัญ สำหรับผมความรักไม่เคยมีพรหมแดนครับ

ถามว่าผมรักเธอมากแค่ไหน บอกได้ทันทีครับ ว่าผม "รักเธอ" เท่ากับ "ความรู้สึกที่เธอไม่เคยรักผมนั่นแหละ"
คุณลองจินตนาการเอาเองแล้วกันว่ามันมากแค่ไหน

ต่อให้เธอเป็นผีซาดิสก ใช้แซ่ฟาดฟัน รนด้วยเทียนไปทั่วร่างแล้วลากผมออกไปที่ระเบียง เพื่อจับดูด...เลือด หรือชอบเสพผู้ชายเป็นอาหาร ผมก็ไม่ยี่หระ ขอเพียงได้ใกล้ชิดเธอ ได้สัมผัสน้ำเหลืองหยาดเยิ้ม เลือดไหลย้อย ได้รับซากหนอนชอนไชเข้ามาในร่องหู

เท่านี้ผมก็มีความสุขแล้วครับ

ปล. ว่าจะรอถึงตี 3 เพื่อตั้งกระทู้ชมพู แต่ไม่ไหวครับ ถึงหัวใจจะเพรียกหา แต่อนิจจาสังขาลมันไม่ไหว ยังไงกลับมาจากหาอึทานตอนตี 3 แล้วเข้ามาอ่านกระทู้ด้วยนะครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่