.....เมื่อเร็วๆนี้เรามักจะได้เห็นข่าวเด็กจมน้ำอยู่บ่อย ซึ่งมีทั้งจมแล้วช่วยไว้ทันและจมแล้วช่วยไม่ทัน ตัวเราเองก็ได้แต่ภาวนาว่าอย่าได้เกิดเหตุการณ์แบบนี้กับครอบครัวหรือคนรู้จักเราเลย แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อวานหลานชายเราได้จมน้ำเสียชีวิต ที่ฝายน้ำล้นของหมู่บ้าน เรื่องมีอยู่ว่า หลานชายของเราได้ไปดูผู้ใหญ่งมหอย หาปลา ที่ฝายน้ำล้น และหลานชายเราได้เดินไปอีกฝั่งของฝายน้ำล้น และได้ลื่นตกลงไปในน้ำ ในขณะนั้นมีเด็กที่ไปดูผู้ใหญ่หาปลาคนหนึ่งเห็นเหตุการณ์ว่าหลานชายเราตกลงไปในน้ำ และได้บอกคนที่กำลังหาปลาอยู่อีกฝั่งให้มาช่วยคนตกน้ำ แต่ลุง(ขอใช้สรรพนามแทนผู้ชายคนนี้ว่าลุงละกันนะคะ) คนนี้แกไม่เชื่อ แกบอกว่าสงสัยเด็กจะตาฝาด เห็นปลาใหญ่กระโดดขึ้นมาเลยนึกว่าเป็นเด็กตกลงไปในน้ำ เด็กคนนั้นก็ยืนยันว่าเป็นคนจริงๆ ไม่ใช่ปลา แต่ลุงแกก็ยืนยันว่าเป็นปลาตัวใหญ่ แล้วแกก็ไล่เด็กคนนั้นกลับบ้านไปและแกก็หาปลา หาหอยต่อไป แล้วเด็กคนนั้นก็รีบวิ่งเข้าไปในหมู่บ้าน(ฝายน้ำล้นอยู่รอบนอกของหมู่บ้าน ห่างจากหมู่บ้านประมาณ 500 เมตร) พอเจอป้าคนหนึ่งอีกคน เด็กก็บอกป้าคนนี้ว่ามีคนตกน้ำที่ฝายให้ไปช่วยหน่อย ป้าคนนี้ก็ไม่เชื่อเด็กอีก กลับหาว่าเด็กโกหก เด็กคนนั้นก็บอกว่าคนตกน้ำจริงๆ ให้รีบไปช่วย พูดยังไงป้าก็ไม่เชื่อ จนเด็กพูดยืนยันอีกครั้งว่า เห็นคนตกน้ำจริงๆ ลักษณะเหมือนน้อง A (สมมุติว่าหลานชายเราชื่อ A) พอได้ยินดังนั้น ป้าก็เลยบอกให้คนที่อยู่แถวนั้นลองไปงมตรงจุดที่เด็กคนนั้นบอก ว่าน้อง A ตกน้ำจริงรึเปล่า พองมไปไม่ถึง 5 นาที(ฝายน้ำล้นที่หมู่บ้าน จขกท น้ำไม่ลึก ถ้าผู้ใหญ่ลงไป ระดับน้ำอยู่ที่ช่วงอก) ก็เจอร่างไร้วิญญาณของหลานชายเรา ซึ่งช่วยอะไรไม่ทันแล้ว แต่พ่อเรากับลุงก็ยังรีบนำส่งโรงพยาบาล แต่ก็ไม่สามารถช่วยชีวิตไว้ได้ เพราะเด้กจมน้ำเป็นระยะเวลานานพอสมควร กว่าจะมีคนมาช่วย



.....จากเหตุการณ์นี้ อยากจะฝากไว้เป็นอุทาหรณ์ สำหรับครอบครัวที่มีเด็ก ผู้ใหญ่ที่มีเด็กมาบอกว่ามีคนตกน้ำ และทุกๆคน เราไม่อยากให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นกับใครอีกเลย ไม่ว่าจะคนในครอบครัว คนรู้จัก หรือใครก็ตาม เพราะการสูญเสียคนที่เรารักไปมันเจ็บปวดเหลือเกิน


*** ขอแท็กห้องชานเรือนด้วยนะคะ เพราะมีคุณแม่เยอะ