หา....สุเทพ ขอให้เสื้อแดงลืมอดีต....

ฟังแล้วก็ให้ ......อยาก...หัวเราะ กรั่ก ๆ ๆ ๆ เป็นภาษา สุราดธานี ..จริง ๆ

ไอ้นี่ถ้าไม่บ้าก็น่าจะเมา ในสภาวะที่คนค่อนประเทศกำลัง รอคิกออฟ ...เต็มพิกัด แค่รอฟังเสียงปรี๊ดด....ว่า เอาเว้ยเฮ้ยยยยยย....มันตั้งนายกกลางหว่างขาแล้ว

มวลมหาประชาชนของจริงจะทะลักเข้ามาชนิดไม่มีอะไรมาอุดอยู่...จะได้จบ ๆ กันไปจริง ๆ เสียที..คนรักความยุติธรรมมากกว่า ครึ่ง คิดแบบนี้จริง ๆ คิดไปไกลมากกว่าแกนนำหลายช่วงตัวแล้ว

แน่นอนว่า ว่าที่องค์รัฐถาธิปัตย์ ...อยู่ใน List ลำดับต้น ๆ ของ หัวใจคนไทยค่อนประเทศ...ส่วนอยู่ในส่วนไหนนั้นเดี๋ยวก็รู้ แต่คิดว่าชีวิตบั้นปลายของว่าที่ องค์รัฐถาธิปัตย์ จะผจญวิบากกรรมในระดับหนักหนาสาหัส

ความจริงเมื่อวานนี้ ผมผิดหวังนะ ถ้าเป็นภาษาวัยรุ่น เขาเรียก "แมร่งไม่ใจ" ทำไมไม่ตัดทั้งคณะ ยุบพรรค ตัดสิทธิ แล้วให้ กปปส.แต่งตั้งนายกไปซะเลยว๊ะ

บอกตรง ๆ วัยรุ่น เมื่อ ๒๐ กว่าปีก่อน เซ็งมาก

เพราะมันออกด้วน ๆ ไม่มีผลอะไร กับการเปลี่ยนแปลงทางการเมือง และเหลือหนทางเดียวคือ ไปเลือกตั้ง เพื่อให้มี ส.ส. และ คณะรัฐมนตรี ชุดใหม่ เข้ามาทำหน้าที่แทน

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง...กรณีเรื่องแต่งตั้งนายกรัฐมนตรีใหม่นั้น ตาหลก ไม่มีอำนาจ ยกคำร้องเว้ยเฮ้ยย แปลไทยเป็นไทยว่า ไปทำกันเอาเอง กรูยกการ์ดสูง ใส่หมวกกันน๊อค  

ยิ่งหันมาอ่าน กฏหมายที่เหลือ ไม่มีรู ไม่มีช่อง ที่ จู่ ๆ นายกกลางหว่างขา จะลอยมาดื้อ ๆ

ครั้นจะพึง ปปช. ก็ตั้งท่าจะล่อแต่นายก อย่างเดียว ซึ่งก็จบบริบูรณ์ไปแล้วตั้งแต่เมื่อวาน แล้วจะทำอะไรได้อีก..

แต่ก็อยากจะให้ทำเหมือนกันนะ นายกไม่อยู่ พวกเอ็งก็ต้องผิด (ครม.ที่เหลือ) เพราะไม่รู้จะทำยังงัยดีแล้ว เนื่องจาก ตาหลก แมร่งเอาตัวรอดไปก่อนหน้านี้แล้ว ....

ไม่เป็นไร วันนี้ ยังมีความหวัง จาก ปปช. ว่าน่าจะพยายามวินิจฉัยให้มันครอบจักรวาลไปทั้งสามโลก ให้ ครม.เว้นวรรคได้

ผมจะได้ไม่เสียเที่ยว เพราะหลังจากเช๊ค เพื่อนฝูง ญาติ สนิทมิตรสหาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งไอ้พวกที่เงียบสนิท ไม่เคยไปชุมนุมกับใครเลย

ต่างพร้อมใจพูดเป็นเสียงเดียวกันอย่างไม่เคยมีมาก่อนว่า นายกกลางหว่างขามาเมื่อไหร่ ไปเจอกันที่อักษะ ถ้าไม่เจอกันที่อักษะ แบบว่าไกล มีสี่แยกไหนที่ต้านนายกกลางหว่างขา  เจอกันตรงนั้น ..

จู่ ๆ สุเทพ คนเมียสวย ก็ออกมาบอกว่า ขอให้เสื้อแดงลืมอดีต มาร่วมกันกับ สุเทพ

ผมงี้ แทบสำลักกาแฟ ....

ไป ๆ ๆ ๆ ไร้สาระหวะ สุเทพ ไร้สาระมาก ๆ

เราได้เจอกันแน่ ๆ วัน Revolution ของประชาชน ส่วนใครจะอยู่ ใครจะไปนั้น อีกไม่นานเกินรอคงได้รู้กัน

จริงอยู่ เมื่อ ๒๒ ปีก่อน ตอนนั้นยังว่องไว เพราะอายุ ๒๐ ต้น ๆ กระฉับกระเฉง ไม่ช้าเหมือนปัจจุบัน

แม้นกาลเวลาจะผ่านไปสังขารจะไม่เหมือนเดิม  แต่หัวใจยังคงแน่วแน่ไม่แปรเปลี่ยน

เอาหน่อย นะ ปปช. จะรอ ด้วยใจจรดจ่อ

แมร่งจะได้จบ ๆ กันไปเสียทีในรุ่นนี้

ไม่ต้องเป็นภาระ ให้รุ่นลูกรุ่นหลาน มันมานั่งขับไล่อีก
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่