ตามหัวข้อเลยคะ จขกท. เคยมีประสบการณ์ตรงและจากคนรอบข้างมา จนทำให้สงสัยว่า การที่เรามีต้นทุนในทางลักษณะภายนอก(หน้าตา รูปร่าง สีผิว ความบกพร่องทางร่างกายและสมอง ) ที่ไม่ดูดีตามมาตฐานสายตาของคนในประเทศ หรือรูปแบบที่คนส่วนใหญ่ชอบ  ทั้งที่ไม่เคยไปมีเรื่องกับใคร ทำให้โดนกันถึงขนาดนี้เลยเหรอ?
จขกท. ขอยกตัวอย่างเคสจากคนใกล้ตัวและ จขกท.เองนะคะ
คนแรกพี่สาว จขกท. ยอมรับคะ ว่าพี่สาวของเราหน้าตาอาจจะไม่ใช่สเปคของคนที่นี่นัก คือคนส่วนใหญ่มักจะบอกว่าพี่สาวเราไม่สวย  ตอนพี่สาวเราเรียน มัธยม กลับบ้านมามักจะมาเล่าให้แม่ฟังเสมอว่า โดนเพื่อนที่ ร.ร. รังแก โดนปาขี้หมาใส่บ้าง โดนด่า โดนล้อด้วยถ้อยคำหยาบคายบ้าง มีอยู่ครั้งนึงถึงขั้น โดนต่อยเลย พวกที่เป็นหัวโจกก็คือเด็กผู้ชายในห้องนั้นแหละคะ .... จน พี่สาวของ จขกท ไม่อยากไปเรียนเลย แต่ก็ผ่านมันมาได้
เคส ที่ สอง ตัว จขกท. เอง  ตอน ม.ปลาย จขกท  ก็โดนเหมือนกัน แต่เป็นการแอนตี้จากผู้ชายในห้อง บางคนด่าเราเสียๆหายๆทั้งๆที่เราไม่เคยไปทำอะไรให้เขาเลย เราไม่เคยเข้าไปคุยกับเขา เพราะว่าเราเคย เรียกแล้ว พวกเขาก็ทำเป็นไม่ได้ยินและไม่สนใจในเสียงของเราเลย  มีอยู่ครั้งนึง เขาเล่นอะไรกันไม่รู้ แบบเขียนชื่อจริง แล้วก็ต่อด้วยนามสกุลที่ตั้งใหม่
สมมุติ เรา ชื่อ b มันก็ เอาไปเขียนว่า b อยู่หนักห้อง   เราเสียใจมาก  ... เคยทะเลาะกันครั้งนึงมันด่าเราแรงมาก ตอนนั้นเราคิอเราไม่อยากเรียนเลย ไม่อยากไป ร.ร เรียนไม่มีความสุข เราพยายามจะไม่สนใจ แต่เขาทำท่าทางรังเกียจเราอย่างชัดเจน   จนบางครั้งก่อให้เราอับอายเลยทีเดียว  
อีกเคสคะ คือเพื่อน สมัย ม.ต้นของเรา
เธอคนนี้เป็นอิสลาม หัวจะหยิก ตัวสูงๆผอมๆ  เราเรียกเธอว่า เอแล้วกัน เอกก็มักจะโดน ผู้ชายในห้องแกล้งบ่อยๆ โดนตบหัวบ้าง โดนล้อเลียน เวลาเข้าแถว คือ จะเข้าแถวเป็นแถวคู่ชายหญิง ตรงข้างเอ ไม่มีผู้ชายเขยิบขึ้นมานั่งข้างๆเลย ปล่อยเว้นว่างไว้ จนอาจารย์ต้องมา เรียนให้เขยิบขึ้นไปผู้ชายถึงจะทำตาม แต่ก็นั่งแบบรังเกียจเอมาก ... เราเคยถามอยู่ว่าทำไมถึงไม่ชอบเอ เพื่อนผู้ชายบอกว่า มันขี้เหร่ น่าเกลียด ไม่อยากคุย  -*-   สรุปที่รังเกียจเขาเพราะหน้าตาเขาไม่ดี

จขกท .. สังเกตได้เลยว่า ทำไมหัวโจกที่ชอบแกล้งเหล่านี้ล้วนแต่เป็นผู้ชายคะ??