สวัสดีทุกๆคนครับ วันนี้เรื่องที่ผมจะมาเล่าเป็นเรื่องจริง ใครจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็แล้วแต่นะครับ แต่ผมสาบานว่า ทุกๆอย่างที่ผมพิม มันคือทุกความรู้สึกที่ผมมี
ผมเจอเธอคนนี้ด้วยความบังเอิญเมื่อเกือบ 2 ก่อน เธอเป็นผู้หญิงน่ารัก สม่ำเสมอกับผมมาตลอด เราไปกินข้าว ดูหนัง เดินเที่ยวกันบ้าง จนความรู้สึกมันชัดเจนขึ้น ใช่ครับ ผมยอมรับ ผมตกหลุมรักเธอ ผมให้เวลาเธอทั้งหมดที่ผมมี ผมทำทุกๆอย่างให้เธอ เธอก็ดีกับผมมากๆ จนผมเข้าข้างตัวเองว่าเธอก็รักผมเหมือนกัน
จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี ด้วยความที่ผมเป็นคนอารมณ์ร้อน และเธอก็ไม่ได้ใจเย็นมาก ทำให้เราทะเลาะกันบ่อย เลิกกันก็บ่อย แต่ไม่เคยเกิน 2-3 วันครับ ผมต้องกลับไปง้อเธอคนนี้ทุกครั้ง เพราะผมรู้ ว่าใจผมอยู่ที่ใคร
จนมาวันนี้ ปีครึ่ง ที่เราอยู่ด้วยกันมา เป็นที่ปรึกษากันและกันมาตลอด ต้องจบลง
ไม่ใช่เพราะความไม่รักเธอ แต่เพราะ ผมรักเธอมากเกินไป ทุกคนอาจจะคิดว่านี่เป็นข้ออ้างของผม แต่ผมบอกได้ว่านี่คือความรู้สึกของผม ผมรักเธอมาก จนผมอยากได้ให้เธอรักผมแบบนี้บ้าง ผมต้องการเวลาจากเธอมากขึ้นเรื่อยๆ แต่เธอให้ผมไม่ได้ เพราะเท่าที่เธอให้มานั้น มันคือทั้งหมดของเธอแล้ว แต่ผมก็ไม่สนใจ
เรื่องมันเกิดขึ้น เพราะ ผมแอบคุยกับคนอื่น ผมเปลี่ยนไป ผมพยายามไม่สนใจเธอ เพราะผมหวังว่า เธอจะรู้ว่า ผมอยากให้เรารักกันมากกว่านี้ . . .
และก็มาถึงวันที่ผม บอกเลิกเธอไปด้วยอารมณ์อีกแล้ว แต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนทุกครั้งครับ เธอบอกว่าเธอรู้ว่าผมแอบคุยกับคนอื่น เธอพยายามคิดว่าไม่เป็นไร แต่สุดท้ายผมกลับบอกเลิกเธอ วันนี้ที่เธอร้องต่อหน้าผม ผมรู้สึกเจ็บเจียนตาย เวลาเธอพูดแล้วไม่มองหน้าผม ผมรู้สึกทุเรศตัวเองมาก จนผมก็ไม่รู้จะทำยังไงกับตัวเองดีที่เลวได้ขนาดนี้
ผมอยู่โดยไม่มีเธอมาแล้ว 3 วัน . . ผมอยู่ได้ครับ ผมมีใครอีกมากมายตรงนี้ แต่ ผมไม่มีความสุขครับ
ใจของผม อยากง้อให้เธอกลับมาคืนดี แต่ผมก็รู้สึกผิดเสียจนไม่กล้าที่จะพูดอะไรออกไป ผมผิด ผมขอโทษ ถึงผมจะไม่ได้คิดอะไรกับคนที่ผมคุยด้วย แต่มันก็ถือว่าเป็นการนอกใจ . . . ผมขอโทษนะครับ ถ้าครั้งนี้ผมไม่สามารถง้อเธอกลับมาได้ ซึ่งผมก็ไม่รู้จะง้อยังไง TT
ถ้าทุกอย่างที่ผ่านมา จะต้องจบลง ผมยอมรับในการตัดสินใจของเธอ แต่ผมหวังว่าซักวัน เราจะกลับมาเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ มองหน้ากันติด คุยเล่นกันเหมือนเดิม “
สุดท้ายนี้ .. . . .
เธอบอกว่าผม คือ โลกทั้งใบของเธอ
แต่ผมอยากให้เธอรู้ครับ “ เธออาจไม่ใช่โลกทั้งใบของผม แต่เธอ คือความสุขทั้งหมดของผม “
คำสารภาพของคนที่ทำผิด . . . ผมขอโทษ
ผมเจอเธอคนนี้ด้วยความบังเอิญเมื่อเกือบ 2 ก่อน เธอเป็นผู้หญิงน่ารัก สม่ำเสมอกับผมมาตลอด เราไปกินข้าว ดูหนัง เดินเที่ยวกันบ้าง จนความรู้สึกมันชัดเจนขึ้น ใช่ครับ ผมยอมรับ ผมตกหลุมรักเธอ ผมให้เวลาเธอทั้งหมดที่ผมมี ผมทำทุกๆอย่างให้เธอ เธอก็ดีกับผมมากๆ จนผมเข้าข้างตัวเองว่าเธอก็รักผมเหมือนกัน
จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี ด้วยความที่ผมเป็นคนอารมณ์ร้อน และเธอก็ไม่ได้ใจเย็นมาก ทำให้เราทะเลาะกันบ่อย เลิกกันก็บ่อย แต่ไม่เคยเกิน 2-3 วันครับ ผมต้องกลับไปง้อเธอคนนี้ทุกครั้ง เพราะผมรู้ ว่าใจผมอยู่ที่ใคร
จนมาวันนี้ ปีครึ่ง ที่เราอยู่ด้วยกันมา เป็นที่ปรึกษากันและกันมาตลอด ต้องจบลง
ไม่ใช่เพราะความไม่รักเธอ แต่เพราะ ผมรักเธอมากเกินไป ทุกคนอาจจะคิดว่านี่เป็นข้ออ้างของผม แต่ผมบอกได้ว่านี่คือความรู้สึกของผม ผมรักเธอมาก จนผมอยากได้ให้เธอรักผมแบบนี้บ้าง ผมต้องการเวลาจากเธอมากขึ้นเรื่อยๆ แต่เธอให้ผมไม่ได้ เพราะเท่าที่เธอให้มานั้น มันคือทั้งหมดของเธอแล้ว แต่ผมก็ไม่สนใจ
เรื่องมันเกิดขึ้น เพราะ ผมแอบคุยกับคนอื่น ผมเปลี่ยนไป ผมพยายามไม่สนใจเธอ เพราะผมหวังว่า เธอจะรู้ว่า ผมอยากให้เรารักกันมากกว่านี้ . . .
และก็มาถึงวันที่ผม บอกเลิกเธอไปด้วยอารมณ์อีกแล้ว แต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนทุกครั้งครับ เธอบอกว่าเธอรู้ว่าผมแอบคุยกับคนอื่น เธอพยายามคิดว่าไม่เป็นไร แต่สุดท้ายผมกลับบอกเลิกเธอ วันนี้ที่เธอร้องต่อหน้าผม ผมรู้สึกเจ็บเจียนตาย เวลาเธอพูดแล้วไม่มองหน้าผม ผมรู้สึกทุเรศตัวเองมาก จนผมก็ไม่รู้จะทำยังไงกับตัวเองดีที่เลวได้ขนาดนี้
ผมอยู่โดยไม่มีเธอมาแล้ว 3 วัน . . ผมอยู่ได้ครับ ผมมีใครอีกมากมายตรงนี้ แต่ ผมไม่มีความสุขครับ
ใจของผม อยากง้อให้เธอกลับมาคืนดี แต่ผมก็รู้สึกผิดเสียจนไม่กล้าที่จะพูดอะไรออกไป ผมผิด ผมขอโทษ ถึงผมจะไม่ได้คิดอะไรกับคนที่ผมคุยด้วย แต่มันก็ถือว่าเป็นการนอกใจ . . . ผมขอโทษนะครับ ถ้าครั้งนี้ผมไม่สามารถง้อเธอกลับมาได้ ซึ่งผมก็ไม่รู้จะง้อยังไง TT
ถ้าทุกอย่างที่ผ่านมา จะต้องจบลง ผมยอมรับในการตัดสินใจของเธอ แต่ผมหวังว่าซักวัน เราจะกลับมาเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ มองหน้ากันติด คุยเล่นกันเหมือนเดิม “
สุดท้ายนี้ .. . . .
เธอบอกว่าผม คือ โลกทั้งใบของเธอ
แต่ผมอยากให้เธอรู้ครับ “ เธออาจไม่ใช่โลกทั้งใบของผม แต่เธอ คือความสุขทั้งหมดของผม “