****เปิดให้แล้วน้า!! (เนื่องจากไม่ค่อยได้เข้ามาในนี้) เพจสำหรับให้ข้อมูลเกี่ยวกับท่องเที่ยวเกาหลี ไม่ว่าจะเป็นไนท์ไลฟ์หรือสถานที่ต่างๆ ตามซอกหลืบที่ดิฉันและผองเพื่อนไปเจอมา ยังไงก็ฝากด้วยเนาะ ไม่ต้องกดไลค์ก็ได้ เปิดเอาไว้เป็นประโยชน์สำหรับเพื่อนๆ เนื่องจากไม่ค่อยได้เข้ามาพันธิปเท่าไร มีคำถามใดๆก็เรียนเชิญที่นี่จะสะดวกกว่าจ้ะ https://www.facebook.com/soseoul19

---------------------------------------------------------------------------------

เมื่อถึงคราที่พระอาทิตย์ลาลับขอบฟ้า ก็ได้เวลาที่นกน้อยออกรัง หลังจากที่เมื่อคืนเราไปประกาศศักดาแสดงตนที่Cocoonมา เป้าหมายของกะรัตและผองเพื่อในราตรีนี้ก็คือNB2!! อยากจะบอกว่าแอบลังเลใจ เพราะกลัวไม่แซ่บเท่าโคคูน แต่เอาวะไหนๆก็มาแล้ว เพื่อความหลากหลาย คือNB2ก็ถือว่าเป็นอีกหนึ่งที่ของย่านฮงแดที่ล่ำลือเสียงเล่าอ้างอันใดพี่เอยสุดๆ ว่ากันว่าเป็นสถานที่ที่เหล่านักร้องเกาหลี อทิ G-Dragon, T.O.P ไปกันบ่อยๆ (อีเจ๊บอกมา ถ้าผิดพลาดโปรดโทษนาง) ก่อนไปเราก็หาอะไรลงท้องกัน แต่เมื่อครั้นอีเจ๊จนจากการทุ่มทุนให้อาหารหมา มื้อเย็นของเราวันนี้จึงเป็น



แท๊แดม!! มันช่างสาแก่ใจอีช๊อยนัก! คือระหว่างทางกลับไปโรงแรมจากสถานีใต้ดินเราเห็นอาจุมม่าตั้งร้านขายอุด้งริมถนนเรียงๆกันประมาณสามสี่ร้าน กดดันอีก เกลียดการต้องมาเลือกอะไรแบบนี้ที่สุด ก็เลยตัดสินใจจาก...สีปากของอาจุมม่าเลยค่ะ! นางไหนปากแดงสุดก็พุ่งตัวเข้าไปเลย หลังจากได้ร้านเขาก็ตักซุปให้เราเป็นอย่างแรก เราก็หยิบเป็นอีปอบได้ตามใจชอบ อากาศหนาวๆทำเอาฟินไปถึงติ่ง กินไปได้สักพักกำลังเข้าที่เข้าทางนางก็กวักมือให้เราเข้าไปข้างในเพราะยืนขวางทางหน้าร้านอยู่ เราก็เขยิบ สักพักนางก็กวักให้เขยิบอีก เราก็เขยิบ นางก็กวักอีก เราเริ่มหงุดหงิดที่ต้องถือจานอาหารย้ายไปด้วย คือเป็นร่ะ ถ้านี่ไม่มากินจะมีคนมาเข้าร้านมะ /me มโนว่าตัวเองเขวี้ยงจาน

หลังจากนั้นเราก็กลับมาที่ห้องเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าและทำการปทินโฉมทันที เรานัดกับเพื่อนอีกกลุ่มที่อยู่กังนัมเอาไว้ตอนเที่ยงคืน ระหว่างรออีเจ๊ก็เปิดๆ มือถือนั่งดูรีรัน อ๊ะ! ตามสัญญา เอาคลิปฉบับ HD โคคูนมาฝาก


ตอนแรกเหมือนจะมีคลิปยาวกว่านี้แต่หาไม่เจอ ฮือๆ คือบรรยากาศก็เป็นอย่างที่เห็นเช่นนั้นแล...
เช่นเคย ก่อนกลับห้องเราก็ไม่วายซื้ออีโซจูเข้าไปกระดกให้ได้ลุกส์มึนๆ ตามสไตล์โมเมพาพรุนเล็กน้อย ไปถึงผับจะได้เต้นเลย และดิฉันเชื่อแล้วว่าคนเมาทำได้ทุกอย่าง สิ่งที่พ่อแม่เคยพร่ำสอนมาว่าอย่าเดินกินวันนี้มันสูญค่า ไม่เชื่ออย่าลบหลู่



อีเจ๊เล่นกระดกไม่พอ ถึงกับเอาอีกขวดออกมาถือซดเลยค่ะ 55555+ เดินยื่นส่งกันไปมาประหนึ่งกรรมกร แต่ก็ไม่ได้แคร์ป่ะ ไม่มีใครรู้จัก สวย!!!! จิบกันไปมาก็เริ่มมึน สองนางที่นัดไว้ก็โซ๊ยมาไม่ต่างกัน เดินโซซัดโซเซเป็นอีลำยองให้เห็นมาแต่ไกล ผู้คนแถวนั้นมองมาที่เราทั้งสี่ใหญ่ กำลังสงสัยว่าอีพวกนี้มันเพ้อเจ้อเวิ่นเว้อโวยวายอะไรกัน ซึ่งก็ไม่ได้ไร้สติอะไรขนาดดดด



ทางไป NB2 เป็นทางเดียวกับ cocoon แต่ต้องเดินไปอีกประมาณ 5 นาที แถวโคคูนคนก็เริ่มต่อแถวกันแล้ว อีเจ๊หลบหน้าสุดฤทธิ์ตอนเดินผ่าน เพราะกลัวเจอโอปป้าคนเมื่อวาน กระทั่งในที่สุดเราก็กอดคอกันถึง


(cr- http://lovelyseoul.wordpress.com/2013/09/24/seoul-clubbing/)

คนก็เริ่มต่อแถวยาวพอสมควร เราก็ไปยืนรอด้วยความตื่นเต้น แน่นอนว่าสิ่งแรกที่ทำมาตลอดและยังคงทำอยู่นั้นก็ยังคงไม่พ้นการ...ส่องหาโอปป้าค่ะ!! จากการสำรวจแล้ว...ถือว่าไม่แพ้โคคูนเลยทีเดียว ค่าเข้าถ้ามาก่อนเที่ยงคืนจะอยู่ที่ 11,000 วอน แต่เนื่องจากเหล่าแก๊งนางซินเดอเรลแหลมาหลังเที่ยงคืนก็เลยโดนไปคนละ 15,000 วอน แต่ได้ 1 drink free ตามระเบียบ (เหมือนโคคูนเด๊ะ แต่แพงกว่า 5,000)



อย่างที่เขียนบอกไว้ข้างหน้า เพลงที่นี่จะเน้นไปทางฮิพฮอพส่วนใหญ่ อารมณ์แบบ 2NE1, Bigbang มีมิกซ์เพลงสากลบ้าง ส่วนตัวเราชอบเพลงที่นี่มากกว่าโคคูน (อีเจ๊บอกชอบโคคูนมากกว่า) บรรยากาศเรียกได้ว่าอุ่นหนาฝาคั่งไปด้วยมนุษย์ที่เรียกว่าโอปป้า!! เหล่าชะนีน้อยนี่ตีปีกกันเป็นแถบๆ ถ้าหล่อนมาเพื่อหามีสิทธิ์ได้ 99.99% แต่อย่างที่บอกเลยก็คือ...ผู้ชายพวกนี้ก็สไตล์เดียวกันหมดคือคิดอยู่เรื่องเดียว โปรดดูอีเจ๊เป็นตัวอย่าง นางเหนียวแน่นในความเชื่อของดีเจนุ้ยมากว่าจะรักษาพรหมจันทร์ แต่คืนนี้นางจะรอดหรือไม่...ขอให้ทุกท่านติดตามชมฮ่ะ!


(ป๊าดดด ไม่มีภาพแต่มีคลิปนะจ๊ะ! ฮายยยส์)

อันนี้ถ่ายจากมุมด้านในสุด (หลังเวที) คือจะบอกว่า Cocoon มีสองชั้น และมีโซน VIP เป็นเรื่องเป็นราว ซึ่ง!!! ทันทีที่เราฝ่าเข้าไปในดงพญาไฟก็ให้ความรู้สึกแทบจะได้เสียกันมาก คือเดินไปแลกดริงก์ยังแทบจะเดินไปไม่ได้เลยฮ่ะ เบียดมาก นี่ใช้วิธีฝ่าด้วยการเอาหน้าพุ่งและจับจู๋โอปป้าที่มาขวางเอา (เชื่อไม่เชื่อ) ก็แบบคือคนมันเยอะมากจริงๆ ลืมเรื่องโดนลวนลามได้เลย (แต่นี่ไม่มีใครมาลวนลาม เสียใจสุด) มีทางเดียวที่จะเอาตัวรอดได้...และทริกของกะรัตก็คือการ...เงยหน้าขึ้นค่ะ!! (ขอให้ทุกคนทำตามอย่างเคร่งครัด) เชิดหัวเข้าไว้ แล้วเล็งโอปป้าหล่อๆในระแวก (มันต้องมี!) เพื่อที่จะเป็นเป้าหมายสำหรับการ...เซแล้วโรยตัวลงไปเลยค่ะ!!! อุ๊ย ส่าาารี่~ (ทำเสียงแบบชอนซงอี)

หลังจากแลกดริ๊งก์กันเสร็จเราก็รีบฝ่าเผ่าพันธุ๋เข้าไปที่กลางเฟลอร์หน้าเวทีทันที พยายามจับมือเกาะกลุ่มกันเอาไว้ พอเพลงมาทุกอย่างลงตัวเราก็โชว์ลีลาให้คนทั้งเกาหลีได้เห็นถึงทักษะเท้าไฟของเราทันที ให้เขาเห็นว่าเรามาไกลถึงเพียงไหน กลับบ้านไปจะได้เล่าให้พ่อแม่ฟังถูกถึงการมาแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมในครั้งนี้ กระทั่งเราก็เริ่มค่อยๆเขยิบขึ้นไปทางหน้าเวทีเรื่อยๆ เต้นๆโยกๆ หันซ้ายหันขวาก็พบว่าอีเจ๊ได้ผูแล้วจ้าคุณผู้โช้มมมม ไม่พอนะจ๊ะ!!! นางนำลิ่วไปเต้นบนเวทีแล้วด้วย เอาซี่!! รู้สึกเหมือนตัวเองด้อยค่ากรายๆแต่ไม่แคร์ กรูขอตัวไป...ฉี่!

ซึ่งกว่าจะเดินไปถึงก็ทำเอาเกือบเอาตัวเองออกมาไม่รอดเหมือนกัน จังหวะนั้นรู้สึกเหมือนตัวเองไม่ปลอดภัย แต่ที่ไม่ปลอดภัยกว่าก็คือโอปป้าที่เดินผ่านสวนกรูนี่แหละ หิๆๆๆ หลังจากเข้าห้องน้ำเสร็จเราก็ถือโอกาสนั้นขึ้นไปเซอร์เวย์ชั้นสองซึ่งแบ่งเขตไปทางวีไอพีนิดหน่อย บรรยากาศไม่ต่างกันมาก คนไม่ค่อยเบียด ไม่ชอบเลย /me กลิ้งลงรัวๆ


นี่แหละคือเรียลฟีลลิ่งของ NB2 สำหรับใครที่ไม่ชอบพื้นที่แออัดแบบเบียดเสียดเลย!! เราแนะนำว่าอย่าไป แต่ถ้าไม่ซีและชอบงานเบียดก็แนะนำ หรือถ้าอยากลองจริงๆวันอื่นคนน่าจะน้อยกว่านี้ (As you know today is Friday.) เพราะอย่างที่บอกคือเพลงที่นี่เลิศและมันส์สุดติ่ง ที่สำคัญคือเกาะกลุ่มไว้ให้ดีๆ หรือไม่ก็ต้องนัดจุดนัดพบไว้ เพราะหลังจากที่เราเดินกลับไปที่เดิมที่หน้าเวที เราก็ไม่เจอเจ๊นอกจากสองสาวที่มาด้วย เราก็มองหาๆเจ๊กัน เริ่มสงสัยถึงการหายตัวไปอย่างปริศนานั้น กระทั่ง!!! เหตุการณ์สุดระทึกเกิดขึ้นเมื่อสองนางอยากเข้าห้องน้ำ แต่ประเด็นคือต้องฝ่าคนไป นางแก้ปัญหาด้วยวิธีไหนรู้มั้ยจ๊ะ!!! นางปีนขึ้นหลังเวทีเลยค่ะ!!!!! นี่ยืนช็อกมาก เพราะนางไต่รั้วขึ้นไปยังโซนวีไอพีเพื่อที่จะเข้าห้องน้ำ คือ...งงมาก นางคิดอะไร ความเมามันทำให้คนทำถึงขั้นนั้นเชียวหรือ ประเด็นคือนางใส่กระโปรงและไม่แคร์สิ่งใด เพลง ปล่อยมันไปของอีเอลซซ่าลอยมาในหัวทันที คือนางปีนขึ้นไปแบบ...แทบอยากจะบันทึกไว้ในหน้าประวัติศาสตร์ นางมาไกลสุดไรสุด อยากให้สปอตไลท์เพนไป เรานี่ยืนอาปากค้าง จะปีนขึ้นตามไปก็ไม่ใช่ สรุปคือกรูเหลืออยู่ตัวคนเดียวค่ะ แต่แทนที่จะได้ความเคว้งคว้าง กลับไม่! เพราะ...มัน! คือ! ทาง! สะดวก! เราก็เริ่มหันซ้ายหันขวาชวนเหล่าชะนีน้อยและโอปป้าเต้น เขาก็ดูกลัวๆ เรานิดหน่อย ถามว่าแคร์ไหม...ไม่!! เพราะคือทุกคนมึนเมาหมด เพลงก็ดังมาก จนเวลาล่วงเลยไปเราเริ่มเหนื่อย ตัดสินใจขึ้นออกมาข้างนอกเพื่อสูดอากาศทั้งๆ ที่ตัวเองใส่เสื้อกล้าม แต่เอลซ่าว่าไว้ The cold never bother me anyway เราก็ยืนๆสั่นๆหาสัญญาณมือถือต่อ เห็นโอปป้าคนหนึ่งดูบุหรี่อยู่ ผมสีดำแบบชเวจินนฮยอกเลยแก แต่หน้านี่ไม่ใช่นะ ค่อนไปทางชเวดากอง แต่อะไรก็ไม่สำคัญเท่าดิฉัน...อยากเล่นเน็ต

"อิกคิ้วซ์หมี...แคนยูแชร์มีอะวายฟ๊าย?" ตัดสินใจเดินเข้าไปแล้วด้นสำเนียงเกาหลีใส่สุดฤทธิ์ โอปป้าก็ทำหน้างงๆเหมือนจะฟังไม่ออก หรือแกล้งทำเป็นไม่ออกก็ไม่รู้ ส่วนดิฉัน...เสียเซลฟ์ไปตามระเบียบ คือร่ะ โอป้าโง่หรืออีนี่โง่ บอกเลยว่าเฟล! สักพักโอปป้าก็เหมือนจะคิดอะไรออก รีบล้วงกระเป๋าหยิบเอาของออกมาให้เราทันที เรานี่ตื่นเต้นมากเพราะเขาจะแชร์ไวไฟให้ แต่ที่ไหนได้ ไวไฟบ้านอาจุมม่าโอปป้าเหรอ อีหอยนี่มันไฟแช็ค!

สุดท้ายเราเลยตัดสินใจกลับมาข้างในและเจอสองสาว จากพฤติกรรมเสี่ยงตายของนางทำให้เรารู้สึกโล่งใจมากที่นางยังอยู่รอด แม้นางจะบอกว่าโดนการ์ดเขวี้ยงออกมาตอนจับได้ สรุปอีเจ๊คือบุคคลที่สาปสูญในตอนนี้ สองสาวเหมือนจะเหนื่อยๆเราก็เลยบอกให้รอตรงนี้เดี๋ยวจะเข้าไปหาดูให้ ตอนนั้นเกือบๆตีสอง คนเหมือนจะเริ่มทยอยเข้ามาเพิ่มไปอีก การเบียดลงไปท่ามกลางฝูงผู้คนคือ...ดี 5555+ แทบไม่ต้องทำอะไรเลย อยู่เฉยๆก็เคลื่อนที่ได้ /me เห็นตัวเองเป็นนกเพนกวิ้น ณ.จุดนั้นจริตมารยาทุกอย่างหรือในที่นี้ก็คือสันดานจะพลุ่งพล่านออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ มันมีจังหวะหนึ่งที่เราถึงกับสะดุ้งเพราะมือเราดันไปโดน... "โอ๊ะ" เราตกใจมากรีบกระชากมือกลับ รีบมองหาต้นสายปลายเห็นของเทียนไขในความมืดนั้นทันที ปรากฏว่าเป็นโอปป้าคนหนึ่งที่ผมยาวประคอสีดำ หน้าตาใช้ได้ ที่เราตกใจก็คือโอ้มายก็อดดดดด ดิฉันเจอขุมทรัพย์ของทายาทเกาหลีแล้วข่า!!

จะว่าไปเรื่องโพลสามนิ้วมันน่าน้อยใจแทนเหล่าโอปป้าเหมือนกันนะ แบบคงเฟลมาก การถูกกล่าวหาแบบนี้เหมือนเป็นการเหมารวม แต่เราจะไม่เน้นย้ำ เพราะเดี๋ยวจะดูเป็นกระทู้ออกทะเล 55555 สรุปคือก็คือสุดท้ายก็หาอีเจ๊เจอ เราก็เลยไปเรียกสองสาวมารวมตัวแล้วเต้นกันต่อถึงเช้า ช่วงนั้นเป็นอะไรที่เริ่มพีค ตีสามตีสี่คนเริ่มทยอยกันกลับ เต้นกันสนุกมากกกกกกกกกกก แถมโอปป้าก็งานพรีเมี่ยมอะเธอ สรุปคือ NB2 ช่วงคนน้อยนี่จัดว่าแจ่มเลย แต่คนเยอะได้เบียดนั้นแจ่มกว่า (/me เอาเชือกมัดโอปป้ารวมกัน แพล่บ)

สรุปคือถ้าเทียบระหว่าง cocoon และ NB2 เราให้พอๆกันนะ แล้วแต่คนจะชอบ คิดว่าถ้าไปโคคูนวันศุกร์คนก็น่าจะเยอะแบบนี้เหมือนกัน สไตล์ผับการจัดวางพื้นที่อยู่ใต้ดินเหมือนกัน แต่เราว่า NB2 เพลินกว่า ก็ไม่รู้สินะ  *ยิ้มมุมปาก*

ตอนขึ้นมาจากผับปรากฏว่าท้องฟ้าสว่างจ้าเรียบร้อย คือตอนนั้นมันก็ยังไม่ปิดนะ อีเจ๊บอกบางทีปิดเก้าโมงเช้าก็มี (สู้ตายชิบ) พอมีสติเราก็เกิดไอเดียว่ามาถ่ายรูปกันเถอะ พอเปิดกล้องหน้าปุ๊บก็พบว่าทุกคนเหมือนผ่านสนามรบสุด หูนี่ดับหมดทุกรู ตอนกำลังจะถ่ายรูป (เดี้ยนถือกล้อง) ก็มีโอปป้าสองนางเดินผ่านมาแล้วบอกว่าจะถ่ายให้ โอ๊ย!! ช็อตนี้แหละคุณผู้โช๊มม แทบจะล้มตัวลงตายกองกับพื้นถวายชีพ เพราะโอปป้าแบบแพลททินั่ม (เบื่อใช้พรีเมี่ยม) แต่ศึกนี้ฉันฟินสุดเพราะได้จับมือตอนส่งกล้อง ไม่รู้โอปป้าฟังไทยออกมั้ยแต่ตอนพวกเราชมว่าน่ารัก เค้ายิ้มเขินใหญ่เลย (โอ้มายอาจุมม่า ให้ตายเถอะ)



พอหลังจากรับกล้องคืนเราก็ไม่ยอมให้ใครถือเลย ใช้ลิ้นเลียรอยมือโอปป้ารัวๆ



จบแล้วกับประสบการณ์เที่ยวผับสองวันสองคืนสองที่ บอกเลยว่าร่างจะแตก หลายคนอ่านแล้วอาจจะอยากไป (รึเปล่า?) แต่ยังไงก็ระวังๆ กันนิสหนึ่งละกันเนอะ มีสติให้มากๆ อะไรก็เกิดขึ้นไ