มันมีจริงไหม คนที่รับเราได้ ในสิ่งที่เราเป็น

หลังจากที่ไม่ได้ดูอะนิเมะมานาน วันนี้ดูจนจบ ซาบซิ้งมากๆ
เพราะตระกูลตัวเอกโดนสาป จึงทำให้กลายร่างเป็นปีศาจแมว หน้าตาน่าเกลียด แถมมีกลิ่นเหม็นรุนแรง
เปรียบเทียบก็เหมือนในความเป็นจริง เหมือนกับด้านที่ไม่ดีของเรา
ซึ่งมันเป็นการยากที่จะมีใครมารับเราได้จริงๆ ในแบบที่เราเป็น

เราเลยมาเปรียบเทียบกับชีวิตของตัวเอง ว่าเราจะหาคนๆนั้นเจอไหม
อายุก็ขนาดนี้แล้ว เพื่อนๆก็แต่งงาน มีครอบครัวไปตามวัยกันหมดแล้ว
บางทีทำงาน กลับบ้านมามันก็เหนื่อย อยากมีคนข้างๆบ้าง ซึ่งเพื่อนมันก็แทนในจุดนี้ไม่ได้
เคยคิดลองคบเพื่อนตัวเองดู ก็ไม่น่ารอด เป็นเพื่อนเหมือนเดิมดีที่สุด

เห็นคนเค้ารักกัน ก็เผลอไปอิจฉาซะงั้น หรือเพราะว่าเห็นทุกวัน ก็เลยอยากมีบ้าง ก็เลยเวินเว่อไปตามระเบียบของคนโสด